/i/Tespit

  1. 1.
    +19 -1
    Özel sektörde çalışan var mı? Bu yazdıklarımı muhtemelen onlar daha iyi anlayacaktır.

    Bir hayal uğruna işe giriyorsunuz. Tek derdiniz cebim biraz para görsün, faturalarımı ödeyeyim yeter diyorsunuz. Kenara para artırır istediğim şeyleri alırım diyorsunuz. Yani döngü dışında kalmayayım, elektriksiz yaşamayım, susuz kalmayayım veya ayda yılda bir de olsa eğleneyim... Bu döngüye girdiğinizde eğer benim gibi sevmediğiniz bir yerde çalışıyorsanız (yani mecburiyetten) bir bakıyorsunuz ki eskiden zevk aldığınız çoğu şey şimdi hiç tat vermiyor. Önceden eğlenceli gelen şeyler için vaktiniz kalmamış, işvereniniz sizi mesaiye alıp sizden daha fazla çalışmanızı bekliyor. Sırf birkaç kuruş para için. (Bu arada bir noktaya değineyim ben fırında çalışıyorum sahura kadar mesai yaptım mesai paramı vermediler. (Asgari ücret bile almıyorum ama neyse) Sizin de başınıza eminim geliyordur. Sigorta desen ayda 10 günlük yapıyorlar. Şu anlık pandemiden dolayı başka bir iş olmadığı için çıkamadım.) Her sabah aynı telefon alarmına uyanıyor, üstünüzü giyiyor ve işe gidiyorsunuz. Aslında gitmiyorsunuz, bildiğiniz sürükleniyorsunuz. iplerinizden çekiliyorsunuz. içiniz sıkkın olsa da dışınıza vuramıyorsunuz. Aptal gibi çalışacaksınız, çünkü döngüden çıkmamak için kukla olmaya mecbursunuz.

    Bu sözlükte hala liseli kaldıysa ona birkaç tavsiyem var. Öncelikle vaktin varken kendi istediğin meslek üzerinde ilerle. Mesleğinin ne olduğunu bilmiyor musun? Dene. Yazılımı dene. Olmadı mı? Elektrik elektroniğe bak. O da mı olmadı? Bir yığın meslek var. Ama dene, kendini geliştir. Özel sektöre muhtaç kalma. Özel sektör sana muhtaç kalsın.

    Benimle aynı durumda olan özel sektör tarafından gibilenlere de birkaç sözüm var. Koparın iplerinizi! Biliyorum, belki çok zor gelecek ama bir yerden başlayın. Artık yazılım mı öğrenirsiniz, borsa mı oynarsınız orası size kalmış. Ama dediğim gibi mutsuzsanız ve ciddi ciddi gibilip 3 kuruşa tamah etmek zorundaysanız başka çareniz yok. iplerinizi koparmak zorundasınız.
    ···
  2. 2.
    +6
    Tamda işteyken okudum amk mecburiyetten duruyoruz işte bize de birgün kader güler
    ···
    1. 1.
      +2
      Kaderin bize gülmesinden çok bizim bir adım atmamız lazım. Ben adım attım ama zaman lazım işte ne kadar zaman lazım meçhul. işe yarayacak mı o da meçhul. Seni çok sıkıntıya sokuyor.
      ···
    2. 2.
      +1
      Ama fazla da üzülme hayat bitiyor birgün
      ···
  3. 3.
    +3
    işsizim, ben napim
    ···
    1. 1.
      +1
      Nick-entry uyumsuzluğu.

      Şaka bir yana işsizsen hemen kendine bir yetenek edin. Mümkünse yapmaktan hoşlandığın bir şey olsun. Tüm vaktini o işi öğrenmeye göm. O işle ilgili her şeyi öğren. Saçma gelen tarafları da dahil. En azından 6 aya ortalama altı da olsa bir tecrübe sahibi ol. Sonra da işyerlerine başvur. O iş ile ilgili tecrübelerini bir bir görüşmede sırala. Sana verebileceğim tek tavsiye bu.
      ···
      1. 1.
        0
        mantıklı da 30 yaşından sonra bu yöntemle iş bulunur mu bilemedim. keşke 18 falan olsaydım
        ···
    2. 2.
      0
      Bunun yaşla alakası yok nitelikli olmakla alakası var. Nitelikli eleman olursan istersen 50 yaşında ol yine iş bulursun. Ama tr şartlarını da katınca biraz zor kabul ediyorum ama imkansız değil.
      ···
  4. 4.
    +1
    keşke işciler emekciler bir araya gelip haklarını savunabilse herkes muzdarip .Birileri altına 2. passatını çekerken digerleri karin tokluğna işe surülüyor bir seyler söyledinmi de üstüne seni kovarım iş arayan çok insan var diye mobing yapıyolar bu artık bi noktadan sonra resmen insan onuruna haysiyetine hakaret. Avrupada domatesin fiyati 0.05 euro az diye protesto yapiyo fabrikalardan alınan %40 vergiyi az görüp ortaligin a.inakoyyuyolar bizde her iße gelenden bir de kommisyon parası alsan "biz sana iş sağladık sen de para ver diye" eyvallah der tesekkür eder gider gibmedikleri icin de muteşekkir olur
    ···
    1. 1.
      +1
      Önceden işçi emekçi dernekleri falan vardı, durmadan grev yapılırdı. Şimdi herkes korkuyor. Çünkü işsizlik hat safada.

      Şimdi sen bunu yazınca düşündüm de belki de işsizlik bilerek bu kadar fazladır. Halk isyan edemesin, kimse karşı çıkamasın diye işsizlik oranı artırılmış olabilir. Belki de sadece hayal gücümdür.
      ···
    2. 2.
      0
      birileri bu milletle oyun oynar gibi oynuyor ama suç bizde .birbirimizden korkmaktan birlesip gercek korkularimızın üstüne gidemiyoruz.
      ···
  5. 5.
    +1
    mizAh jOw
    ···
  6. 6.
    +1
    Devlet işi daha da kötü panpa insanın değeri yok ülkemizde.
    Devlet milletini sadece asker olarak görüyor ölmeyecek kadar yesin yeter
    ···
    1. 1.
      0
      Panpa devlet işinde en azından sigortan tam yatar maaşın direk hesabında gözükür. Ha devlet işinde de seni bağlar, zamanını çalar. Orası ayrı. O zaman yapmamız gereken bir şeylere biraz çaba göstermek. Ben başladım bakalım sonu nasıl olacak.
      ···
      1. 1.
        0
        evet kazanç kaygısı yok devlet işinde ama fazla torpil var anasını gibeyim hepsinin. umarım istediğin gibi olur panpa
        ···
  7. 7.
    0
    valla açıkça konuşayım türkiye'nin birçok yerinde mesai ücreti verilmez
    ···
  8. 8.
    0
    Bunun çözümü döngüden çıkmak değilki. giberim ücreti kölelik yapmıyorum desen her şey daha kötü oluyor
    ···
    1. 1.
      0
      Verdiğim örnek biraz absürt olacak ama birçok önemli bilim adamı üniversitede başarısız olmuş ama hayatta başarılı olmuşlar. Neden biz de ücretli kölelik yapamam deyip hayatımız daha kötüye gitsin? Her şey kendi çabamıza bağlı aslında.

      Bir örnek daha vereceğim bizim fırına gelen Suriye'li bir kadın var. Fırından ona (Patron istiyor diye) her gün bir poşet dolusu bayat ekmek veriliyor. Belki manav meyvenin çürüğünü veriyordur vs. Kadın belki birkaç yer daha dolaşıyor günlük yemek ihtiyacını bedavadan karşılıyor. Kimsenin ücretli kölesi falan olmuyor. Dediğim gibi bunlar absürt örnekler.

      Yani parasız kalsak da yaşayabilecek güçteyiz. Ama işte bunun için biraz uğraşmalıyız. Hangi yoldan gideceksek o yol için biraz çabalamalıyız. Ümitsizliğe düşersek yalnızca patronlar mutlu olur. Biz olmayız.
      ···
    2. 2.
      0
      Bilemiyorum dostum ben beceremedim yaşamayı. sevgi ve saygı ihtiyacını nasıl karşılayacaksın.her şeyin kötüsünü sahip olacaksın eski kıyafetler kötü yemekler. sağlıksız olacaksın. insanlar seni küçük görücek. ücretli köleliğin asıl olayı ona bağımlı olman döngünün dışına çıkınca daha taktan bir hayat seni bekliyor.ben mutlu olamadım yani döngünün dışında bana göre değil. bide sen dene belki öyle bir hayat senin hoşuna gider. youtubda akademiklink kanalında köyde huzuru bulmak tarzında bir video o var o videoyu izle. Sana farklı bir bakış açısı olur.O adamda merak edip çıkmış döngüden üstelik bir doçent o da pek mutlu olmamış. videonun tam ismini hatırlamıyorum da akademik link köy yaz en üstte çıkar yürüyüş yaparken anlatıyordu. Evet bu kapitalizm birilerini çok eziyor birilerini mutlu ediyor ama bize kattıklarındanda vazgeçmesi zor. çözüm bence döngüden çıkmak değil hireyarşide yükselmek patrona imreniyorsan patron olmanın yollarına bak. Sermayen yoksa daha yüksek maaş almaya çalış
      ···
  9. 9.
    +1 -1
    Cok haklisin panpam hayat bu maalesef hep bir gun cok zengin olacagimiza inanarak yasayip fakir öluyoruz is zaten yok is bulsan butun zamanini veriyosun aldigin parayla da hicbir seye gucun yetmiyor. O yuzden kendi isini yapacan biladerim kimseye el avuc acmayacaksin
    ···
    1. 1.
      0
      Kendi işini yapmak için de boş vaktinde başka işlere emek vermen lazım.
      ···
  10. 10.
    0
    Böyle bir rol kabul edilmek zorunda değil.
    ···
    1. 1.
      +1
      Hayatında hiç çaresizliği tatmamışsın sanırım. Öyle bir an geliyor ki o rolü geçtim daha kötülerini kabul etmek zorunda kalıyorsun. Tek derdin de hayatta kalmak için.
      ···
  11. 11.
    0
    Özel sektörde çalışan var mı? Bu yazdıklarımı muhtemelen onlar daha iyi anlayacaktır.

    Bir hayal uğruna işe giriyorsunuz. Tek derdiniz cebim biraz para görsün, faturalarımı ödeyeyim yeter diyorsunuz. Kenara para artırır istediğim şeyleri alırım diyorsunuz. Yani döngü dışında kalmayayım, elektriksiz yaşamayım, susuz kalmayayım veya ayda yılda bir de olsa eğleneyim... Bu döngüye girdiğinizde eğer benim gibi sevmediğiniz bir yerde çalışıyorsanız (yani mecburiyetten) bir bakıyorsunuz ki eskiden zevk aldığınız çoğu şey şimdi hiç tat vermiyor. Önceden eğlenceli gelen şeyler için vaktiniz kalmamış, işvereniniz sizi mesaiye alıp sizden daha fazla çalışmanızı bekliyor. Sırf birkaç kuruş para için. (Bu arada bir noktaya değineyim ben fırında çalışıyorum sahura kadar mesai yaptım mesai paramı vermediler. (Asgari ücret bile almıyorum ama neyse) Sizin de başınıza eminim geliyordur. Sigorta desen ayda 10 günlük yapıyorlar. Şu anlık pandemiden dolayı başka bir iş olmadığı için çıkamadım.) Her sabah aynı telefon alarmına uyanıyor, üstünüzü giyiyor ve işe gidiyorsunuz. Aslında gitmiyorsunuz, bildiğiniz sürükleniyorsunuz. iplerinizden çekiliyorsunuz. içiniz sıkkın olsa da dışınıza vuramıyorsunuz. Aptal gibi çalışacaksınız, çünkü döngüden çıkmamak için kukla olmaya mecbursunuz.

    Bu sözlükte hala liseli kaldıysa ona birkaç tavsiyem var. Öncelikle vaktin varken kendi istediğin meslek üzerinde ilerle. Mesleğinin ne olduğunu bilmiyor musun? Dene. Yazılımı dene. Olmadı mı? Elektrik elektroniğe bak. O da mı olmadı? Bir yığın meslek var. Ama dene, kendini geliştir. Özel sektöre muhtaç kalma. Özel sektör sana muhtaç kalsın.

    Benimle aynı durumda olan özel sektör tarafından gibilenlere de birkaç sözüm var. Koparın iplerinizi! Biliyorum, belki çok zor gelecek ama bir yerden başlayın. Artık yazılım mı öğrenirsiniz, borsa mı oynarsınız orası size kalmış. Ama dediğim gibi mutsuzsanız ve ciddi ciddi gibilip 3 kuruşa tamah etmek zorundaysanız başka çareniz yok. iplerinizi koparmak zorundasınız.
    ···
  12. 12.
    0
    Özel sektörde çalışan var mı? Bu yazdıklarımı muhtemelen onlar daha iyi anlayacaktır.

    Bir hayal uğruna işe giriyorsunuz. Tek derdiniz cebim biraz para görsün, faturalarımı ödeyeyim yeter diyorsunuz. Kenara para artırır istediğim şeyleri alırım diyorsunuz. Yani döngü dışında kalmayayım, elektriksiz yaşamayım, susuz kalmayayım veya ayda yılda bir de olsa eğleneyim... Bu döngüye girdiğinizde eğer benim gibi sevmediğiniz bir yerde çalışıyorsanız (yani mecburiyetten) bir bakıyorsunuz ki eskiden zevk aldığınız çoğu şey şimdi hiç tat vermiyor. Önceden eğlenceli gelen şeyler için vaktiniz kalmamış, işvereniniz sizi mesaiye alıp sizden daha fazla çalışmanızı bekliyor. Sırf birkaç kuruş para için. (Bu arada bir noktaya değineyim ben fırında çalışıyorum sahura kadar mesai yaptım mesai paramı vermediler. (Asgari ücret bile almıyorum ama neyse) Sizin de başınıza eminim geliyordur. Sigorta desen ayda 10 günlük yapıyorlar. Şu anlık pandemiden dolayı başka bir iş olmadığı için çıkamadım.) Her sabah aynı telefon alarmına uyanıyor, üstünüzü giyiyor ve işe gidiyorsunuz. Aslında gitmiyorsunuz, bildiğiniz sürükleniyorsunuz. iplerinizden çekiliyorsunuz. içiniz sıkkın olsa da dışınıza vuramıyorsunuz. Aptal gibi çalışacaksınız, çünkü döngüden çıkmamak için kukla olmaya mecbursunuz.

    Bu sözlükte hala liseli kaldıysa ona birkaç tavsiyem var. Öncelikle vaktin varken kendi istediğin meslek üzerinde ilerle. Mesleğinin ne olduğunu bilmiyor musun? Dene. Yazılımı dene. Olmadı mı? Elektrik elektroniğe bak. O da mı olmadı? Bir yığın meslek var. Ama dene, kendini geliştir. Özel sektöre muhtaç kalma. Özel sektör sana muhtaç kalsın.

    Benimle aynı durumda olan özel sektör tarafından gibilenlere de birkaç sözüm var. Koparın iplerinizi! Biliyorum, belki çok zor gelecek ama bir yerden başlayın. Artık yazılım mı öğrenirsiniz, borsa mı oynarsınız orası size kalmış. Ama dediğim gibi mutsuzsanız ve ciddi ciddi gibilip 3 kuruşa tamah etmek zorundaysanız başka çareniz yok. iplerinizi koparmak zorundasınız.
    ···
  13. 13.
    0
    Özel sektör çalışanların şartları çok yoğun ve hiç izin alamıyorlar ya sırf o yönü bile berbat amk. Ha her yerde böyle değil ama çoğu yerde böyle.
    ···
  14. 14.
    -1
    0
    Özel sektörde çalışan var mı? Bu yazdıklarımı muhtemelen onlar daha iyi anlayacaktır.

    Bir hayal uğruna işe giriyorsunuz. Tek derdiniz cebim biraz para görsün, faturalarımı ödeyeyim yeter diyorsunuz. Kenara para artırır istediğim şeyleri alırım diyorsunuz. Yani döngü dışında kalmayayım, elektriksiz yaşamayım, susuz kalmayayım veya ayda yılda bir de olsa eğleneyim... Bu döngüye girdiğinizde eğer benim gibi sevmediğiniz bir yerde çalışıyorsanız (yani mecburiyetten) bir bakıyorsunuz ki eskiden zevk aldığınız çoğu şey şimdi hiç tat vermiyor. Önceden eğlenceli gelen şeyler için vaktiniz kalmamış, işvereniniz sizi mesaiye alıp sizden daha fazla çalışmanızı bekliyor. Sırf birkaç kuruş para için. (Bu arada bir noktaya değineyim ben fırında çalışıyorum sahura kadar mesai yaptım mesai paramı vermediler. (Asgari ücret bile almıyorum ama neyse) Sizin de başınıza eminim geliyordur. Sigorta desen ayda 10 günlük yapıyorlar. Şu anlık pandemiden dolayı başka bir iş olmadığı için çıkamadım.) Her sabah aynı telefon alarmına uyanıyor, üstünüzü giyiyor ve işe gidiyorsunuz. Aslında gitmiyorsunuz, bildiğiniz sürükleniyorsunuz. iplerinizden çekiliyorsunuz. içiniz sıkkın olsa da dışınıza vuramıyorsunuz. Aptal gibi çalışacaksınız, çünkü döngüden çıkmamak için kukla olmaya mecbursunuz.

    Bu sözlükte hala liseli kaldıysa ona birkaç tavsiyem var. Öncelikle vaktin varken kendi istediğin meslek üzerinde ilerle. Mesleğinin ne olduğunu bilmiyor musun? Dene. Yazılımı dene. Olmadı mı? Elektrik elektroniğe bak. O da mı olmadı? Bir yığın meslek var. Ama dene, kendini geliştir. Özel sektöre muhtaç kalma. Özel sektör sana muhtaç kalsın.

    Benimle aynı durumda olan özel sektör tarafından gibilenlere de birkaç sözüm var. Koparın iplerinizi! Biliyorum, belki çok zor gelecek ama bir yerden başlayın. Artık yazılım mı öğrenirsiniz, borsa mı oynarsınız orası size kalmış. Ama dediğim gibi mutsuzsanız ve ciddi ciddi gibilip 3 kuruşa tamah etmek zorundaysanız başka çareniz yok. iplerinizi koparmak zorundasınız
    ···
    1. 1.
      +1
      Ayıp ettin aga! Copy paste'yi benim entryden yapmamışsın. Alındım.
      ···