şehrin en kötü mahallelerinden birinde yaşasaydık. babamı hiç bilmeseydim. annem huurluk yapsaydı. beni okutmak için çok çalışsaydı.ben derslerime çok çalışsaydım. ondan sonra hani annesi böyle işler yapan çocuklar pgibopat olur ya bende öyle olsaydım. sürekli itlik peşinde koşsaydım. sürekli kavga etseydim. parklarda cigara içip benim gibi huur çocuklarıyla hırsızlık yapsaydım.ama sonra aklım başıma gelseydi. annem beni üniversiteye yollasaydı. çok iyi bir üniversite kazanmışım, annem benimle sürekli övünüyor. derken üniversiteyi bitirmişim geleceğim parlak. anneme haberi vermek için sabırsızlanıyorum. sonra bir telefon geliyor annem trafik kazası geçirmiş. apar topar gidiyorum hastahaneye. doktor fazla vaktinin kalmadığını söylüyor. odasına giriyorum.o soluk yüzüne bakarak mezun oldum anne diyorum. kapalı gözleriyle sadece gülümsüyor,bir damla yaş süzülüyor yanağından. ardından yastığın sağ tarafına düşüyor kafası. hastahanede benim haykırışlarım yankılanıyor. annee!annee...