kapı çaldı ve düşündüğüm gibi

eve alış-verişler yapıldı.
finallere 2 gün vardı artık ailemle geçirdiğim 3.gündü ve onların kaç gün daha burda kalacağını bilmiyordum. pıtırcık, yeni temiz eşyalarını almak için eve gelmesi lazımdı artık.
babama sordum:
-kaç gün burdasınız siz?
alacağım cevap beni yerle bir edecek, kıvırma durumum olmayacak birşeydi.
-mezuniyet belgeni alıp hep beraber geri döneceğiz
mezuniyet mi? bu imkansızdı çünkü benin güz yarıyılından 8 dersim kalmıştı okul en az yarım dönem uzamıştı ki bu dönemde veremeyecektim bir çoğunu. yani benim mezun olmama daha 1 sene vardı.bu durumu baba açıklamak beni feci sonuçlara sürüklerdi
ama bu durumu mecburen açıklamak zorundaydım çünkü mezuniyet haziran sonundaydı ve bunun için yaklaşık olarak 1 ay bekleyecekleri.ne kadar erken söylersem bu onların yararlarına olacaktı. daha doğrusu benim yararıma olacaktı.

-baba benim okul uzadı bu sene bitmeyecek dedim kısık bir ses tonuyla
-biliyorum dedi
-nasıl biliyorsun ki
gayet sert bir ses tonuyla
-kurcalama biliyorum dedi
-peki baba dedim
-yarın gidiyoruz, senin burdaki durumuna bakmaya geldik ki hiç açıcı değil dedi
-tamam baba ben sizi yarın uğurlarım
-sen de geleceksin
-ne?
-sende geleceksin
-ama baba sınavlar?
-ulan düdük, bizi kandırdığın yeter
-baba olmaz öyle şey benim okulum var

annemle birbirlerine baktılar. ikisi de bu kararı galiba önceden vermişlerdi.
-kalan eşyalarının hepsini ikinci elciye satarız yarın, kira sözleşmesinin geri kalan kısmını da veririz.bu şehirden gidiyorsun artık unut bu şehri.
-benim okulum var baba,ben bu sene kalsam bile seneye yemin ederim bitiririm. çok çalışırım yemin ederim baba
dedim ağlayarak resmen yalvarıyordum. okulun bu derece hayatımda yer ettiğini bilmiyordum. babam hiç bir lafıma karşılık vermiyordu artık. galiba artık boşuna dil döküyordum.
hiç birşey söylemeden annemle beraber dışarı çıktılar. evde yalnızdım.
gitmem artık kesinleşmişti,bu durumu pıtırcığa haber vermem lazımdı en azından onu son kez görmem lazımdı. telefondan aradım akşam telefonu kapalıydı.
defalarca aradım
defalarca
defalarca
dünyamı değiştiren o kapı zili bir kez daha dünyamı değiştiriyordu. farkedebiliyordum bunu.
elimi, yüzümü yıkıyordum bunların hepsinin bir şaka olmasını diliyordum. kendimi tokatlıyordum, kanatacak kadar vuruyordum.
lanet olasıca kapı zili çaldı gittim açtım

nasıl gidiyor panpalarrr

lan devam et hali hatrı daha sonra sorarsın

http://www.youtube.com/watch?v=8aTvELXNXNU

and she left in the fall
that's her picture on the wall
she always had that little drop of posion

the end.

rezerved

gibiş başladığında pm ile haber ver

başladığında pm ile haber ver

babam ve annemin arkasında bir adam vardı. babama sordu:
-bunlar mı beyim?
-evet bunları yarın akşam üstü alırsın
-ben bi eşyalara bakayım abi size ona göre para vereyim dedi
babamdan da izin aldıktan sonra odaları gezmeye başladılar odaları.
20 dk içinde tüm evin kaç paraya gideceğini söyledi babama.
babama az para verecekti şerefsiz. pıtırcığın eşyaları da vardı çünkü oda da.onları görmemişti girmemişti bile içeri.
adamla babam kapının dışına çıktılar.bi 10 dk kadar konuştular kapı dışında.
evde bu olaylar olurken bir yandan da pıtırcığa ulaşmam gerekti.ama bi türlü olmuyordu. telefonu hep kapalıydı. ikide bir içeri gidip pıtırcığı arıyordum telefonla.
-kimi arıyosun iki saattir dedi annem
inanılmaz sinirlenmiştim.bi anda parladım:
-azraili arıyorum. canımı almak için daha ne kadar bekleyecek diye soracağım!!
annem sustu hiç cevap bile vermedi. dışardan hızla babam geldi.
-ne oluyor burda bakayım? Dedi
-sence baba? sence ne oluyor? ne oluyormuş gibi görünüyor? bu durumda olsan ne düşünürsün baba? neler söylerdin baba? konuşşana baba? bu durumda olsan ne olurdu babaaaaaaaaaaaaa!!

-pıtırcık nerdesin bitanem nerdesin nerde? diye bağırdım birden.gözümü açtım.kalktım birden yataktan.annem de uyandı.
-anne hastahanede ne arıyoruz?
http://www.youtube.com/watch?v=saalGKY7ifU
-dün sinirlerin çok gerilmiş.bi zaman sonra patlama yapmış ve vücudun bunu kaldıramamış.dün bayıldın biz de sana birşey oldu endişesiyle hastahaneye getirdik.sakinleştiricinin yanında bikaç iğne daha attılar.şimdi rahat mısın aslan oğlum dedi?
ağlayan gözlerle,elimi tuttu.uykudan yeni uyanmasına rağmen.çok belliydi konuşmaya dermanı yoktu.babam geldi:
-çıkışı aldım hanım dedi
benim uyandığımı gördü:
-benim aslan oğlum,uyandın mı bakayım sen!! hadi yavaştan hazırlan da yolculuğa çıkalım dedi.
cevap vermedim hiç.
babam annemi dışarı çağırdı.fırsat bu fırsat hemen pıtırcığı aradım artık ulaşmam gerekti ki öyle de oldu:
-sen nerdesin pıtırcık dünden bu yana?
-şarjım yoktu aşkım
-neyse beni ailem izmire zütürüyor
-ne!!
-evet bitanem,eşyaları sattılar.dün eve spotçu geldi
-neler diyosun sen öyle bitanem,senin okulun var ama?
-kaldığımı söylediğim onlara,babam inanılmaz sinirlendi
-şu an nerdesin?
-hastahanedeyiz,dün sinirlerim bozulmuş mu ne olmuş,bayılmışım
-ne!!
-aşkım telaş yapma
-hangi hastahane hemen söyle oraya geliyorum.
-özel acıbadem kocaeli hastahanesi
kapı hafif açılır gibi oldu.telefonu hemen kapattım

sona yaklaştık beyler hazırmısınız

annemler babamlar içeri geldiler eve eşyaları yavaştan toplamaya başladılar. pıtırcığın buraya hemen gelmesi lazımdı. bizimkileri oyalamam lazımdı
-ben çok açım baba dedim
-biz yaptık bizim aslanı unuttuk doğru ya dedi babam anneme
hazırlanmaları bırakıp, kahvaltılık bişeyler almaya gitti babam.
pıtırcığın yanıma geleceğinden hiç haberleri bile yoktu. onlara sürpriz olacaktı bu.
10 dk sonra baba geldi. kahvaltılık birşeyler almıştı. önüme koydu. yavaş yavaş yemeye başladım.bir yandan da bizimkilerin hazırlıları tamamlıyorlardı. pıtırcık bir türlü gelmiyordu.
kahvaltım bitmişti. halbuki o kadar da yavaş yavaş yemiştim. kalkıp üstümü değiştirdim. yolculuk vardı malum.
hastahaneden çıkışı aldıktan sonra arabaya doğru ilerledik.ki karşımda onu gördüm. pıtırcık gelmişti nihayet gelmişti benim sevgilim. sarıldık.annemle babam bize bakıyordu.
babamdan ömrüm boyunca duyamayacağım bir teklif aldım:
-istersen o da gelebilir bizle izmire,ama bikaç günlüğüne sadece. ikimizde kabul etmiştik. pıtırcık final derslerini bütlere bırakacaktı artık o zaman verecekti.bu iyiliği benim için yapmıştı ya ona minnettardım.hem ona hem de babama.
pıtırcıkla biz arkaya bindik. annemle babam önde gidiyorlardı. annem ile babamın ağzını bıçak açmıyordu.ben birşey soruyordum. duymamazlıktan geliyordu. zaten bende yolculuk boyunca pıtırcıkla ilgilendim.

gözümü açtığımda babam beni dürtüklüyordu:
-hadi kalk oğlum geldik
-iyi de baba eve gelmedik ki
-artık evimiz burada aslanım dedi.
-anlamadım baba
kapıdan duran güvenlikçiye birşeyler sordu, adam elini kaldırarak biryerleri tarif etti.
annem babama seslendi:
-istersen bi doktoru arayalım, gelmemişse boşuna gitmeyelim dedi
-kartvizit nerde? diye anneme sordu
bikaç yere baktıktan sonra
-heh burda dedi babam
-karvizitte ismi yazıla olan doktorun altında
bölümü:ege üniversitesitesi ruh sağılığı ve hastalıkları
yazıyordu
-baba o kartvizit neyin nesi?

az sonra kapanış beyler sigara molası sıkı durun

reserved

özet geç lan p.ç

.
.
.
2 aylık hastahane hayatı, içilen onlarca anti-depresanlar, girilen onlarca testler, yapılan yüzlerce konuşma...
dışardan bir ses geliyordu:RAPORLAR GELDi EFENDiM
annem yanımda babam elimi tutuyordu, içeri doktor geldi. elinde bir kağıt vardı.
üzüntülü bir ses tonuyla:
-çocuğunuzun yapılan testler sonucu, hebefrenik şizofreni olduğuna kanaat getirilmiş. tedavi en kısa sürede içinde başlayacaktır...
• **the end***

aldatma olayı:olay, pıtırcığı aldatmam değildi yada onun beni aldatması .beynimin beni aldatmasıydı
mezuniyet:ben hiç bir zaman 4.sınıf olamadım ki ,hastalığın sebebi aşırı yalnızlık buna bağlı olarak pgibolojik depresyonlar...
şizofreni hastalığında kalıtsallık en büyük faktördür. hele ki şizofreni bir anne babanın çocuysanız.ama senin annen baban şizofreni değildi diyenleri duyar gibiyim.
pıtırcık, yiğit, ismail, pelin ve tayfası ve daha nicelerinin olduğu gibi hepsi hayal ürünümdü. pıtırcık benim hayal ürünümdü!! peki benim hayalimdeki kişi neden üvey evlattı?
aile içi kavga:annemin aslında telefonda ağlayarak konuşması babamla olan tartışması yüzünden olay bir olaymış. komşuların benim garip davranışlarım sergilediğimi ve durumumun hiç iyi gözükmediğini söylemişler. babam abarttıklarını düşünürken annem gitmek de ısrarcıymış ve aralarında sözlü münakaşa gerçekleşmiş
ölüm:hepsi benim için ölmüştü artık, hepsi!!

nasıl beyler hikayee