Part II

27/NEML-32:

“Ey ileri gelenler! Durumum hakkında bana görüş bildirin. Sizler yanımda bulunmadıkça hiçbir işe kesin olarak karar vermem.

Tefsir:Kraliçe, "ne yapalım, dalalım mı?" der.

27/NEML-33:

Dediler ki: “Biz güçlü kimseleriz ve çetin savaşçılarız. Emir senin. Ne emredeceğini düşün.”

Tefsir: ileri gelenler ise "bize hava hoş, emret yeter" der.

27/NEML-34:

(Kraliçe Belkıs) şöyle dedi: “Krallar bir memlekete girdi mi, orayı harap ederler ve halkının ileri gelenlerini zelil hâle getirirler. işte onlar böyle yaparlar.”

Tefsir: Konuşmak kolay, işin şakası yok zütümüzden kan alırlar diyor kraliçe.

27/NEML-35:

“Ben onlara bir hediye gönderip, elçilerin ne haber ile döneceklerine bakacağım.”

Tefsir: Kraliçe A planını uyguluyor ve hediye yollamaya karar veriyor.

27/NEML-36:

(Elçilerin sözcüsü) Süleyman’ın huzuruna gelince, Süleyman ona şöyle dedi: “Siz beni mal ile desteklemek (ve böylece etkilemek) mi istiyorsunuz? Oysa Allah’ın bana verdiği, size verdiğinden daha hayırlıdır. Fakat hediyenizle ancak siz sevinirsiniz.

Tefsir: Elçi Süleyman'ın huzuruna çıkınca hediyeleri küçümsenip aşağılanıyor.

27/NEML-37:

“Sen onlara dön. Andolsun, biz onlara, karşı koyamayacakları ordularla gelir ve onları oradan aşağılanmış ve küçük düşürülmüş olarak çıkarırız.”

Tefsir: Ardından elçiye geri dönmesi söylenerek kıçına teneke bağlanıp yollanıyor.

27/NEML-38:

Süleyman, “Ey ileri gelenler! Onlar bana teslim olmadan önce hanginiz bana onun (kraliçenin) tahtını getirebilir?”

Tefsir: Süleyman ordusunu seslenerek kraliçenin tahtını ister. Sıcakta yorulmuş olacak ki sembol olarak değil bildiğin oturulacak tahtı istiyor.

27/NEML-39:

Cinlerden bir ifrit , ”Sen yerinden kalkmadan ben onu sana getiririm ve şüphesiz ben, buna güç yetirecek güvenilir biriyim” dedi.

Tefsir: Hemen atlıyor cinlerden biri, ben ben diyerek.

27/NEML-40:

Kitaptan bilgisi olan biri, “Ben onu, gözünü kapayıp açmadan önce sana getiririm” dedi. Süleyman, tahtı yanında yerleşmiş hâlde görünce şöyle dedi: “Bu, şükür mü, yoksa nankörlük mü edeceğim diye beni denemek için, Rabbimin bana bir lütfudur. Kim şükrederse ancak kendisi için şükretmiş olur. Kim de nankörlük ederse (bilsin ki) Rabbim her bakımdan sınırsız zengindir, cömerttir.”

Tefsir: Yalaka cinin konuşmasının bitmesini bekleyen Hızır aleyhisselam nasıl tak diye burdayım diyerek tahtı göz açıp kapanıncaya kadar peygamberin yanına getirir. O sırada peygamber işlerim hep rast gidiyor bu benim şükür sınavım diyerek bir daha şükrediyor.

27/NEML-41:

Süleyman, “Tahtını tanınmaz hâle getirin. Bakalım tanıyacak mı, yoksa tanımayacaklardan mı olacak?” dedi.

Tefsir: Tahtı değiştirmelerini ister adamlarından. Burada amacı nedir bilinmez. Taht aynen kalsa da gayet olabilirdi.

27/NEML-42:

Belkıs gelince, “Senin tahtın böyle mi?” denildi. O da, “Sanki o! Fakat zaten daha önce bize bilgi verilmişti ve biz teslimiyet göstermiştik” dedi.

Tefsir: Kraliçe tahtı tam benzetemese de biz zaten Allah'a inanmıştık, ne gerek var kavgaya dövüşe siz yanlış anlamışsınız diye çark eder.

27/NEML-43:

Daha önce Allah’tan başka taptığı şeyler ona engel olmuştu. Çünkü o inkâr eden bir kavimden idi.

Tefsir: Bildiğiniz gibi kraliçenin Allah'a inanmamasına şeytan engel olmuştu.

27/NEML-44:

Ona “köşke gir” denildi. Köşkü görünce onu (zeminini) derin bir su sandı ve eteklerini topladı. Süleyman, ona “Bu, (zemini) billurdan döşenmiş bir köşktür” dedi. Belkıs, “Ey Rabbim! Şüphesiz ben nefsime zulmetmiştim. Şimdi ise Süleyman ile birlikte âlemlerin Rabbi olan Allah’a teslim oldum” dedi.

Tefsir: Kraliçeye köşk gösterildi köşkün girişini su sanarak paçaları sıvayan kraliçe, sert bir zemine basınca afalladı, meğerse camdan bir zeminmiş. Kraliçe'nin yarım aklı tamamen uçarak kesin olarak ikna olur ve Allah'ı rabbi olarak kabul eder.

Amin.