imam kapıyı açtı. Ve hiçbir şey söylemeden gir içeri dedi. Ben içeri girdiğimde. imamın eşi çocuklarını da alıp üst kata çıktılar. Bir anda içime huzur gelmişti? Gelmeliydi zaten her şeye güveniyordum. Belki garip gelecek ama 30 yıl hapis yatmış birisi bile benim için çok daha güvenilirdi. imamın evinde pek oda yoktu. Kocaman salon ve birde mutfak girişi. Salona oturduk. imam geç evladım otur, Her şeyi düzelteceğiz. Kızım sen yabancı değilsin. Yukarı çık dedi. imam benim için o kadar saygıdeğer, o kadar güvenliydi ki. Haşa tanrım o olmuştu. Dua bile etmeyi bile kesmiştim onun yanında. Ancak evin içinde pis bir koku vardı. o kadar pis bir kokuydu ki, koku beni endişelendiriyordu. Karşıma oturdu. Sen kimin oğlusun dedi. Ben misafir olduğumu ve dünde buraya gelmek için uğraştığımı ama gelemediğimi söyledim. tabi buraları kısa geçiyorum. yaşadıklarımı anlattım. 30dk 40dk kadar muhabbet ettik. Sadece dinledi. Ben bir yukarıya kadar çıkıp geliyorum dedi. O esnada annem arıyordu. dünkü olaydan sonra endişelenmiş olmalı ki peş peşe aramış ancak telefonum sessizde olduğundan cevap verememiştm. imam yukarı cıkınca telefona baktım ve o arada aradı. Açtım anne sen rahat ol ben imamın evindeyim. Ne olduğunu anlamak için bir sorayım dedim. Annem tamam ama çok geç kalma eve dedi. Annem neden bir şey dememişti normalde imam değil peygamber olsa. Bizde geliyoruz gibisinden konuşurdu. imam merdivenden aşağı inerken pelerin takmış ve ayağı çıplak olmasına rağmen metal sesi çıktığını duymuştum. Ama pek kulak asmadım bu duruma. imam aşağı indi ve olaylar bende burda koptu. Kesinlikle bir şey vardı. Dedim ya bu metal sesi. Çevremde hangi varlık yürürse yürüsün bu ses illetim olmuş gibiydi, sürekli metal sesi duyuyordum. imamın siyah pelerin gibi bir şey giymesi ve çıplak ayaklarıyla attığı adımlardan çıkan metal sesi, beni ister istemez diğer olaylarla bağlantısı olduğuna itmişti. imam aşağı yürüdüğünde kız yukardan bana gülümsüyordu. tabiri caizse altıma sıçmıştım o an. Ama pgibolojik sorunları var gibiydi kızın. Babası her ne kadar kaybolduysa da bana neydi babasından. Bu kadar olay yaşadım onu mu düşünecektim. imam aşağı geldi ve kulağıma doğru. Sana söylediğim kelimeleri söyle. ( arkadaşlar kelimeler aklımda değil. Zaten aklımda olsa da yazmak istemem. Ne ben tekrar bu olaylara karışmak isterim. Nede sizin başınız ağrısın isterim.) Bana arapca kelimeler söyledi.O kadar düşmüştüm ki, o kadar acınasıydım ki o kelimeleri söyleyeceğim diyemedim. Ne olduğunu bilmiyordum sonuçta. imam ağabey nolur içimi rahatlat, yalvarırım ben bunları söylersem başıma kötü bir şey gelir diye korkuyorum. yalvarırım sana beni kurtar dedim. Okursan her şey düzelir, bana güvenmiyor musun? dedi. O kadar acizim ki, kendi kendimi kapana sıkıştırdım. içimdeki cin, peri korkusu yerini ölüm korkusuna bırakmıştı. Anlamıştım imamın başka bir şey olduğunu, o yüzden yalvarıyordum zaten. Aklıma dua okumak geldi. Başladım okumaya imam birden. Allaha peygambere küfür etmeye başladı . O esnada kapı açıldı ve içeri imam girdi. Pgibolojim allak bullak olmuştu. Peşinden de annem gelmişti. içeri yeni gelen imam. eğildi ve baş parmağını göstererek bir daire çizdi .Devammı gumgiler

O marketin önüne gittim arabayı park ettim. içeri girdim kimse yoktu. Ben tam girdiğimde yere bi tablo düşüverdi. Onun sesine birisi depo gibi biyerden çıktı. Hoşgeldin kardeş buyur dedi .hoşbuldum ağabey. Bişey sorucam dün yaşlı bi amca bana bi mezara git fatiha oku dedi. dedim .Oğlum istersen oku zarar gelmez. Ama o mezarındaki onun kardeşinin oğlu kardeşinin karısı ermeniydi adamda istemedi kadını dövdü. Kadında çocuğuda öldü. Ama geceleri gitme o mezara. Korkarsın dedi .Tekrar bişeyler sorucaktım ancak adam depoya doğru yöneldi konuşması bittiğinde bende 1 hafta burdayım ne olacak yine gelirim dedim. Eve döndüm gün batımına kadar enteresan hiçbirşey olmadı o yüzden direk geçiyorum. Ancak akşam hava karardığında yola çıkıcaktım. imamı yemek yerken yakalamak istiyordum. Belki davet ederdi. Ama keşke öbür gün gitmeyi tercih etseydim. Yolda başıma gelenler. Hikayenin asıl başlangıcıdıydı. Akşam yemek yapılmış ve sofraya beni çağırıyorlar. Sanki olaylar sadece benim için dönüyor. Kimse bişeyler bildiğimin, bişeylerle uğraştığımın farkında değil. Ne kadar tehlikeli olsada bunu yapmaya kararlıydım. Yemeğe oturduğumda hiçbirşey yiyesimin olmadığını farkettim. Ama ayıp olur, beğenmedim sanarlar diye birkaç kaşık çorba içip. Yemeğinde tadına bakıverdim. Bu olay kafamda boş kalan yerleri doldurmuş ve okaydan başka hiçbirşeyi düşünemez hale gelmiştim. Ama ben daha hiçbirşey düşünmüyormuşum. Daha hiçbirşey yalamamışım aslında...
Arabanın anahtarını aldım. Anneme ben çıkıyorum. Burda biriyle tanıştım onun yanıba gidiyorum. Dedim. Ve imamın evine doğru yola koyulmuştum. Yol hafif sisliydi. Zaten yol o kadar bozuktu ki. Zar zor ilerliyordum sisle birlikte. Marketi geçtilden sonra. Dümdüz sağı solu ova gibi biryer vardı. ilerde çınar ağacı gibi bir ağaç ve altında ateş. Küfürler savurarak. Gaza bastım araba hoplaya zıplaya gidiyordu. O kadar panik yaptım ki heryer toz duman olmuş terlemiştim. Araba birden gaz yememeye başladı. O kadar panik olmuştum ki. Afedersiniz koltuk altımdan akan soğuk soğuk terleri hissediyordum. Arabadan her ne olursa olsun çıkmayacaktım. Gözümü kapattım. Kafamı direksiyona koydum. Birden korna çalmaya başladı. Herhalde elim basılı kaldı dedim ama öyle olmamıştı. Direksiyondan kafamı ve ellerimi çektiğim halde hala korna sesi devam ediyordu. Etmediğim dua kalmamıştı. Zaten inançlı biriydim. "Allahım neden oluyor bunlar bana" deyip yalvarıyordum ağlaya ağlaya. Birisi halimi görde acırdı yardım ederdi. Ama kimse yoktu ova gibiydi heryer görüş açısı belliydi gelen olsa koşardım. Kafamı kaldırdım heryer buğulanmış. Camı biraz açtım. O esnada korna hala çalıyor. Bir kaç kez vurdum kornaya. Ama nafile. Sıkıntı içerideydi direksiyonda değil. Buğuyu temizledim ve 3 tane kedi arabanın kaputuna çıkmış. Kedi yada onun gibi birşeysi. (Ben kedi olarak anlatayım) gördüğüm an gözümü kapatıp "bismillahirrahmanırrahim" dedim. O korkuyu burda anlatamam. içinizde yaşayanlar varsa ancak onlar anlayabilir. Gözümü tektar açtığımda kediler birden arabanın tavanına zıpladı. Ama yine metal sesi geliyor ayaklarından. Sürekli yürüyorlar. Gaza bastım gaz yemiyor. Aklıma hiç daha iyi bir fikir de gelmiyor. Kaçıp gitmeyi zaten gözüm yememişti. Korna sesi kesilmişti ve boğuk bir sesle " OYNAMADAN GiDEMEZSiN" diye 3 4 kez fısıldadı. O an bayılmışım. Allahtan arabanın cdıbını buğuyu farkedip biraz açmıştım

Bi traktör geldi. Gel! Diye eliyle işaret yaptı Nereye? diye sordu .imamın evine gidicem ağabey dedim .tamam bende oraya gidiyorum. Kızım hasta dedi .Sorduğum birkaç soruya cevap vermedi. Kızına baktım traktörün bir tekerinin üstünde o oturuyor. Bir tekerinde ben. Fazla birşey sormak istemedim. Adam zaten iplemiyor. Benim işlerim vardı. Kızı pek hasta gibi değildi. Uzun saçlı küçük bir kızeı ortalama 9 10 yaşlarında. Yanımda birinin olması bena güven veriyordu fakat geçeceğim yolda bayıldığım yer de bardı. Tek endişe ettiğim yer oraydı. Ancak oraya geldiğimizde hiçbir olağan üstü olayla karşılaşmadık. Ama aklıma taklan birşey vardı. Traktör baya sesliydi ama otostop çektiğimde ses birden gelmişti. Önceden duymam gerekmiyor muydu? Neyse dedim herhalde düşünceye daldığım için duymadım. Olayları yaşadığım yolu geçtik. Bu sırada hiçbir muhabbetimiz olmuyordu. Size hikayenin başında bir mezardan bahsetmiştim. O mezarın üstü ilerden parlıyor gibi görünüyordu. biraz daha ilerlediğimizde. Amca trakdörü durdurdu, yada trakdör kendi kendiliğinden durdu. Anlamamıştım kalbimin atışını hissediyordum etrafıma bakıp neler döndüğünü çözmeye çalışırken kızın traktörden indiğini ve mezara doğru baktığını fark ettim ancak kızın babası olan amcayı orda göremedim tabi neden yok diyede sormadım kendi kendime. Tek düşüncem mezarın üstündeki anlam veremediğim varlıklar ve kızdı neden korkmuyordu? Belimden aşağıya bir soğukluk hissettim gözlerim tekrar kararmaya başladı ve ağzımda kan tadı vardı. Sanırım korkudan dudağım uçuklamıştı. bende traktörden indim ve aklıma imamın evine doğru koşmak geldi. Trakdörden yere zıpladım ve zıplamanın verdiği sesden dolayı anlam veremediğim varlıklar bizi fark etmiş olmalılar ki birden kaskatı kesildiler dansı durdurdular ve üçüde bana doğru kafalarını aynı anda çevirdiler. Aceleyle imamın evine koşmaya başladım. Aklıma kız geldi. Nedendir bilmiyorum ama onu da ordan almam gerektiğini düşünüp geri koştum. Ve kızı kucaklayıp imamın evine tekrar koşmaya başladım. Kız hiçbir şey hissetmiyordu, korkmuyordu. imamın evine yaklaştığımda bağırmaya başladım. Kapıyı açııın! lütfennn yalvararak bağırıyordum. Kız elimdeydi fakat babası yoktu. imamın evine geldiğimdeyse herşeyin normale döneceğini düşünmüştüm fakat... imamın evine koşarak, bağırarak geldim. Elimde kız, perişan haldeyim. Kafayı yiyecektim ya sadece bir misafirlikti neden olabilirdi. Ben bu hikayelere bulaşmamalıydım. korkuyordum işte. Herkes gibi olayın içine giremezdim. Bu bir film değildi. Filmse bile hemen bitmeliydi. Korkuyordum anlıyor musunuz? Korkuyordum!