işte buda benim hikayem

ben okuldan eve evden okula giden bir tiptim. fakir oldugum icin dışarda dolaşmak istemezdim. çünkü insanların göz ucuyla bakışları beni rahatsız ediyodu. zaten arkadaşımda yoktu.o güne kadar insanlarla konusmazdım bile. liseliyim.okulda en önde oturup kimseye karışmazdım. bundan 8 ay önce falandı.

fakir olmaktan utanıyorum. evet.belki küfür edeceksiniz ama utanıyorum. neden utanıyorum? cünkü fakirlerin düşünceleri fikirleri bile satın alınmıştır. babam şeker fabrikasında işçiydi.1 mayıs etkinliklerine katıldıgı icin işten atıldı. yani fakirlerin düşünmeye hakları bile yoktur.

herneyse hikayeye döneyim. okulda kimseye karışmaz yerimde otururdum.ama bana sürekli laf sokuyolar kücük görüyolardı. aldırmıyodum aslında. babamı ilk defa veli toplantısına çağırmıştım. sınıftan arkadaşlarım babamı görmüşler. sonraki gün okula geldigimde arkadaşlarım babamla dalga geçtiler.o güne kadar hiç kimseye karışmamıştım.ama o gün dayanamadım. babamdan başka hiç kimsem yoktu ve onunla dalga geçiyolardı. küfür ettim. sınıfta kimse bişey demedi. cıkışta beni cagırdılar yanlarına gitmedim. önümü kestiler.

dinliyorum bin

yapma be,takmican kafana.bak kardeşim, neyse boşver.

bunu okuyacağıma ders çalışırım amın feryadı

bütün liselilerin dünyasını gibiyim.

bir güzel dövdüler. yerdeydim.gözümü açamıyordum. cocukları ayırmışlar zütürmüşlerdi. bana yardım etmeye kimse gelmiyodu bile.ama bir el hissettim. kolumdan tutuyolardı. engin iyimisin dedi. esraydı bu.sınıfın en havalı kızlarından biri. iyiyim teşekkürler dedim ayaga kalktım hızlıca. yardım edeyim diye koluma girdi. evine zütüreyim dedi.ben hayır iyiyim bırak dedim. cünkü evime gidersek ne kadar fakir oldugumu anlayacaktı. herşeye ragmen hadi hadi gidelim dedi. karşı koyamadım halimde yoktu zaten.

ilk defa birisi bana yardım etmek istiyordu. babam hariç. annem zaten öldü. kardeşim falanda yok. sordum neden yardım ediyosun.sen iyi bi insansın dedi.ama arkadaşların görürse senle dalga geçerler dedim. kimin umrunda dedi. kanım ısınmıştı.eve dogru yaklaştıkça sıkıntı bastı icimi. hadi sen git ben giderim dedim. evimi görmesini istemiyordum. olmaz dedi. bişey diyemedim.

devam et

kapıya kadar geldik.ben burası diyemedim.bir gecekondu oldugunu nasıl söyleyecektim evimin.1 tur daha dolandırdım. burası diyemedim. sonunda ne olacaksa olsun dedim burası geldik işte dedim. kapıyı caldım. kolumdan cıkmamıştı hala.ilk defa bi kızla bu kadar yakın oluyordum. babam kapıyı açtı.ne oldu sana ne yaptılar diye sarıldı. iceri aldı. koltugumuz falan yoktu evde. esra gir istersen dedim. olur dedi.4 tane sandalyemiz vardı. utana utana oturabilirsin dedim. etrafına bakındı.cok güzel bi ev dedi.ben dahada alçalıyodum. babam kraker falan getirdi. ikram etti. biraz oturduktan sonra evine gitti esra

sonraki gün okula geldigimde herkez bakıyor gülüyordu. esra geldigimin farkında degildi. göz ucuyla bakıyordum. kahkaha patlattı.ben benimle ilgili oldugunu sandım.o kadar utandımki kafamı sıraya koydum. neredeyse aglayacaktım. yine bi el hissettim omzumda. engin merhaba daha iyisin dimi dedi. kalbim cok hızlı atıyordu.bu kadarını yapacagını hiç düşünmemiştim. bütün sınıfın önünde benimle konuşacagı aklımın ucundan bile geçmezdi.

iyiyim dedim. kayarmısın oturayım dedi.bu ders burda oturabilirmiyim dedi.bu arada esra hem güzel hem ailesi zengindi.cok olmasa bile durumları baya iyi. beni 10 kere satın alabilecek kadar iyiydi. tabi oturabilirsin dedim. hayatımda ilkleri yaşıyordum.hep tek otururdum. dersler geçti son derse girdik cıkışta gelmemi istermisin bugunde dedi. salak gibi sırıttım. olur tabi cok isterim dedim.

hikaye sallama gibi

rizörvid

bence de sallama gibi ama neyse

Öncelikle iyi akşamlar diliyorum

3-4 gün böyle devamlı geldi yanımda. artık utanmıyodum. sonra telefon numaramı istedi.ama bi telefonum yoktu.ev telefonunu söyledim. önce sırıttı. sonra anladım mal durumuna düştügümü. telefonum tamircidede alınca onuda veririm dedim.eve gittigimde telefon caldı. esra arıyodu. beni evine davet ediyodu.ama benim giyecek kıyafetim yoktu bile dogru düzgün.ama kıramazdım. tamam dedim gelicem. adresi aldım. gardrobumu actım gömlek falan bişeyler uydurup cıktım.

daha önce böyle güzel bi eve girmemiştim. annem sağken temizlik yapmaya gittigi eve girmiştim bi kere. nasıl davranılır onuda bilmiyodum. girmeden önce icimde bi korku oluştu. corabımı degiştirmişmiydim dedim cünkü delikti. degiştirmemiştim.geri dönecektim eve ama esra camdan bakıyordu.o an hay talihimi gibeyim dedim kapıya gittim. ayakkabımı cıkaracaktım. ayakkabıyla girebilirsin sorun degil dedi.o kadar mutlu oldumki.

@16 ya katılıyorum