işte benim hayatta kalma hikayem beyler

okuyanı gibsinler

heycanlı bişeye benziyor ama ikinci entrynden sonrasını okumam soliyim.

kuzenin seni gibti falan bildiğimiz hikaye

wild life terk

yağmur dindi toparlandık eve gidicez yine soyuncaz üşüycez dereden geçerken die dalga geçioduk
ama dereye yaklaştığımızda yağmur yüzünden kayaları bile zütürebilen bi canavar olmuştu
dedim şimdi yarra yedimizin resmidir...
1 saat oturduk dereden geçip 1 km yürüyüp yola ulaşmamız lazım ama geçmemize imkan yok
karanlık çöktü su yükselmeye devam ediyo biz yine mağaraya çekildik sabaha su azalır umuduyla
acıktık susadık bulduğumuz su çamurlu su içemiyoruz yarına kadar sabredicez artık dedik
uyku tutmuyor bi türlü ama soğuktan
neyse güneş doğdu biz direk indik dereye ama değişen bişey yok
acıktık susadık kuzenim hasta oldu kusuyo ateşi var bilmem ne tekrar geri döndük

okumadım

mağara döndüğümüzde aklıma bişeyler geldi mağara tavanından akan suyu biriktirdim
inek gibi onu içtim hayatta içtiğim en tatlı suydu yada bana öyle geldi
ateş yakıcak odun bulamıyoduk kayalık tı olan odunlarda ıslak
suyu içtik ama boş mideye demir gibi oturdu öğlen oldu dere hala aynı şekilde
hafiften kar yağıyo mağarada kuzenim ben bide kaplumbağa var
daha önce kaplumbağa yiyenleri gördüm ama onu kıramam kırsam kabuğunu ateşimiz yok
zaten öldürdüğümüze değmez küçük bişey... ben yicek bişeyler bulurum diye çıktım 1 saat dolandım
amk memleketinde hiç bişey yok dağ tepe yürüdüm ama kaybolurum die fazla uzaklaşmadım
bi ağaç gördüm dibinde kemirilmiş bişeyler vardı üstündede bi delik
içinde ya sincap var yada başka bi hayvan...
devamı geliyo

ben ağaca çıktım bi tane sincap vardı baygın durumdaydı galiba yakalayıp çantama soktum
yuvasını karıştırdım içerde fındık benzeri bişeyler vardı onları da aldım yanıma
mağaraya döndüm kuzene dedim yemek buldum lan yaşadık kuzen kendinden geçmiş gibiydi
ölürse beni giberler orasını iyi biliyorum..
sincapı öldürmek zorunda kaldım zar zor bi ateş yakıp kızarttım (hayatımda yediğim en güzel etti
sertti kokuyodu ama çok güzeldi o an) sincapın eti 250 gram fln yetmedi hala açız
o bulduğum flndık benzeri şeyleride yedik. sincapa bişey olmuyosa bizede olmaz amk.
ama o fındık benzeri şeyler hayatımızı gibti ishal yaptı bizi yada sincapın ahı tuttu...
geliyo devamı

rezerved

ultimate survival terk

akşam oldu karanlık çökmek üzere ve biz açız
bu arada bendede halsizlik ateş fln başladı ama bişeyler bulup yemeliydik yoksa gebericez
mağara çıkışında oturuyorum kuzenim yatıyo kancık ayı gibi ben düşünüyorum ne tak yicez die
ben yine dolaşmaya başladım belki bi umut sular azalmıştır die arada bağırıyorum çaresizlikten bi duyan olur diye
o sırada bi tavşan gödrüm kocamandı şişmandı hareketsiz duruyodu bi deliğin önün de yanına yaklaştım
kıpırdamıyo ama nefes alıyodu ölmek üzereydi... montumu üzerine atıp yakaladım
mağaraya zütürdüğümde ölmüştü ama gibimde değildi yicektim onu...
parçaladım oturdum yedim karnımın doyduğunu hissettim ve biraz olsun uyuyabildim
kuzenimede yedirdim biraz gebermesin die.. eğer ölse onuda yerdim o derece gözüm dönmüştü
devamı gelio

gözlerimi açtığımda güneş doğmak üzereydi ben koştum dereye baktım su azalmıştı ama şiddetliydi geçemezdik
o an isyan ettim deli gibi bağırmaya başladım işkence gibi geliyodu...
geri döndüm mağaraya acıkmıştık yine ama bu kez şansımız yoktu yiyebilceğimiz tavşan kemikleri vardı sadece
ben yine dışarı çıktım dere boyu ilerledim yarım saat yürüdüm belki daha fazla
yağmur suyunun oluşturduğu gölet içinde de kurbağalar vardı yakalayabildiklerimi yakaladım
gördüğüm her canlı bana yemek gibi geliyodu 8 tane kurbağam oldu mağaraya zütürdüm dedim kuzene
sana kahvaltı getlirdim çıkardım kurbağaları hepsinin kafasına sivriltilmiş odunla delip öldürdüm
arka bacaklarının yendiğini biliodum çünkü. kurbağaları kızartıp yemeye başladık...

sonra kuzen ayıldı soyunmaya başladı. ikimiz birbirimize sokulursak vücut ısımız daha sıcak tutar dedi. garipsedim ama tamam dedim. kuzen bana sokuldukça önündeki kabarıklığı farkettim ve aklıma bi fikir geldi. kuzene domaldım, bi iki soktu zaten parlak zütüme boşaldı ve bütün döllerini yuttum. sonra ben kuzene, sonra kuzen bana, sonra mağaradaki ayı bana, sonra ibrahim tatlıses ikimize birden derken uyanmışım.

kurbağaları yedikten sonra kafaya koymuştum dereden karşıya geçip yola ulaşıcaktım ama su şiddetliydi akıyodu soğuktu
soyunup eşyalarımı çantama koydum ve suya adım attım daha 1 metre ilerlemeden beni kenara sürükledi başaramadım
kenara çıktım bi tüfek sesi duydum o an bağırmaya başladım o tüfeği taşıyan insana
deli gibi bağırdım mağaraya gittim direk yarı çıplak karın altında koşa koşa bağırıyodum bi el silah sesi daha geldi
ve ardından bi ıslık ve köpek havlaması köpek sesine doğru koşmaya başladım ses dağdan geliyodu oraya doğru koştum 15 dakika fln
sonra köpekle karşılaştım eğer yakında herif olmadığını bilsem onuda yerdim
neyse sonunda adamı gördüm 60 yaşlarında bi dede evet bi dede bizi kurtarıcaktı
elinde de lezzetli kuşlar vardı ve yanında temiz suyu vardı
hemen dedim arkadaşım ölüyo yardım et ve mağaraya gittik

sonra dönüş yapma ihtimalim var sen uslu uslu dur burda emi

dede kuzenime su içirdi dedi bunun ateşi var üstündekileri çıkardı titriyodu çocuk dedim dede
çocuğu öldürcenmi al zütür bizi burdan. sabret len deyyus dedi bana gülerek sonra ateş yaktı kuşları temizledi
onları yedik fln sonra kuzeni kaldırdım toparlandım yola koyulduk dağ boyu 5 saat yürüdük nerdeyse
ve bi köye geldik dedenin evine gittik karısı 2 torunu vardı iki kız biri 17 yaşında dieri 21
eve geldik bizi tanıştırdı normalde kızları ayartmaya çalışabilirdim ama ölü gibiydim
sonra hayatımda içtiğim en güzel çorbayı getirdiler yanında soğanla
yedim yiyebildiğim kadar sonra kuzeni sağlık ocağına zütürdük aileme haber verdim
ve evime doğru yola çıktım...
birazdan hayatımı kurtaran malzemelerin fotolarını koyucam hala saklıyorum

koy lan

okumayan okumasın gibimde değil birazdan caps geliyo

okudum bin koy