içimde dinmek bilmez bir öfke var

aldım ss i.halkı galeyana getirme, nefret suçu, provakatörlük, bölünmez bütünlüğü tehtid edici unsurları içeren dezenformasyon suçundan 20 yıl ye de gör terbiyesiz şey

adam sevgisiz büyümüş beyler, atarlı ergen

olayı şöyle özetliyim size ben kısaca asosyal ve ezik diye tabir edebileceğimiz bir çocukluk geçirdim. daha o zamanlardan başladı bu öfkem, her geçen gün daha da artan bir kasırga... bu asosyalliğimin oluşmasında ailemin büyük rolü oldu diyebilirim. daha o zamanlardan çevremde gördüğüm herşeye karşı anlamsız bir boşluk ve nefretle bakmaya başlamıştım. çevremde gördüğüm olaylar o kadar saçma sapan geliyordu ki bi kaç kere intihara dahi yeltendim.(tabii başaramadım) en son tüm bunlardan kurtuluşumun bu gibik aile yaşamından ve bu gibik liseli muhabbetlerinden kurtulmamın yolunun ün. olduğu kanısına vardım ve bii özel üniversitenin tam burslu bölümünü kazandım, fakat olaylar hiç beklediğim gibi gelişmedi...

@3 olay ergenlikten çıktı bir var oluş meselesine dönüştü...

dediğim gibi olaylar hiç beklediğim gibi gelişmedi ve bu ün. ortdıbının çok gibik bi yer olduğu kanısına vardım. kendime dedim herhalde benim derdim genel olarak bu toplumla, ben telafi edilemem. beyler görseniz bu ün. deki sınıftaki muhabbetleri yemin ediyorum insanlığınızdan soğursunuz. ya da soğumazsınız belki de sınıfımdaki salaklardan birisi sizsiniz...

burada beni dinleyecek olmanız ya da olmamanız hiç de gibimde değil açıkçası. buraya sevgi ve şefkat bulmaya gelmedim. ben o tür şeyleri çoktan aştım. artık duygulardan arınmış bir varlığım. bu gibik geçen hayatımda bende tek kaçış yolu olarak kendimi kitaplara verdim. bu aydınlanma sürecimde gerçekten pgibolojik olarak yüzlerce kez yıkıldım ve yeniden yapıldım. yıkıldım ve yapıldım, yıkıldım ve yapıldım... ve bi şey keşfettim aydınlanma yaşayabilmemiz için duygularımızdan arınmamız şart. duygularımız bizi sahte bir gerçekliğe davet ediyor, duygularımızdan arındığımız ölçüde gerçekliği kavrayabiliriz. tabii bu duruma ben biraz zorunlu olarak düştüm yani bilinçli bir durum söz konusu değil di fakat yine de artık belli bir aşamaya gelmiştim ansan-ı kamil olmak için...

her gün yeni baştan keşfettim kendimi. her gün yenidmen öldüm ve dirildim... yaşamak için bir sebep buldum kendime insanoğlundan intikam almak. içimde her gün büyüyen devesa bir nefret var. bütün insanlığı kasıp kavuracak tarzda bir nefret...