Kısa partlar yapıp sizi çok bekletmek istemiyorum o yüzden bu hunharca yazışım. Sakıncası varsa düzeltin *

Haftasonu geldi ve antreman maçına çıktım. Normalde gayet asabi bir insanım. Bu yüzden malesef hocanın gözüne çok battım ve turnuvaya beni almayacağını açıkca belirtti. Hiç yadırgamadım çünkü 1 yıldır hiçbir müsabakaya katılamıyorum öfke kontrolümün kaybı yüzünden.

Çıktıktan sonra prensesi aradım. Yürürken genelde müzik dinlerim ama bu kez onun güzel sesini dinlemeyi tercih ettim.

+ iyice özlettin kendini prenses. Yarın (Pazar) görüşsek mi n'apsak bilemedim ki *
- Alışma bu kadar * Ama ne yalan söyleyim yüzyüze muhabbet etmek daha güzel oluyor *
+ Peki öyleyse yarın kahvaltı da yapabiliriz istersen yada merkeze kaçabiliriz ? Sen nasıl istersen *
- Merkez pek olmaz ama kahvaltı fikri fena değil. Anlaştık öyleyse 10 da evimin önünden alırsın beni *
+ Evinin önünden ? Baban ?
- Arkadaşımsın sonuçta demi. Ne diyecek ki *
+ Ben ilerideki sokaktan alayım seni ne olur ne olmaz *
- Anlaştık *

Yarın sabah kahvaltı yapacağız. Çok iyi seçimler yapmam lazım. Ne sevip sevmediğim bir insan için masa hazırlayacağım ve cidden ne kadar da zormuş bu işler.
Babamdan arabayı istedim önce bunu hallettim. Daha sonra gideceğimiz güzel bir sahil kenarı var. Piknik için tahsil edilmiş. Mevsim de kışa yakın olduğu için her ne kadar sıcak olsa da pek gelen giden olmaz eminim. O yüzden rahatlıkla konuşup birbirimizi tanıyabilirdik. Bütün planlarımı hazırladım duşumu aldım ve düşüncelerle uyudum. ( sırıtarak * )

Sabah kalktım saçımı yıkadım malum uyurken çok dönerim ben *
Güzelce süslendim. Evinin köşesindeki sokağa gittim mesajımı attım ve beklemeye başladım. Hemen geldi.

+ Hoşgeldin Prenses'm * ( O'na hitap etmeyi sevdiğim en güzel kelimemdir. O yüzden isim olarak kullanmayı seçtim. )
- Prensesim ? *
+ Mahsuru mu var ?
- Yoo. Hoşuma gitti *
+ Sevindim.. *

Piknik yapacağımız alana vardık. Çevreyi az anlatacak olursak bildiğimiz bakımsız sahil ama kamelya var ve toprak güzel. O yğzden eğlenceli bir mekan olarak kullanılıyor. Partiler vs.

Çok kalabalık değildi. 2 3 aile vardı sadece etrafta. En köşedeki kamelyaya geçtik. Patates kızartması peynir zeytin vs. bir çok şey almıştım. Hangisini sever bilemediğim için rahat 10 kişilik bir kahvaltı masası kurdum oraya. Çayı unutmadım tabiki *

- Vaay. Ne özenmişsin ya * Çayı da unutmamışsın * ( Burada yaptığı o mahcup gülümseme hala gözümün önündedir. )
+ Sonuçta ilk kahvaltımız.Öğrenmem tanımam lazım seni. Ne seversin ne sevmezsin *
- Valla hepsini severim hiç nefret ettiğim birşey olmaz. Çilek dışında *
+ Çilek ? Çilek alerjim var benim. Hayatta yiyemem *
- Bak bir ortak nokta daha *

Kahvaltımızı yaptık çayımızı yudumlarken bir sigara yaktım ( Malesef ). O gün ilk kez kızmıştı bana. Sigara içtiğim için. Önemsiyordu sanırım beni. Bunları içimden geçirip pis pis sırıtıyorum tabi bir yandan *

- Niye gülüyorsun. Kızıyorum şuan sana *
+ Önemsiyor musun sen beni ? *
- Yooo. Babamda içiyor da ondan kızdım yani * ( ilk kez utanmıştı bana karşı. )
+ Pekii *

Saat 3 gibi kalkmaya karar verdik. Evine bırakmak için yine sokağın başında durdum.

- Teşekkür ederim herşey için..

Dedi ve öptü. Yanağıma o kadar güzel ve o kadar masum bir öpücük kondurdu ki Kalbim yerinden çıkacak gibi hissettim. Oda utandı ve indi gitti direk. Gidene kadar da 2 3 defa baktı arkasına o güzel gülümsemesiyle..

Bende mutluluğum eşliğinde açtım bir şarkı. Ağır ağır ilerledim eve doğru. Koşmam gerektiği için eşofmanlarımı aldım ve koşuya çıktım. O gün mesajlarda baya konuştuk. Gün içinde olan utanmalarımızdan rahatlığımızdan yıllardır tanışıyor gibi oluşumuzdan..

Akşam babasının iğnesini yapıp o güzel gülümsemesiyle teşekkürümü almıştım. Cidden eve çok mutlu gittim. Akşam hep bi mesaj bekledim ek bir teşekkür yada ilgimi farkeden bir mesaj. Ama atmadı. Benimde pek yüzüm olmadı açıkcası. Çünkü çok zorlamak istemiyordum ve tecrübesizdim bu konularda. Dediğim gibi pek sevgilim olmadı.

Sabah günaydın mesajıyla uyandım. Çok şaşırmıştım açıkcası.
- Günaydın *
+ Günaydınn. Baban nasıl ağrısı falan olmamıştır umarım *
- Çok iyi. Gayet memnun senden baya bahsetti eli hafif falan diye *
+ Bak bu çok hoşuma gitti. Bütün iğnelerini yapabilirim * akşam buluşuyoruz değil mi ?
- Tabiki. Öyle anlaşmıştık. Sonrasında babamın iğnesini yaparsın umarım *
+ Yaparım tabiki *

Diyerek sözleştik tekrardan. Bulunduğumuz ilçe de yazın çok güzel mekanlar olsa da kışın o kadar da iyi yerler pek yok. Ayrıca bulunduğum yer onun memleketi olduğu içinde çok rahat olamayacağımızı bildiğim için tanıdığım bir abimin kafesine gitmeyi kafamda planladım.

Okuldan çıktık aynı yerde beklemeye başladım. O güzel ihtişamıyla göründü yine sokağın başında. Bende takım elbisemle ( okul formamdı malesef. Siyah takım ve siyah kravat. ) onu bekliyorum. Bahsettiğim kafede tanıdığı biri olma ihtimali olmadığı için hemen kabul etti. Kafeye girdik oturduk ben her zaman ki gibi sütlü sade kahvemi söyledim oda çay istedi. Gayet kibar bir şekilde. Mümkün olduğu kadar incelemeye başladım. Onu da biraz tarif edicem. 1.73 civarı boyu. Birazcık zayıftı o yüzden pek tahmin edemiyorum kilosunu. Simsiyah uzun saçları kalem gibi kaşları olan ve en sevdiğim kahvemden daha kahve olan o güzel kahverengi gözleri. Gülünce dişleri bembayaz parlıyor aradan..

- Eee hunharca. Anlat bakalım kimsin sen *
+ (Şaşırdım) Annemin tayini nedeniyle geldik buraya. 2001 yılında. Sonra burayı kazandım mecburen. Başka şehirde kalmamı pek istemediler o yüzden bende burayı yazdım. Kazandım kendimce okuyorum.
- Hm. Bende bu okula zorla kayıt oldum. Ailem merkezi pek tercih edemedi. Babam işini bırakıp gidemeyeceğını söyledi bende tek yaşayamayacağım için yada git gel yapamayacağım için mecburen kaldım. Pek farklı sayılmayız *

Gibi muhabbetlerle sürdürdük konuşmayı. Bi ara ki nasıl o konuya geldiğimizi hala hatırlamam ama sevgilisi olup olmadığını sordum ve olmadığını öğrendim. Ahrazlık ve birazda tecrübesizliğin verdiği cesaretle duygularımdan bahsettim.

- Bak hunharca. Benim hiç sevgilim olmadı. O yüzden kolay kolay kimseye evet diyemem çünkü deneme yanılma yapabileceğim bir konu değil. Beni anla. Tamam hoşsun iyi birisin ama bu hemen olacak birşey değil. Belki de hiç olmayacak birşey bilemiyorum umut veremem. O yüzden arkadaş kalalım bakalım zaman ne gösterecek. iyi birisin, seni kaybetmek istemem..

iyi mi ? Ben mi ? iyi olmak istemiyorum ki ben. Sadece birazcık teselli bekliyorum belkide. Çok şey değil ya , sadece bir ışık yak. Biraz daha aydınlat.. Tabi ki bunları yüzüne söyleyemedim. içimde kaldı kayboldu yokoldu..

+ Peki. Ama ben vazgeçmem. ilk defa yaşıyorum bu duyguları. Çocuğuz daha farkındayım ama sanki yıllardır tanıyorum da seviyorum gibi hissediyorum. Belki olacak belki olmayacak ama hep yanında olacam. Söz veriyorum..

ilk buluşma için çok yol katetmiştik benim gözümde. En azından artık mesaj atmak için sebeplerim, yüzüm olacaktı..

Arkadaşlar detay hatırlayamadığım kısımlar var o yüzden o kısımları mümkün olduğu kadar olaya yuvarlayarak devam ediyorum bilginiz olsun..

ilk dönem bitmek üzereydi. Deli gibi ders çalışıyorduk. Genelde dışarı çıkmıyorduk ve o arkadaşlarını çağırıyordu evimizde oturuyorduk. Büyük zamanım dersle kalan zamanım da hastane ve spor arasında değişiyordu. Evde her istediğimizi yapıp yeme işi birazcık kilo almama sebep oluyordu. Ama onun hiç kilo almıyor oluşu gözüme çok batıyordu. Bu normal değildi. Böbrek fonksiyonlarına baktırmak için bir ara kanını aldım ve hastanede çalıştırdım. Böbrek fonksiyonları çok yüksekti. Nefroloji uzmanıyla görüştüm kendi hastanemdeki. Tedavi etmek istediğini ve böbreğinin birini almak gerektiğini söyledi. Ona bunu anlattım ağladık beraber. Mümkün olduğu kadar sağlıklı beslenmesini ve toksinlerden kurtulması için su içmesini sürekli destekliyordum. Her fırsatta zorla su içirdim. ilaç saatlerinde uyandım, uyandırdım. Okulda aradım. Boşluk bile bırakmadan yaptık fakat çok fazla ilerleme görememiştik. Böbreğinin biri tamamen iflas etmişti ve alınması gerekiyordu. Böbrek nakli için gereken tek böbrek kalma ve diğer böbreğinin işlevsel olarak %50 nin altına düşme kısmı neredeyse tamamlanıyordu. Nakil onun için iyi olurdu diye düşünmeden edemiyordum. Günler sonra yarı yıl oldu. 2 haftalık bir süreç için evimize gittik geldik. Herşeyimizi ortak hallediyorduk. Ailesinin gönderdiği para ve ailemin gönderdiği parayı çekip tek bir hesaba koyuyorduk. Aldığım maaş ev kirası ve evin giderleri için kullanılıyordu. Geri kalanı ortaktı harçlık olarak bir miktar alıyordu yanına gerisini bana veriyordu. Evin babası, direği konumundan hiç ayırmadı beni. Paramızı sen idare edeceksin diyordu sadece. Çok hoşuma gidiyordu ama o yaşta da bu kadar sorumluluk fazla ağırdı. Belki de erken büyümenin zararlarıydı bilmiyorum ama herşey çok hızlıydı..

Okuluyla görüştü ve belli süreli bir izin ayarladı. istanbuldaki hekimle görüştüm ve oda ameliyatı onayladı. Oraya gidip kalma imkanımız zordu malesef ve çevremden duyduğum bu uzmanın gerçekten tercih edilen biri olduğuydı.

Ameliyatına bende girdim. Sadece izledim ama en azından yanında oldum. Sağ böbreği iflas ettiği için tamamen çıkarıldı. Diğer böbreği ortalama %50 çalışıyordu. Bundan sonra çok daha dikkatli olmalıydık. Karaciğer ve böbrek fonksiyonlarını sürekli takip ettik. Ameliyat başarılıydı. Görünürde pek sorun kalmamıştı. Artık kronik yorgunluğun bir kısmını atlatmıştık. Serviste herşeyiyle ilgilendim yanında uyudum. Ailesi geldi ve gitti bu süre içinde. Tamamen iyileştikten sonra çıktık hastaneden. Evde gözüm gibi baktım herşeyiyle ilgilendim. Yaza yaklaştıkça sınavlar ağzımıza ediyordu. Köpek gibi ders çalışıyorduk ama ikimizde başarılı bir öğrenciydik. Kafası cidden çalışıyordu ve benide çalışmaya alıştırmıştı. Yazın beraber tatile gitmeyi planlıyorduk bu yüzden herhangi bir ders sıkıntısı yaşamamalıydık. Planlarımız bu şekildeydi.

Yaz tatili geldiğinde Ailesi ve ben hep beraber tatile gittik. Gezdik eğlendik. Ameliyat izini sürekli kapama derdindeydi aslında göze batmıyordu ama kafasına takmıştı sanırım. Ciddi manada ilk kez gelecekten konuştuk. Mutlu oldular çok sevindiler. Onlarda mutluydular ama çok erkendi bunu sürekli dile getirdiler.

Tatil dönüşü ailemin yanında kaldım bir süre. Ailem derken annemin yanında..

2. Sınıf beklentinin çok üstünde olacaktı. Zorluyordu baya beni açıkcası. Hiç bu kadar zor olacağını tahmin etmemiştim. Ortalamanın üstüde bir öğrenciydim. Sağlık memuru olmamın çok büyük faydası vardı. Bunu mümkün olan her yerde kullanıyordum.

Döndüğümüz hafta biraz yadırgadık aileden uzakta olmak çok eğlenceli gelmemişti..
O akşam ben arkadaşlarımla buluştum, biraz vakit geçirdik. Zaman geçtikçe kaynaşmıştık.
Sefa, uğur, ayşe, demet ve ceyda. Güzel bir ekip olmuştuk inek tayfa olarak. Genelde ders konuşuyorduk ama arada başka konulara değindiğimiz de oluyordu. Okulda da hep beraber takılıyorduk. Tanı derslerinde özellikle beraber oturuyorduk. Zehir gibiydi hepsi.

Sevdiceğimle hem hastalık takiplerine hemde eğlenmeye devam ediyorduk ders çaışmanın dışında kalan vakitlerle. Haftalar kovaladı haftaları ve birgün acı acı çaldı telefonum. Arayan yan komşumuzdu. Daha doğrusu memleketimizde ki yan komşumuz. Ağlamaklı sesi çok ürkütmüştü ve hayattaki ilk yenilgimi almak üzereydim ..

Sabah olduğunda beraber güzel bir kahvaltı hazırladık. Uykudan uyandığımda aşırı derecede sinirli olan biri olduğum için birazcık yadırgadı bu hallerimi ama zamanla alışacaktı sanırım.
Kahvaltımızı yapıktan sonra beraber yola çıktık. Biraz zorlansakda üniversiteyi bulduk. Fakültelerimizi gezdik beraber. Ben pek sevmedim açıkçası. Hayallerimde olan fakülte bu değildi tam olarak. Dizilerde filmlerde Tıp Fakülteleri böyle değildi. Ama olsun sonuçta hayalime ulaşmıştım. Yani en azından hayalime ilk adımı atmıştım. Fakültelerimiz arasındaki mesafe birazcık fazlaydı buda günün her saati görüşemiceğimiz anldıbına geliyordu ama sonuçta hergün beraberdik. Okulda da mümkün olan ders boşluklarında beraber olacaktık. Yakınlardaki mekanları dolaştık birazcık. Şehir gerçekten bize baya büyük gelmişti. Benim memleketim de pek büyük bir şehir olmadığı için bende yadırgıyordum. Güzel bir mekanda birşeyler atıştırdık. Daha sonra arabamızı aldık ve birazda arabamızla dolaştık. Etrafı gördük öğrendik. Alternatif yol bulma umuduyla saçma sapan yollara girerek kaybolduk. Sora sora başa döndük tekrar denedik. Yakın olan uzak olan yol şeklinde tespitlerimizi yapmıştık. işimize yarayacaktı. Daha sonra çalışacağım hastaneye gittik. Başhemşire hanım ile oturduk sohbet ettik. Çalışma esnekliğinin işime çok yaraycağından bahsettim. Sonuçta aynı hastanede staj da yapacaktım. iyi bir izlenim bırakmış olacağım ki kendisi baya ilgilendi benimle. Şehirde ihtiyacınız olursa istediğin zaman arayabilirsin diyerek iş telefonunun harici özel cebini de verme gereği hissetti. Prensesim çok rahatsız oldu farkındaydım ama hoşuma da gitmişti. Başhemşire hanım üni. hemşirelik mezunu max 26 27 yaşında ama afet bir hatundu. Dikkatimi çekmedi değil aslında ama prensesim gözümü kamaştırıyordu yine. Özellikle o koluma girip sıkıca kavraması resmen benim o der gibiydi. Hala aklımdadır o his..

Çevrede güzel bir salon buldum. Geldiğim gün kadar ödeme konusunda ikna ettim arada bir gelip vücudumu korumak için takılacaktım.

Akşam güzel bir yemek hazırladık evimizde. Benim bilgisayarım yoktu ailem pek alma niyetinde olmamıştı. Sevgilimin laptopundan güzel bir film izledik eski bir film. Adı olacaktı bir yerlerde ama şuan tam hatırlamıyorum..

O gece beraber uyuduk. Evet sadece uyuduk. Biz asla nefsimize yenik düşmedik. Hatta üstümde atletle dahi uyuyamayan ben, o rahatsız olmasın diye t-shirt le uyumaya alıştım. Sırf onun için..

O hemen uykuya daldı bense onu izledim.. Ne zaman uyudum bilmiyorum ama sabah onun kollarında uyanmak çok mutlu etmişti beni. Kokusunu çekerek uyandım. Saçlarının kokusuna bayılıyordum adeta. Gözümde mükemmeldi prensesim herşeyim..

Günler bu şekilde geçti keyifli keyifli. ilk günümüz için sabırsızlıkla hazırlığımızı yaptık ve ilk izlenim mantığıyla ikimizde biraz fazla şık olmuştuk. Kıskanmadım değil sonuçta yakınında ben yokum ve sevgilisi olduğunu birileri sormadan bilemeyecekti ama kendimden bile çok güvendiğim prensesime bunlardan asla bahsetmedim..

Prensesimle olayların üstesinden biraz daha gelmiş ve hafif hafif düzelmeye başlıyordum. Yada en azından öyle olduğumu zannediyordum. Tatile gitmiş ve sadece deniz yakıcı güneş ve güzel tatilimizi düşünüyordum. Ailemin parasından birazcık tırtıklamak zorunda kalmıştım tatil için. Onun harici kazandığım yetiyordu gayette.

Tatilin 12. günü falandı sanırım. Sevgilim beni ağrı çektiği konusunda uyardı ve hastaneye gittik. idrar ve böbrek tetkikleri malesef kötüydü. ilaçlarını almasına rağmen birşeyler kötüye gidiyordu. Sonuçlarında bariz kanama vardı ve karaciğeri de ilaçlar nedeniyle yavaş yavaş kötüye gidiyordu. O kadar kötü değil ama %80 seviyelerine inmiş diyebilirim.
Ultrasonla sağ kalan tek böbreğinde hafif kanama sezmişlerdi bunu durdurmak için gün boyu orada kaldık. Kontrol amaçlı da bir kaç gün kalmamız gerekecekti. Hastanedeki hocamı arayarak durumu bildirdim. Buradaki uzmanla görüşerek tedavi belirlediler. Çok sorun olacak bir durum değil deseler de iç kanama hiçbir zaman haıyırlı birşey değil. Tedavisi bittiğinde Tatilimizi yarıda kesip onun memleketine döndük. Bir kaç gün kaldık ve doktorumuzla görüşmek üzere şehrimize döndük. Uygun böbrek mevcuttu ama büyük izinler gerekiyordu çünkü bu nakil pek kolay bir durum değil. En ufak enfeksiyon yada uyumsuzluk durumunda ölüme kadar zütürebilecek bir durumdu. Bunu kabullenmek gerekiyordu. Ailesi durumdan haberdar olunca geldiler ve onayladılar. Bana güveniyorlardı. Benimle konuştular sadece. Doktorla görüşüp ameliyat için onayımızı verdik. Akşdıbına nakil ekibi toplandı ve böbrek nakli yapıldı. Şuan hatırlamıyorum ama zaten uzun süren bir ameliyattı. Çıktığında herşey çok iyiydi. Sevgilim beklediğim gibi gayet sağlıklı olarak döndü. Uzun bir süre kendine dikkat edecek iyi beslenecek ve kendini enfeksiyondan koruyacaktı. 1 aylık süreçte ailesi bizimle kaldılar. Her şey tahminimizden çok daha güzel gitti. 1. ayın sonunda uyumsuzlukla ilgili herhangi birşey kalmamıştı. Artık oldukça sağlıklı tek böbrekli bir insandı. Her şey yavaş yavaş rayına giriyordu. Günler bu şekilde ilerledi.

3. sınıfa geçtiğimde artık kendimi doktor havasına iyice katmıştım. Arada sevgilimin okuluna gidiyor, derslerine giriyordum. Beraber ders dinliyorduk. Yasal olarak özel hemşiresiydim ve yetkim her yerde yanında olabilecek kadar fazlaydı. Hastane çalışanı olduğum için ve nakilli hasta olduğu için çok güzel işlemişti planım. hem işimi yapıyordum hemde prensesimin yanındaydım.. Günler bu şekilde hızlıca geçti. Derslerimiz güzel günlerimiz mutluydu.

Şimdi sizi ilk kez anlatacağım bir maça zütürmek istiyorum.. Eski milli antrenörlerden birisinin başlattığı TBF nin desteklediği özel bir turnuvaya katıldım.. Turnuva iki gün sürdü. Direk final sporcusu belliydi ve turnuva kimin finale çıkacağı ile ilgiliydi. Rakip de az olduğu için çok zorlanmadım. Final müsabakası akşam olacaktı. Sevgilim her zaman ki gibi loca da. Milletin içinde olmasını pek istemediğim için bizim salonun yakınlarının olduğu locada izlemesine izin verdim. Antremansız olduğum için maç beni çok zorladı ve artık profesyonel sporcu olduğumuz için kask falan yok tabi. Ağız burun kaydı ve çok güzel nakavt oldum. Maç sonrası güzel bir yemeğe gittik tüm sporcular ve turnuva sahipleri. Tabi şişmiş ağız burunla çok güzel görünüyordum. Baya dalga konusu oldum. Sevgilim hep yanımdaydı. Her zaman olduğıu gibi..

Dostlarım dışarı çıkıp birşeyler yiyip geleceğim. Çok sürmeyeceğini tahmin ediyorum. Geldiğimde devam ederiz.