Ben söylediklerinin şokunu yaşarken Tolga atladı.
-Ne diyon aga sen ne sonu ne kaçması iyi değilsin sen yürü gidiyoruz diyip sertçe çekti kolundan arabaya doğru zütürmeye başladı. Bende arkalarından devam ettim. Ne demek istiyordu bu çocuk ? Dedeye zütürmekten başka çaremiz kalmamıştı. Tolga Çağdaşı arkaya oturturken bende öne geçtim. Sinirle arabayı çalıştırıp gazı kökledi. Ben ise farklı bir boyutta düşüncelerimin esiri olmuş durumdaydım. Tüm bu yaşadığımız olaylar aklımdan sırasıyla geçiyordu. Gitgide kendime sinirleniyordum. tak mu vardı çıktık o tatile. Otur evinde keyfine bak dıbınakoduğum tatil senin neyine. Sonra böyle kan alırlar işte adamın zütünden. O sırada Tolga sakinleşmiş olacak ki gaz pedalını gibmeyi bırakmış sakin bir ses tonuyla Çağdaşa
-kardeşim neden böyle yapıyorsun neyin var anlat kardeşiz lan biz elbet buluruz çaresini dedi. Bende o anda cevap verecek mi acaba diye dikiz aynasından bakmak için kafamı hafif kaldırdığım anda içimi ürperten o donuk bakışlarla karşılaştım. Yüzünde soğuk bir gülümseme dik dik bana bakıyordu. Gözümün içine baka baka
-‘’Bir şey yapmıyorum artık sadece izliyorum yapabileceğim hiçbir şeyde yok zaten’’ zaten diyip o acayip gülümsemesini daha da belirginleştirdi. Korkuyla gözlerimi kaçırdım Tolga ise o sırada fesuphanallah çekiyordu. Tekrar sinirlendiği belliydi. Yolu falan bırakıp arkasına dondu senin ilacın bizde değil kardeşim sabret zütürüypruz deyip gazı kökledi. O düşünceler arasında kaç saatte geldik inanın ki hatırlamıyorum ama son baktığımda dünkü eğlencelerin yapıldığı köy meydanına gelmiştik. Bu benim düşünce dünyamdan kaybolmamda Tolganın gazı köklemesinden mi kaynaklandı bilmiyorum ama bu kadar hızlı geldiğimiz için mutlu olmuştum. Zira arabada bi kasvet vardı ve bir an önce kendimi dışarı atmak istiyordum. O donuk bakışlara yakalanmamak için gözümü ayna tarafına dahi çeviremiyordum. Hocanın evine geldiğimizde arabadan indik. Tolga Çağdaşıda alıp evin önüne getirdi. Kapıyı tıkladık. Bir müddet açan olmadı tam ikinciyi tıklamak üzereydik ki içerden ayak sesleri kapıya doğru yaklaştı. Gülümsemeyle kapıyı açıp hoşgel.. derken bir anda kaskatı kesildi Hasan dede. Gözleri faltaşı gibi açılmış çehresi sertleşmiş Çağdaşın gözlerine bakıyordu bütün öfkesiyle. Ve olanca gücüyle bağırdı:

-‘’ Nerden buldunuz bu melunu çabuk defedin burdan!!’’

içeri girdiğimizde yere çöktü ve bizi de karşısına oturmamızı söyledi ve devam etti:
+Çocuklar şimdi ki yapacaklarım içerdekine acı verecek ve onu sinirlendirecek. Var gücünüzle tutun ve sakın ola bırakmayın diyerek elini Çağdaşın alnına koydu ve kafasını bir karıştan az bir mesafe kalana kadar Çağdaşın kafasına yaklaştırdı. Çağdaş ise tüm bunlar olurken sükünetini hiç bozmuyor o iğrenç gülümsemesi ile hocaya bakıyordu. Ta ki Hasan dede euzu besmele çekmeye başlayana kadar. Agzının içine kadar iyice yaklaşıp alnına bastırıp euzu besmele çektikçe Çağdaş ağzını sonuna kadar ayırıp hırıltılarla dedeye bakıyordu. Sanki bıraksak dedeyi yiyecekmiş gibi açık ağzıyla ihtiyara iyice yaklaşmaya başlıyordu. Dede ardından fatihayı okumaya başladı. Çağdaş hala aynı tepkiyi veriyordu. Fatiha bittikten sonra ihlasa başlayıp okudukça alnına vurduğu sırada Çağdaşın hırıltıları yerini ufak sesli çığlıklara bırakmıştı. Çağdaş hocaya yaklaşıp ağzını ayırarak bağırdıkça Hoca çağdaşın Bazen çenesine bazen ağzına attığı tokatlarla onu ekarte ediyordu. Sonrasında elif lam mim e geçti. Çağdaşın canının çok yandığı açıkça belli ediyordu. Tırnaklarıyla tuttumuz kollarımızı yüzüyordu. Ardından setçe alnından tutup başını tüm gücüyle geriye iktirerek ayetel kursi ye başladı Hasan dede. Biz ise Çağdaşı tutmakta zorlanır hale gelmiştik. Çıkardığı o sesler ve nefretle hocaya attığı bakışlar tüylerimi ürpertiyordu. Daha 10 gün önce sahilde eğlenen biz şimdi arkadaşımızın içindeki şerliyi çıkartmaya çalışıyorduk. Hoca ise hala Çağdaş yaklaştıkça tokat atıyordu. Sonrasında yanındaki kuranı açtı ve okumaya başladı. Ancak bir müddet sonra zorlanmaya başladı. Yüzü mosmor olmuştu. Nefes alamıyor gibiydi. Son gücüyle bağırrak okumaya başladı. Bu işe yaramış olmalı ki derin bir nefes alıp daha sesli okumaya başladı. Çağdaş ise artık acınacak bir duruma gelmişti. iyice aramıza büzüşmüş bu sefer dedeye saldırmak değil ondan kaçmak istiyordu. Kendi omzunu ve kollarını ısırmaya çalışıyordu. Daha sonra dede elindeki kuranı yere bırakıp cebinden çıkarttığı kibriti çakıp çağdaşın ağzına kadar yaklaştırdı. Anlamadığım bir dilde Çağdaşa sorular sormaya başlamıştı. işin ilginç tarafı Çağdaşta o hırıltılarla ona cevap veriyordu. Dede tüm kontrolü eline almış gibi gözüküyordu. Ancak düşündüğüm gibi olmadı.