kanser hastası köylü kadını kandırdım

hastahane bahçesinde çiçek desenli şalvarıyla oturmuş. etrafa meraklı gözlerle bakıyor, insanlara bir şeyler soruyor bilgi edinmek istiyor belli ki eşarbının altından görünen tarlada yanmış boynuna bakıyorum. bir yandan da kızıyorum kendime anadolumuzun cefakar kadının, anasının hakkındaki hodbin düşüncelerime. yanına yaklaşıyorum yardım etmek için tabi. hayırdır bacım nedir derdin? neye bakadurursun? diyorum hemen gözünün içi parlıyor haspam gözünden iyi niyet, kalbinden saflık akıyor begim begim ben muştan gelmişem doğtor beg bana bugüne gel didi kemoterapi neyin göreğmişim, kanser dediydi bana onu geçirecemiş bu lafı duyunca içimde bir yerlerde dünyanın adaletine olan inancım kayboluyor. haleti ruhiyem sallantıya giriyor.

bacım bu gün hastahane çok kalabalık sana sıra gelmez, bak buradaki herkes kemoterapiye geldi diyorum hemen heyecanlanıyor sesi titriyor. ama doktor begg didi
kalbim acıyor yardım etmek istiyorum. benim güzel bacım keşke elimden bişey gelse seni iyileştirebilsem diyorum ağlıyor sen üzülme begim ben zaten herife çocuklara 10 güne kadar gelirim dediydimdi. hem keçileri benim küçük oğlan memo bekleyicik

hemen giriyorum lafa bacım sen merak etme ben sana kemoterapi göstericem diyorum sahimi begim diyor seviniyor nasıl olacağını merak ediyor evime zütürüyorum onu bura da göstericem diyorum hani nerede diyor kemoterapi diyor omuzunda yılların yükünü taşımaktan kanser olmuş cefakar kadın. elimle pantolonun üstünden erkeklik organımı gösteriyorum elini alıp üstüne koyuyorum hışımla ve aniden naparsın agam sen koskoca bi agasın san yakışimii diyor haspam. ciddi ve üzülmüş bir ifadeyle bacım kemoterapiyi ne sanarsın doktorda benim sana yapacaklarımı yapacaktı dediğimde başka çare yokmu der gibi bana bakıyor, yıllarca kocasından başkasına bakmamış, namusu için yaşamış bu kadının gururunu ivedilikle yerle yeksan etmek istiyorum

hemen cevap veriyor köye gidek sen benim herife anlat diyor olmaz diyorum senin herif yapabilseydi bu olmazdı hemen bunu yapmassak çocukların yetim kalacak küçük memo sensizliğe dayanamaz şeklinde istismar dolu cümleler diyorum omuzunu öpmeye başlıyorum üstüne sinmiş süt kokusuna aldırmadan tamamen çıplak kalıyor elleriyle kadınlığını kapatmaya çalışıyor. alıyorum elini donumun içine sokuyorum öptürüyorum, yalatıyorum, boğazının dibin kadar sokuyorum yannanımı, domaltıyorum başına bastırarak zütüne veriyorum kıvranıyor hala geleneklere takılmış tek derdi o ak yol varkene boğ yol olmaz diyor. dinlemiyorum zütünü dıbını yerle bir ediyorum nefes nefese kalıyor. iş bitince '' fazla vermene gerek yok yol paran kalsın kalanı ver diyorum. otobüse bindirip köyüne yolluyorum. sonra alıyorum haberini köye vardıktan 3 gün sonra tarlada fenalık geçirip vefat etmiş. bi sigara yakıyorum ağlıyorum ağlıyorum...