Eshot'a bindik birlikte. Eski bir otobüstü. Bugün nerelere gideceğimizi özetledi. Planı zaten biliyordum ama onun dudak kıpırtılarının eşliğinde birkez daha dinledim. ilk durağımız Konak Saat Kulesi'ydi...

Gözlerimiz birbirlerine kenetlenmişti. Otobüse binen yaşlı amcalar ve teyzelerin bakışlarını hissedebiliyordum fakat ortada ayıplanacak bir şey yoktu. Nitekim 60'lı yaşlarda olduğunu tahmin edebildiğim bir amca Yavrularım.Ne de güzel bakıyorsunuz birbirinize dedi. Melis'in yanakları kızarmıştı. Benim de aynı durumda olduğumu tahmin edebiliyordum. Midemde bazı cisimler yer değiştiriyor gibiydi.

Otobüs fuarın önüne geldi. Melis vaktimiz kalırsa buraya girebileceğimizi söylediğinde ellerini her zamankinin aksine biraz daha fazla sıktım. Melis. Seneye ne olursa olsun bu şehirde üniversite kazanacağım. Bu benim Melis'e verdiğim ilk sözdü. Ve tutacağımı biliyordum.

Rezerve

iyi iyi

Konak sahiline vardık. Masmavi Ege Denizi ve tepesinde o denize renk veren gökyüzü ve yanımda ellerimi sımsıkı tutan Melis muhteşem bir ahenk oluşturmuştu. Kordon insanlarla dolup taşmıştı. Bigiblet süren insanlar benim şehrime nazaran oldukça fazlaydı. Büyükşehir Belediyesi'de bu tutkun insanları düşünmüş güzel bir bigiblet yolu yapmıştı. Bu şehrin insanlarına dair ilk izllenimim insanın insana verdiği değer ve gösterdiği saygının bir hayli fazla olduğuydu.

Melis tekrar gözlerini üzerime dikti ve Sana bir sürprizim var dedi. Ne olduğunu sorduysam da söylememek konusunda ısrar etti. Zaten zamanın bütün yıpratıcılığına rağmen dimdik duran saat kulesinin önüne geldiğimizde konumumdan tersi bir istikamete doğru dönmemi istedi. Döndüm. 3 kişi yüzünde gülücükler taşırarak bize doğru geliyordu.

Biri Melis'in kardeşiydi. Diğerleri de eski mahalle arkadaşları...

Samimi kızları hepsi. Beni tanımaya çalıştılar ve Melis'in anlattığı kadar var olduğunu söylediler geleneğin buyurduğu üzere.

Zehra ( Melis'in kardeş) birbirimize çok yakıştığımızı söyledi
diğerleri buna katıldı.

Zeynep ( Arkadaşlarından biri ) şaka yollu olarak genç aşıkları rahat bırakacaklarını. Sadece benimle tanışmak için geldiklerini söyledi. Deniz tarafından Karşıyaka Vapurunun kulak tırmalayan, aynı zamanda ben buradayım size şahidim diyen sesi duyuldu.

Rezerved 3

Rez alayim

Rezerved

Bu burada dursun @3'e katılıyorum
EDiT: Devam et amk bu arada mekanlar hakkındaki izlenimler doğru

Beyler hikaye çalıntı aha bu da linki
http://www.incisozluk.com...BCniversite-hayat%C4%B1m/

Güzel gidiyosun park ettim

res 55.e

izmir ve hikayede hala sakso yok devam etme kappaaa

rezerve

Rezerved

Rezerve

rezerve

Çalıntı amk yalanını gibiyim

Rez biladerim

Zehra, elindeki fotoğraf makinesini sallayarak Bu anın ölümsüzleştirilmeyi hakettiğini söyledi. Melis, gözlerini kız kardeşine kırptı tam zamanında der gibi. Koluma girdi. Sol tarafımıza saat kulesini, sağ tarafımıza gevrekçi ve baloncuyu alarak fotoğraf çektirdik. Daha sonra hepsiyle el sıkıştım ve aralarından ayrıldık.

Kemeraltı'na doğru yürüdük. Çeşit çeşit mağazalar, seyyar satıcılar, kızılay standı, restoranlar vardı. Sonu gelmez uzunlukta bir çarşıydı burası ve bir labirent gibiydi. Yalnız başıma girsem imkanı yok saatlerce çıkamazdım. Ayrıca çeşitli mağazaların rekldıbını sokaktan taşan kalabalığın arasında elden koldan çekiştirerek Pantalon lazım mı? Gömlek? Ayakkabı? Neye ihtiyacın var? demek suretiyle yapan şahıslara acayip ayar olmuştum.

Melis : Sinemaya gidelim mi ? dedi. Onca zaman birlikte vakit geçirmemize rağmen daha bir kez olsun sinemaya gitmemiştik. Teklifi kabul ettim. Yönümüzü Konak Pier'in olduğu yöne doğru çevirdi. içeriye girdiğimizde kapıdan az ileride son model bir porsche sergileniyordu. Sağlı sollu cafcaflı mağazalar sıralanmıştı. Sinemanın önüne geldik ve izleyeceğimiz filmi kararlaştırmaya çalıştık.

Derken kulağımda müthiş bir acı duydum. Bu acının kaynağının kim olduğunu anlamak için arkama dönemiyordum bile. Melis kaskatı kesilmişti. Güçlükle sıyrılabildim kulaklarımı sıkmaya çalışan ellerden ve o sırada Melis' in Amcam diyen sesi duyuldu. Ulan milyonlarca kişi yaşayan şehirde, şehrin en kalabalık bölgesinde denk gele gele bir adet öfkesini burnundan soluyan amcaya denk gelmiştik.

Ağzımı açıp tek kelime söylemeye fırsat bulamadan yanağımda patlayan bir tokatla yere yapıştım. Bütün insanlar bize bakıyordu.