Uçağın düşmüş, yalnızca sen kurtulmuşsun. Günlerce düşen uçağın içinde seni bulmalarını bekliyorsun ama kimse seni kurtarmaya gelmiyor. Karlı bir yere düştüğün için karları eritip su içebiliyorsun. Fakat açlık artık dayanılmaz halde. Uçağın içinde otururken yanındaki ölü arkadaşının yarası gözüne çarpıyor. Pıhtılaşmış kan ağzını sulandırıyor, içinde atalarından kalma bir duygu nun uyandığını hissediyorsun. Açlıktan düşünemez haldesin, yaradan gözünü ayıramıyorsun. Ahlak anlayışın ve yaşama içgüdün bir savaş halinde. Gözün yaranın üzerinde, dayanamıyorsun ve uzanıp arkadaşının yarasına dilini değdiriyorsun. Tuzlu ve metalimsi tat tüm vücuduna sinyal veriyor. Binlerce yıl öncesinden hisler uyanıyor içinde. Isırmaya başlıyorsun...