işsizlik

eskiden derlerdi, "çağın vebası aids", "yeni yüzyılın en büyük belası radyasyon" diye...

o zamanlar anlam veremezdim.

2001 yılında orta halli bir devlet üniversitesinin orta halli bir fakültesine girip 2006 yılında oradan mezun oldum ya, bütün pislik orada başladı işte. zamanında verdiler gazı, "yok sizi havada kapacaklar, sizler ülkenin geleceğisiniz" vs. diye. hepsi çok büyük birer yalanmış. okula girmeden "bi okula gir ilk harçlığın benden diyenler, "okul bitince işini ben bulucam" diye çark ettiler. okul bitti bu sefer az önceki vaadde bulunanlar başladı "hele bi askerlik de bitsin" diye kıvırmaya.

gel zaman git zaman, ben askerden döneli bir ay sonra tam üç sene olacak. bu arada ne kpssler, ne kpdsler gördüm geçirdim. bu ülkede torpil sahibi olmadan orta düzeyde bir puan almak, yıllarca beklemek pahasına iş getirmiyormuş. sistem üniversite mezunlarını istemediği işlere doğru mecburi kılar olmuş.

şunun şurasında 2 ay sonra yaşım 28. sevdiğim bi kız var ama işsizşlik yüzünden itibar sıfırın altında. bu adi belayı babadan kalma malı olmayan, uzun süredir işsiz gezen lisans mezunları çok daha iyi anlayacaktır.

ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz sözü bunca yıl sonra çıktı karşıma, çıktı ama iş işten çktan geçti. evde huzur yok. apartmandakiler sırf iş bulabildin mi diye soramasınlar diye mesai saatlerinin bitişinde evden çıkmıyorum ki onlarla denk gelmiyim. milletin lise mezunu oğlu orada burada kendi tahsiline göre iş bulur ve ona göre maaş alır, buna eyvallah ama seni beni onlarla bir tutmaları zoruma gidiyor be arkadaş. bir de diyorlar ki "iş seçiyor". lan şerefsiz, sen çam gölgesinde ossura ossura bira içerken ben o üniversiteye 5 yılımı verdim. tabi seçerim, senin gibi sisteme boyun eğip önüme attıkları kemiğe reaksiyon göstermemezlik edemem.

kısacası işsizlik, yeri gelince bile bile beş kuruşsuz gezmek, ama şu lanet ekonomiye karşı zerre kadar da olsa direnmektir beyler...

inci sözlükte olmamın sebebi aq

binaenaleyh, 32 yaşım bitecek, hâlâ işsizim. en kötü tarafı da, etrafındaki insanların sana işin yok mu, çalışmıyor musun diye sorup, senin çalışman için hiçbir halt yememeleridir. hepsinin izzetli avradını gibeyim, cep telefonları sildim hepsinin, dışarı bile çıkmak, insanlarla dahi görüşmek istemiyorum gayri.

baba parası olmayanların dıbına headshot yapar

her genç bireyin başına gelir

100 yere başvurursun 1,2 tane mülakat daveti ancak gelir. Onlar da olumsuz geçer. Gözün hep gelen e-postalardadır. Bir yandan depresif bir ruh hali içindesindir; bir yandan da umudunu korumaya çalışırsın. Zor iş kardeşim zor iş ...

= amsızlık

böyle sistemin taaaaa... gelin lan çete kurup zenginleri soyalim yakalanırsak sıkarız kafamıza niye yaşıyoruz zaten amk yaşamakmı bu

https://www.youtube.com/watch?v=WrzkghpthAM

amk bir yandan iyidir. sabah erkenden kalkma derdin yok akşam yorulup eve gitme derdin yok. bir yandan hayat gibendir. amk ota taka takılmaya başladım beynimi gibim mal oldum mal. insan içine çıkmaya çıkmaya asosyal oldum. a.q dışarıya çıksan para iş yok para nerde. gibecem boyle şeyi zaten modern koleyiz gibe gibe çalışcas. neyse içimi döktüm buraya rahatladım. a.q hava güneşli de olsa işsizlik bulut çekiyor. bi rüzgar lazım iş lazım. renklerden zevk almayacak duruma geldim. hayatım gibildi. neyse buradan panpalara sesleneyim işsizlik zor iş amk.

üni mezunu olup işsiz olmak çok zor

Arada gelip okuyorum

Özel sektör adamın canını cıkarıyor memur desen olmak için bi dünya teferruat lazım amcanız dayınız yoksa zaten olamazsınız polisliği defalarca deneyip elendim başkada birşey kalmadı

bulmam lazım saglam bunalıma gireceğim yoksa

işsizliğe parmak attık derken yakında full mesailer bana parmak atacak amk. gene de şükür işsizlikten kat kat iyidir.

işsiz olupta yabancılaşmanın ne olduğunu dibine kadar yaşayan eziklerden biri oldum

edit yazıyı yazdıktan 1 ay sonra iş buldum bu süreçte aldatıldım hayatım gibildi 6 ay işsiz kaldım sonra yeni biri çıktı karşıma 1 seneye evlenicem şimdiki işimle beraber 4 yıldır aralıksız çalışıyorum.
umudunuzu kaybetmeyin gençler.

böyle hayatın anasını avradını gibeyim

arabesk yaşıyorum pekekentler...

burada üniversiteye yeni başlamış bazı yavrucaklara tavsiyelerde bulunacağım.

bugüne kadarki laylaylom hayatın son evresidir, ekmek elden su gölden in son düzlüğüdür.

bir heves başlarsın üniversiteye,ilk yıl güzel geçer. ikinci yıl iyice alışırsın. sonu yokmuş gibi gelir, hiç bitmeyecek.

ama o yıllar 5 sene sonra gözünün önüne gelecek, keşke mesleğim adına bazı şeylerle uğraşsaymışım, işime gücüme baksaymışım diyeceksin.

çünkü bu ülkede eğitim komple bir açık pazar haline gelmiştir. hiçbir getirisi olmayan bölümlerde binlerce insan eğitim görüyor.

niçin? işsiz kalmak için. üst düzey bir işsiz olmak için. diplomalı bir işsiz.

olom ben varya 4 yıllık üniversite bitirdim ama iş yok, demek ile, liseden terkettim iş bulamıyorum demek arasında hiçbir fark yoktur.

hatta liseden terkeden şahsı bizlerden daha zeki buluyorum. aptal saptal bölümlerde, üniversite okumuş olmak için okuyan yüzbinler var

bu ülkede.

ve lise terk şahsiyetle hiçbir farkımız yok. ikimizde işsiziz. reel olan budur. onca masraf, anne ve babalarımızın yemeden içmeden

bizlere gönderdikleri paralar bir hiç uğruna verilmiş emekten başka birşey değildir.

bu dediklerim tıp ve bazı öğretmenlik bölümleri dışında okuyan tüm kardeşlerimi kapsıyor.

ve kişisel konuşmuyorum, elbette işletme mezunu olup şak diye işe başlayan birileri mutlaka vardır.

ancak işsiz kesim olarak kızgınlığımız o arkadaşlarımıza değil,bu sisteme ve düzenedir.

böyle bir kesim vardır ve aksini kimse iddia edemez. yarın sizde bu kesimin fertlerinden biri olabilirsiniz.

tavsiyem şudur ki;kötü bölümde de okusanız(artık başlamışsınız bikere dönüşü yok)en azından o bölümün kalifiye elemanı olmaya

çalışın.

bunu öğrenciyken yapın, angil dingil işlerle uğraşacagınıza bişeyler kapmaya piyasaya girmeye çalışın. zaten hiçbitaka yaramayacak.

ama elinizden geleni yapın en azından.

kötüdür işsizlik, yaşamayan bilmez.ilk başlarda fazla ciddiye almaz insan, sonraları neden nefes aldığını, neden bu dünyaya geldiğini

sorgulamaya başlar.

anlatamadığım çok kötü yanı vardır. yazsam roman olur.

işte o yüzden kendinizi kurtarın arkadaşlar, kimse düşmesin bu duruma.bu sesler bataklığın en ücra köşelerinden geliyor. kulak verin.

selametle...

26 yaşında olup uzun bir ilişkin varsa
karşı taraf artık senden birşeyler bekliyorsa
askerden geldiğinden beri 1 yıldır işşizsen
evdekilerin baskısı , çevrendekilerin o tembel zaten laflarına göğüs geriyorsan
sende bendensin herhalde benden daha kötü durumda olan kimse yoktur burada.

bitmiş tükenmiş durumdayım , asosyal biri oldum çıktım , sevgilim görücü felan demeye başladı , iş bulsam bile artık 1300 tl den fazla veren olmayacaktır o parayla ne aile kurabilirim ne evlenebilirim

sanırım artık en basit yola doğru gidiyorum , sanırım dayanamıcam ,

gücüm kalmadı , umudum çoktan tükendi aslında cesaretimde yok bunu yapmaya ama dediğim gibi en basit kurtuluş yolum bu...

biraz düşünücem 1-2 gün kararımı editleyip sizlere bildireceğim

26 yaşındaysan daha çok koyar

adamlar üşenmemiş bunun bile şiirini yazmış.
(i)ş ve işçi bulma kurumuna sesleniyorum direkt
(Ş)ahidim kaldırımlar kalmadı avlamadığım sinek
(S)ofrada kuru soğan birde bayat ekmek
(i)zlediğim bütün programların konusu ya siyaset ya yemek
(Z)eytinle peynirle doymaya çalışanlardan kim söz edecek
(i)nsanlar sizin yalanlarınızımı boş vaatlerinizimi yoksa boş karınlarınımı dinliyecek
(M)illeti soyup soğana çevirdiniz şimdi kim giydirecek