Arkadaşlar, tercih döneminde ailemin benimle ilgilenmesi ve bana yardımcı olması gerekiyordu, ailem zaten tamamen ilgisiz ve zavallı bir aileydi, bana yardımcı olamadılar ve ben de bir kafayla mühendislik seçtim.

Bakın, tüm dünyada belki de mühendis olması gereken son kişiyim ve ben mühendislik bitiriyorum, tabii 10 senede. Asla mühendisliğin gerektirdiği vasıflara sahip değilim. Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği bitiriyorum ama itiraf ediyorum, lehim tutmayı beceremem, o ayarı tutturacak yeteneğim yok, bunun dışında gereken teorik becerilere de sahip değilim. Galiba asla da sahip olamayacağım.

işte bu yüzden kendime resmen acıdım, sokakta sıcacık evinden atılmış bir yavru köpeğe acıdıkları gibi kendime acıdım acıdım. Sorun %95 mühendislik seçmiş olmamdan kaynaklıydı.

28 yaşımdayım ve hiçbir başarım ve becerim yok. Ailem okumamda ısrar etti ve bakın 10. senemdeyim. Sevdiğimi sanıyordum ama sanırsam sadece bilgisayar donanımı ve Hi-Fi konularını seviyorum, başka da bir şey değil. Şimdi ne yapacağım? Tıp için mi hazırlanmalıyım? Yoksa başka bir bölüm mü seçmeli? (Fizik gibi) Tıbbı kazanabilirim, o kadar becerim var halen. ÇOMÜ nasıl? Okuması konusuna gelince, bir insan ip atlamada başarılı olsun, diğeri piyanoda. Siz ip atlamada başarılı olanı piyanoya yönlendirmeye çalıştınız gibi düşünün. Belki de en başından beri bana tıp uygundu?

Arkadaşlar sizin için önemli değil ama benim için önemli. Amcık gibi kokuşmuş bir şekilde yaşamak istemiyorum, artık bir şeyler yapmalıyım. Okumalı mı? Bir iş mi bulmalı? iş bulacaksam ortada seçenek yok? Of ya of.