rez sayfa 12

rez 12 sayfa

Rez cok iyi devam

rezörved

Eski inci sözlük yazarlarına selam olsun...

Onlar cesaret edip yanına gidememişlerdi.
Onlar o güzelliği dillere destan kızdan gözleme almak dışında herhangi bir varlık gösterememişti.

O gözlemeci kız ağır başlı biriydi ve çevresinde dönen bakışlara aldırmadan ekmeğini kazanmaya çalışıyordu.

Dakikalarca onu izledim. Dakikalarca eldivenleri giyişine arada bir telefonundan bir şeylere bakışına baktım durdum.
En sonunda.. Ulan Hopotis dedim. Sözlükte hikayesini okuduğun kız bu. Hiçbir şekilde şüpheye yer yok adın gibi biliyorsun. Git yanına kaybedeceğin ne var ki.

Derin bir nefes aldım ve ağır adımlarla ona doğru yaklaştım. Merhaba dedim bakışlarım gözlerine odaklanmıştı. Ben seni tanıyorum . Dediğimden hiçbir şey anlamamış olacak ki anlamsız bakışlarla beni süzdü. Az önce izlemekten doyamadığım gülüşünü yerleştirdi yüzüne.

Beni burada herkes tanır. dedi.

Rezotto

O şekilde değil ama. inci sözlüğü biliyor musun ? diye sordum. Sesli bir şekilde güldü. Hani şu ayıp şeylerin anlatıldığı yer mi? dedi.

Utandım beyler. Sizin yüzünüzden, yerin dibine girdim orada. Hızlıca uzaklaşmayı istedim içten içe ama yapmadım. Kendimi ve sözlüğün hakiki yazarlarını temize çıkarmalıydım.

Evet dedim. Ama senin hakkında hiç öyle yorumlar yok... ''
sözümü kesip

+ Nasıl yani?
- senin hakkında bir başlık açılmış daha önce. güzelliğinden ve halalince ekmeğini kazandığından bahsedilmiş. o sıralar hayran olmuştum sana . Şimdi buraya üniversite okumaya geldim ve seni gözlerimle gördüm. Anlatıldığın kadar varmışsın. Dedim

Telefonumdan sözlüğe girdim. Hakkındaki başlığı bulup girilen entryleri gösterdim. Yanakları kızarmaya başladı. Tamam kötü insanlar olmadığınızı anladım. dedi.

Facebook'ta '' Seni izmir'de Gördüm.'' isimli bir sayfa varmış. Defalarca orada da bahsi açılmış. Ama o sözleri yazıp methiyeler düzen insanlardan hiçbiri cesaret edip yanına gidememiş. Bu konuda ben ilkmişim. Özgüvenine hayran kaldım. Dedi. Ve orada onun yanında saatlerce ayakta dikildim ve sohbet ettik. Bana hikayesinden bahsetti. Sizi temin ederim beyler o kız buraya gelse. Hikayesini anlatsa burada ağlamayacak bir insan evladı tanımıyorum.

Kayıt saatim yaklaşıyordu. Her hafta sonu oradaymış ve istediğim zaman gelebileceğimi söyledi. Sohbetimden memnun kalmış. iyi bir insanmışım. Bu güzel sohbet için teşekkür ettim ona. Ve onu yakından görüp tanıma fırsatı yakaladığım için de sevindiğimi aktardım.

vay aq pampamız hızlı beyler

vay pekekent biz arkadaşlarla oturup uzaktan izlemiştik amk vallaha üzüldüm şimdi

Kayıt uzun sürmemişti. Geriye 5 saatlik boş zaman kalmıştı. Tekrardan gözlemecinin yanına gittim. Fakat yanında fazla durmadım. işine engel olmak istemiyordum. '' Konak'a nasıl gidebilirim. '' diye sordum. Metrodan tek binişlik kart almam gerektiğini söyledi. Trenle 17 dakika sürüyormuş. Aldım bileti ve geçtiğimiz senedeki o lanet ve aynı zamanda güzel günün anılarını hortlatmak için Konak'a doğru yol aldım.

Tren geldiğinde bütün insanların aynı anda kapıya hücum edişini gördüğümden ben de onlara katıldım. Bütün vagonlar hınca hınç doluydu. Ve tepedeki kavalandırma ter kokularını bastırmaya yetmiyordu. Bir de hafiften kısa boylu olduğumdan deve gibi insanların arasında kaybolmuştum. Bu yolculuğun bir an önce bitmesi için dua ettim.

Geçte olsa hikayedeki yerimi alayım

rezeption

itile kakıla geldim durağa. Fakat beni görmemiş olacaklar ki ben daha inmeye fırsat bulamadan yeni yolcular bindi. ineceğim dememe rağmen mevcut olan sıkışıklıktan dolayı kimse yer veremedi. Kapılar kapandığında hala inememiştim. Orta yaşlarda biri Üçyol'da inmemi karşı taraftan gelen trene binmemi söyledi. Tamam dedim. Başka ne diyecektim a.q Seyahat Özgürlüğüm elimden alınmıştı.

Neyse adamın dediği gibi yaptım. Bu sefer kapıya yakın tarafta durdum ve Konak'ta indim. Yürüyen merdivenlerde yürümeye başladım. Buradan biran önce kurtulmak istiyordum. Temiz havaya çıktığımda oh çektim. Bir sigara yakıp Bankaların bulunduğu taraftan Saat Kulesi'ne doğru ilerledim.

reserved

rezeraqwewdqwqd

Az uzun yaz öldüm meraktan a.q.

Her şey ardımda bıraktığım gibiydi. Saat Kulesi, Tarihi Valilik Binası, Falcı ve gül satan çingeneler, çaycı amcalar , kuş yemi satıcıları , seyyar gevrekçi, Hasan Tahsin Anıtı, Konak iskelesi... Sadece ziyaretçi insanların yüzleri değişmişti. Kemeraltı'nın bulunduğu yöne bakamadım. Taktir edersiniz ki pek olası bir şey değildi. Kordona yürüdüm. Önümde uzanan mavi denize bakarken telefonum titredi. Mesaj Zeynep'ten gelmişti.

Hopotis işlerim erken bitti. Daha gitmediysen yanına gelebilirim. Neredesin. Kaydı yapabildin mi ?

O meşhur günün sonunu güzel eden Zeynep'le konuşmak. Hem de tam burada. Bazı şeylerin bittiği bazı şeylerin başladığı noktada... Şüphesiz ki bana iyi gelecekti.

Konak'ta olduğumu söyledim. Yarım saate kadar geleceğini haber verdi.

Evet beyler. Taktir edersiniz ki benim bir sosyal hayatım var ve o sosyal hayatı yaşayabilmem için kısa süreliğine aranızdan ayrılmak mecburiyetindeyim. Takipte kalın. Geldiğimde kaldığım yerden devam edeceğiz. Biraz merağınız kamçılansın bu arada. Merak iyidir iyi *

Bu arada ilk entrye şuku basmayı ihmal etmeyin. Sizleri seviyorum..

12 gibi gelirim.

rezerved