Kavga gerçektende hiç bir şeye çözüm değil beyler sizlere öncelikle biraz kendimden bahsedeyim 22 yaşında üniversite okuyan 1,78 boyunda kimseye zararı olmayan kendi başına yuvarlanıp giden bir panpanızım 4 yıldır profesyonel MMA(bilmeyenl panpalarımız için açıklıyorum kafes dövüşü) yapıyorum. Beyler öncelikle bu sporda bize sabrı öğrettiler bu sporu kendimi savunmak amaçlı öğrendim onun dışında kullanmak istemedim ve kullandığım için pişmanım. Yatay geçiş yapıp başka üniversiteye geçtim ortama hemen alışmak huyum değildir bir kaç erkek tayfası yeterlidir benim için iki kişiyle kaynaştım muhabbeti çekip çeviyorduk az kişiyle takılmak bana daha iyi geliyordu. Sınıfta sürekli kızlara delikanlılık ayakları yapan tesbihini elinden düşürmeyen yanında üç tane çakal bulunduran bir huur çocuğu var.ilk geldiğim günden beri bana ayar olduğunu hissediyordum bakışlarından ama ortamda yabancı olduğum için kimseye yan gözle bakmıyordum.Ben Selim ve Cem ilk dersi kaçırmış kafede diğer dersi bekliyorduk bu sırada bahsettiğim huur çocuğu arabadan indiğini gördüm yanındaki üç çakalıyla sesli sesli gülüp geliyorlardı.
Edit:Beyler ilgi gelirse anlatmaya devam ederim okumayan yoksa yazmakla uğraşmayayım.