Çocuktuk be panpalar ama çok güzel çocuktuk be. Pokemon çizgi filmin vardı. Okuldan çıkar çıkmaz ödevimi yaparak izlerdim. Her gün çok mutluydum lan. Şarkısının jenerik müziğini bilmediğim halde bile evin içinde zıplaya zıplaya söylerdim. Bir keresinde çok ağlamıştım charmander için hıçkıra hıçkıra. Annem yanıma geldi neden ağladığımı sordu. Bende 'anne sahibi terk etti kayanın üstüne çaresiz bir biçimde yağmurlu havada kaldı, alevi sönüyor o daha evrim geçirmemiş bir pokemon.Hem yağmur'da alevini söndürecek sonrada ölecek anne ölecek sönerse alevi ölecek..' Annemin gözleri doldu 'korkma oğlum ölmez.'dedi. Diyorum ya çocukta be güzeldi lan pokemon. Sonra 'ash ketchum misty ve brock' charmander'ı kurtarmak için seferber olmuşlardı yağmurlu hava'da hemşire joy'un yanına zütürdüler. Sağ olsun hemşire joy'da iyileştirdi bizim charmander'ı. Buradan Charmander'ın Ash Ketchum'dan önceki sahibine sesleniyorum senin ananı sıkeyım huur cocugu küçük bir pokemondan ne istedin niye bıraktın anasını sıktıgım.

Not: Şimdi ki çocuklara bakıyorum da benten yok winx falan filan amk nesilimizde ki çizgi filmler bile daha güzeldi..