0
Öyle günlerin olur ki, söyleyecek bir tek sözün kalmaz,
Yakınır insanlar; “böyle değildin, ne oldu sana anlatsan belki rahatlarsın” diye..
Anlatacak bir şey yoktur ki...
Susmalarından, boş bakışlarından yakınırlar, ama olmaz işte..
Cümleler küsüp gitti mi kolay kolay dönmezler.
Oturduğun yerden saatlerce kalkmak istemezsin,
Eskiden elinden düşmeyen kitaplar rafta tuhaf tuhaf sana bakarlar,
Sanki niye böyle yalnız bırakıldıklarını anlamak ister gibi.
Arkadaşlarınla yaptığın o gönül sohbetleri, sıcak çay yanında simitler, uzun yürüyüşler...
Ne oldu sahi onlara?
Evden dışarı çıkmak zorlaşır,
Her geçen gün, gelen her telefona bahaneler bulunur bir yerlerden.
Nereden çıktı şimdi bu içe doğru çekiliş, bir anlam veremez insanlar..
Düşünürsün belki ne düşündüğünü anımsamadan,
Hep derim zaten; mutlu olacaksan sonuna kadar ol, üzüleceksen canını çıkar.
Doya doya yaşa, ne varsa elinde..
Ama geçicidir..
Gün gelir renkler dönmeye karar verir.
Kah bir sabah uyanınca,
Kah hüznün talan ettiği bir akşamüstü;
Yemyeşil olur heryer yeniden,
Güneş altın, gece siyah..
ve renkler evlerine dönerler.
Sonra sözcükler barışır sizle,
Biter gurbetlikleri,
kah bir telefonla,
kah bir dostla.
... …
Birisi arar; “biliyorum yine gelmeyeceksin ama sevdiğimiz yazarın imza günü var, hem sonra sinemaya da gideriz” der..
Bütün o bezgin geçen günler boyunca bıkmadan mavi umutlar üretip gönderen, hayal ülkesinin kapılarını açık tutmak için çırpınan bir dost sesi...
Hep yanındaydı, sen susunca bile seni anladı..
ve her zamanki gibi bir daha denedi,
senin dünyaya dönmen için:
“Ne dersin gidelim mi?”
Artık yeter, bir başlangıca ihtiyacın var,
Bir "Evet"’e.
Vee:
“Tamam nerede ?”
… ...
Dostun, sabrının güzelliğini yaşıyor şimdi,
O köşe başında bekliyor,
O her zaman sorulan sorulardan birini soruyor, hiç bir şey olmamış gibi:
“Eee nasılsın ?”
Gözleri gülüyor,
Yüzündeki tebessüm dalga dalga yayılıyor yüreğine..
Ve dostunun hüznü kıran gözlerini alıyor saklıyorsun kalbinin en güzel yerine..
O güzel desteği ve sevgisine teşekkür eder gibi,
Çok içten ve belki de ilk defa söyler gibi söylüyorsun;
“iyiyim, hemde çok iyi
