korku ölüm ve seks hikayemi anlatıyorum capsli

Beni tanıyan tanır yaşca sizden biraz büyüğüm. Uzun zamandır burada takılıyor eğlenmeye ve bazı şeyleri unutmaya çalışıyorum dinleyeniniz varsa acı ciks ölüm cinayet dolu hayat hikayemi anlatmaya başlıyorum..

Sadece benim yazdıklarım için : http://ccc.incisozluk.cc/...t%C4%B1yorum-capsli/@jedm

Herşey 1985 yılında haziran ayında başladı. Yeni bir işe başlamıştım antalyada ve şimdilik hayatım yolunda gidiyordu. 26 yaşında genç bekar bir adamdım.

7 haziran salı günü çalıştığım elektrik kurumu tarafından tren elektrik hatlarının bakımını yapmak üzere görevlendirildim

Hava çok sıcak ve bunaltıcıydı. Bilen bilir tren elektrik hatlarında 33,500W elektrik kullanılır . Bakımını yaptığım sırada bir anlık dalgınlığımla kendimi yerde buldum.

Uyandığımda hastanedeydim. Doktorların kendi aralarındaki konuşmalarından hayal meyal yaşamamın bir mucize olduğunu duymuştum. Fakat kendimde bir gariplik hissediyordum. Sanki beynim kafama dar geliyordu. 33,500 W elektrik akımına kapılmıştım.

Okuyan varsa bu olay gazetede çıktı ilerleyen zamanlar paylaşıcam

Bu üzücü neticesinde cinsel yetilerimi kaybettiğimi hastaneden çıkınca öğrendim. Bu beni çıldırtıyorudu. Ve adeta beynimi bir tahta kurusu gibi kemiriyordu. Ailem yıllar önce vefat etmiş ve evli değildim. Bu olay üzerine antalya merkeze yerleştim ve çıktım. Bu olaydan dolayı bir miktar toplu tazminat almı ve hayatımı bu parayla devam ettiriyordu. Fakat eskiye göre çok sinirli ve kavgacı bir insan olmuştum. Günlerce uyumuyor sadece televizyon izliyor televizyonla konusuyordum. Akli dengemi yitirmeye başlamıştım.. Gece lokantaya gidiyor kahvaltı istiyordum. Gelmediği zaman kavga çıkarıp saldırarak kendimi tatmin etmeye çalışıyordum.

Bir sabah evde duvarların üzerime yıkıldığını hissederek kendimi dışarıya attım. Amaçsızca sokaklarda dolaşıyordum. Gözlerim kararıyor kan beynimi sıçrıyor zaman zaman koşuyordum. Bilen bilir konyaaltında oturuyordum. Ve farkında olmadan evden epey uzaklaşmış ve kaybolmuştum. Kafamdaki sesler son bulduğunda bunu farkettim ve dört yol ağızındaki polis memuruna yaklaşarak yol tarifi sormayı planladım. Öğlen sıcağı kafamı kavuruyordu. Polise yaklaştım ve konyaaltına nasıl gidebilirim diye sordum. Benimle dalgamı geçiyorsun pekekent demesiyle bir anda kendimi kaybettim. ( Farkında olmadan evden çok uzaklaşmamış aynı yerlerde dönüp durmuşum. Aklım bazen gidip geliyordu geççirdiğm kaza yüzünden.) Polis memurunun üzerine yürüyerek yumruk attım bana kimse hakaret edemezdi...

Arbede sırasında kendimi kaybetmiş cılgınca polis memuruna saldırıyordum. O anda elim silahına gitti ve polis memurunun göğsünden 3 el ateş etmek sureti ile vurarak öldürdüm. Silah elimde ne yapacağımı bilmeden cesedin başında dikiliyordum. Bu durumdan hala pişmanım fakat bunu yapmamı söyleyen bir ses vardı içimde. Etrafımızda kalabalık birikiyordu. Silahı elimden yere bıraktım. Yaklaşık 9 dakika sonra gelen polisler beni kelepçeleyerek merkeze zütürdüler. Aynen yukarıda yazdığım şekilde olayın ifadesini verdim. Ve tutuklanmak üzere savcılığa sevk edildim.

Savcılık tarafından doktor ve pgibolojik muayene için devlet hastanesine zütürüldüm. Artık sanki ben değil başka birisiydim. Düşünmüyor hızlı ve pratik cevaplar veriyor kendimden emin bir tavır sergiliyordum. Daha önce bir sabıka kaydım bulunmuyordu. Pgibolpjik muayene sonucunda cezai ehliyetim bulunmadığı ve akıl sağlığımın yerinde olmadığı kanaatine varılarak manisa devlet ruh ve sinir hastalıkları hastanesine gönderildim.

Bu zamanı biraz hızlı geçicem ruh ve sinir hastalıkları hastanesi beni daha kötü yapmış ve kabuslar görmeye başlamıştım. Geceleri koğuştakileri boğmayı yada kafalarını kesmeyi düşünüyordum. 3 yıl sonunda tedavim bitti ve taburcu edildim. Aslinda hiç birşey bitmemiş yeni başlıyordu. Bu yaşadığım olaylar bana farklı bir düşünce yapısı kazandırmış ve değiştirmişti. insanları öldürmek ve acı cektirmek istiyordum. Bankada bir miktar param vardı. Bilen bilir manisa merkez iş bankası şubesine uğrayarak parayı cektim ve memleketim olan denizliye otobüs bileti almak üzere otogara gittim. 3 saat sonra köyümdeydim. Burada babamdan kalma eski bir köy evimiz vardı . Eve girdim ve valizimi yatağın üzerine atarak uyumaya başladım.

işte bir gazete haberi ilerleyen zamanlarda sansürleri kaldırıcam ve daha ayrıntılı resimler paylaşıcam. http://imgim.com/mssfgsg.jpg

Köydeki yaşlılardan rahatsızlık duyuyor ve benim oksijeni bitirdiklerini düşünüyordum. Televizyon izlerken sık sık televizyondan 6 kişiyi öldürmem gerektiğine dair mesajlar alıyordum. Fakat bunu ne için yapacağımı anlamıyordum. O gece kafamda planımı yapmıştım. Hemen 50 metre ilerimde oturan değirmenci ve karısını öldürecektim. Zaten yaşlılardı ve boşuna yer kaplıyordular. Gece saatin 3 olmasını bekledim. Evde kullanabileceğim malzemelere bakmaya başladım. Ahırda bir çekiç ve 4 adet 10luk çivi bulmuştum bunlar işimi görecekti...

@20 adım Süleyman

Saat gece 3 olmuştu ve artık iyice huzursuzlanıyordum. Sessizce evden çıktım. Ve değirmencinin evine yaklaştım. Evde köpek olmadığını bildiğimden sessizce bahçeye süzülerek alt kattaki tahta kapıyı araladıktan sonra içeriye süzüldüm. Civiler cebime koymuş çekiçi elime almıştım . Bu işten son derece zevk alıyordum. Bir süre içeriyi dinleyip uyuduklarından emin olduktan sonra merdivenleri çıkarak salona gittim. Yaşlı değirmenci salonda divanda uyuyordu. ilk önce onun işini halletmeliydim. Çok iri yarı ve kuvvetli olmadığım için tehlike arz ediyordu. Parmak uçlarımda adama doğru ilerleyerek ilk cekiç darbesini kafasına vurdum. Bayıldığından emin olduktan sonra hareketsizce karısının uyanıp uyanmadığını kontrol etmek için hareketsizce bekledim. Çekicimden yere damlayan kan damlarının sesi adeta kalp atışlarıma eşlik ediyordu...

Uyanmadığından emin olunca içeriye yatak odasına doğru ilerledim. Yaşlıların uykularının bu derece derin olması işimi kolaylaştırıyordu. Yaşlı kadın sırtı kapıya dönükk şekilde uyuyordu. Çekicin sivri kısmıyla kafasına son gücümle vurdum. Kafa tasının kırılma sesi insanın icini gıcıklayan bir sesti . Fakat bu kadar değildi daha işim bitmemişti . Çebimden evden aldığım civileri kullanacaktım. Bu bana zevk veriyordu. Çivi görünce dayanamıyor çakmak istiyordum.

Yaşlı kadını yüz üstü cevirdim ve ilk çiviyi alnına çaktım. 3 seferde civiyi sonuna kadar çakmıştım. Kalan 2 iki tanesini gözlerine çakacaktım. Bu alına çakmaktan cok daha kolay olmuştu. Ortalık kan içersindeydi ve üzerimede sıçramıştı. içeriye giderek aynı işlemi yaşlı değirmenciyede uyguladım. Artık işim bittiğine göre hızla evden ayrılmalıydım zira sabah ezanı okunmak üzereydi. Ortalığı son kez kontrol ettikten sonra evi terkettim ve hızla evime doğru yürüdüm. Üzerim kan içerisindeydi. Giysilerimi çıkararak sobada yaktım. Aynı gece hızla soğuk suyla yıkanarak sabah ezanı okunduktan 15 dakika sonra uykuya dalmıştım. Biraz olsa içim rahatlamıştı fakat yaşlılara karşı duydugum rahatsızlık aynıydı...

Öğleden sonra 1de uyanmıştım. Üzerimde uyku mahmurluğu vardı ve gördüklerime anlam veremiyordum. Bir süre boş boş açık olan televizyona baktıktan sonra kahvaltı hazırlamak üzere mutfaga gittim. Televizyonda turgut özal konuşma yapıyordu... Kendime tomates beyaz peynir zeytin ve yumurta koyarak bir sandviç hazırladım ve bir bardak süt doldurdum. Dün gece cok enerji kaybetmiştim. Bunları yerine almalıydım. Sonuçta iki insan öldürmek kolay bir iş değildi. Oldukça becerikliydim. Yemeğim bitince üstümü giyerek köy kahvesine doğru yola cıktım. Herkes değirmencinin öldürülmesini konuşuyordu. Köyün toplam nüfüsu yanlık hatırlamıyorsam 250 kişi kadardı. Jandarma hırsızlık olayından süpheleniyordu bunu ögrenmiştim. Cesetleri adli incieleme için denizli merkeze zütürülmüştü.. içim rahattı artık yeni işlere odaklanabilirdim. Zira ben hırsız değildim.

Yeni hedefimi akşam televizyon izlerken belirledim. Yaşlılara gıcık kapıyordum. Oksijenimin azaldığını hissediyor onlara bir iylik yaparak daha fazla acı cekmemeleri için öldürüyordum. Evi aradım o akşam civi bulmalıydım ve mutfak çekmecesinde bir kutu buldum bu sefer yanıma fazladan almıştım.

Olaylar 1994 yılında Ç... köyünde geçmektedir..
Olayın sonları doğru tüm gazete ve adli raporları ve kimliğimi açıklıycam. Şu anda tedavi gördüm ve gayet sakin bi insanım. Asla pişmanlık duymadım.