Almanya’da Rhein bölgesinde doğdu. Ana-baba tarafından atalan hahamdır. Küçükken ailesi Hristiyanlığa döndü. Hukuk öğrenimi için Bonn’a gönderilmiş ama tam bir hukuksuz olmuştur. Gece hayatının müdavimiydi, sık sık ayyaş halde gözaltına alınırdı. 20 yıl uğraşarak yazdığı “Das Kapital” için kendisi “ekonomik pislik” ifadesini kullanmıştır. Yahudî olduğu halde Yahudîler’den nefret eder, “israil’in kıskanç tanrısı paradır, o varken başka bir tanrı var olmaz!” derdi. Rakiplerine “Zenci Yahudî… Briyantin ve ucuz mücevherler altında kendini gizleyen yağlı ve pis Yahudî!” derdi. Ahlakçılığı savunurdu. Asil sınıftan son derece ahlâklı bir kızla evlenmek istemiş, tam 5 yıl beklemişti. Yahudi dönmesi olduğu için kızı vermemişlerdi. Ama özel hayatında hizmetçisinden gayrımeşru çocuğu bulunan ve doğumdan sonra babası olduğunu inkar edecek biriydi. ferregrafi düşkünüydü, bütün ferregrafik yayınları bilmekle övünürdü. Dini batıl itikat diye reddeder, “Din afyondur, bütün tanrılara kinim var” derdi. Kendisi “prenelogi” adlı tarikata tabiydi

(Prenelogi: insan ruhunun kafatası şeklinde ortaya çıktığına inanan görüş).
Ekonomiyi iyi bilirdi ama ailesi sefalet içinde yaşamıştır, öldüklerinde tabut bile bulamadığı birçok çocuk sahibi olmuştur. 7 yıl içinde 4 çocuğu bakımsızlıktan ölmüştür. Üç kızından ikisi intihar etmiştir. Marx’ın iddia ettiği kapitalist düzeni ortadan kaldıracak ihtilal Avrupa’da gerçekleşmemiş, Rusya’da yaşanmış ve 15 milyon kişinin hayatına mal olmuştur, 1. ve 2. Dünya Savaşlarında komünizm beklentileri suya düşmüş, hiçbir Avrupa ülkesi komünist olmamıştır.

Nitekim 1980’lerde bu ideoloji başta Rusya olmak üzere bütün ülkelerde iflas etmiştir. Mare’ın fikrinin dünyada büyük taraftar toplamasının sebebi; insan tabiatındaki hırs, kin ve şehvet gibi hissiyattan faydalanarak ekonomik olaylar ve siyasi çalkantıları sınırsız şekilde istismar etmesinden kaynaklanmaktaydı. Dinsiz, maneviyatsız ve milliyetsiz toplum felsefesi; kindar ihtilalci metodu; tarihe karışmış iktisadi tahlil ve tezleriyle ilim dışı çürük bir nazariye olan ve 20. asırda olağanüstü derecede yobaz taraftarların elinde kan dökücü, ateist bir din haline gelen Marksizmin kurucusu Kari Marx belki de dünyayı aldatanlar yazısının ilk sırasında yazılmalıydı.