kusura bakma demek kötüdür

@112 dinsiz adamım ama ben bile şükrederim tanrıya, tanrıyla hep dost olmaya çalıştım tapmayı sevmedim hiç.
korktuğumda koru ulan beni dedim, sinirlendiğimde ne istiyorsun lan benden dedim, sevindiğimde in aşağı da iki bira ısmarlıyım lan sana dedim.
şükrettim bazen nedensizce, gerçekten huzurla doluyor için.
ulvi ulvi geziyorsun tekrar sıkıntı çıkana kadar.
şükrederek kısıtlamamak lazım ama zihni, çekinmeden de konuşup istemek lazım.
şükür ki kuru ekmek yiyebiliyorum bunu bulamayanlar da var diyip avunmamak lazım her gün kuru ekmeğe talim ederken.
@101 tek sorunun özgüven bırak insanları, hep kendi durumlarına indirgemek isterler seni.
kendisi çirkinse laf arasında "bize bu tiple kim bakar" diye sıkıştırır dertsiz başına dert salar.
oysa içten içe bilirsin elinin yüzünün düzgün olduğunu ama eve gider gitmez ayna karşısına geçip "ya haklıysa" diye stres yaparsın.

bu arada 5 vakit namaz olayına katılıyorum, ne dilersen onu alırsın.
ama dilediğine dikkat etmeli insan daha da batabilir diledikçe.
neden param yok dememeli, nasıl para kazanabilirim demeli en basit örneğiyle.
neden çirkinim, neden fakirim, neden yalnızım, neden umutsuzum, neden arkadaşlarım kazık atıp duruyor...
düşünceler batırır sizi gittikçe.
insanı insan yapan düşüncelerine hakim olup kendini istediği zaman baştan yaratabilme yetisidir bana kalırsa.

ben bir şey öğrendim ki, planlarından bahsetmeyeceksin arkadaş. kendilerine pay çıkarır, terk ederler bir şekilde.

çünkü artık burada, bu dünyada her şey parçalar halinde ve her bir parça diğerinin yerine geçebiliyor.
yadırgamıyoruz. çıldırmamız gerek ama yadırgamıyoruz.

@122 haklısın hep kendi durumlarına indirgiyolar.hep ben hep ben diyolar.

ben ben nereye kadar muallak az etrafına bak.ne acılar çekiyo insanlar az şükret

beyler o kadar guzel konuşmussunuz ki marco the phoenix ve cabbarcan özellikle beynimde yer edindi sanki karşımdalar gibi cabbarcan hafif kirli sakallı oturaklı çok dinleyip yer yer söze giren marco agzında bi sigara saçları hafif kırlaşmaya baslamıs bi arkdaşımda sürekli ortak hisselerimizin dillendiren biri gibi sohbet ediyoruz sanki işin özü beyler sizi okurken kurdugum hayalde hepinize birer çay ısmarladım bilginize

(bkz: )bu gece bende katılıcam sohbete kısmet olursa

fırsatları değerlendirmediğimiz sürece yerimizde sayarız.
bazen hayatın 180 derece döner küçük bir fırsat sayesinde.
on yıllarca birikmiş borçları ödersin, intiharın eşiğinden dönersin, insanlarla ilişkilerin düzelir.
sadece küçücük nereden geldiği belli olmayan bir fırsat.
dünya her zaman belli aralıklarla fırsatları döker önümüze, değerlendirenler mutluluğu yakalar daima.

@255 güvenmezsen derin mana ararsın.
kendimizi kaptırmadan güvenmeliyiz insanlara.
iki elimizde de silah olmamalı, bir elde kalkan bir elde silah öyle yaklaşmalıyız hayata.

@74 en iyi diye yapılan tanımları çoğu kez toplum belirliyor ama, saygı görmek en iyi olmak isteyenler belirliyor aslında.
ortak isteklere göre şekilleniyor iyinin tanımı, insanlar aslında kendi belirledikleri şeylerin peşinde koşuyorlar.

@68 sorunun 3 harfli bir yanıtı var, ego.
insanlar farklı olmak ister, ayrıcalık ister, kimse kuyruktaki son sırada beklemek istemez değil mi?
ister ki birisi onu oradan çekip alsın en öne, onun hakkı olsun bu, diğerlerinden üstün olsun.
böyle insanları aşağılık kompleksine sokmak, foyasını ortaya çıkartmak için normal biriymiş gibi davranıp izleyin sadece.
düşünsenize bir ünlüyle karşılaştığınızda onunla ilgilenmeyip, tanımamazlıktan geldiğinizi. tepkisi ne olur sizce?
bir holywood klişesidir aslında bu.

ben pgibologlarıda begenmıyorum kardeşim insanlar derdını hastane odasında yada bır ofıs odasında evdede olur ne kdara rahat anlatabılır kı bi meyhaneye yada kahveye olmadı çık sokaga sokak aralarına bak yada sahıle bak genelde zaten tek takılan insanlar yanlız zaten ben genelde tek takıldıgım için evdende fazla çıkmıyorum cidden şu sözlukte pgibologlardan daha fazla insanlara yardımcı olacak kişiler var hiç kımse hak etttıgı pozisyonda olmuyor şu dünyada

3b den kiymali pide adlı arkadaşımızı alkışlarla yerine uğurluyoruz.

@68 güzel tespit panpa ben 2 sene önce facebooku falan hayatımdan çıkardım çok gibik bi ortam gerçekten

@69 panpa aslında ben insanlarla istediğim zaman çok iyi iletişim kurabiliyorum bin tarafımda vardır yani ağzından girer burnundan çıkarım ama bu aralar kimseye eyvallahım yok çünkü
güvensizlik sorunu aşırı derece sanki bütün insanlar beni kandırmak istiyomuş gibi geliyo saçma ama gerçek böyle bişey yüzünden pgibolağa falanda gitmek istemiyorum ama aşamıyorumda.

@65 panpa bende gurursuz muallaknin tekı degılım sevdamıda fazla içimde gizleyemıyorum böylede bır huyum var amk ılla bırıne söyleyecegım duramıyorum rahatsızım yada hava atmak olabılır bu kız benle cıkıyor fılan

The secret diye bi kısa film var beyler düşünce gücüyle alakalı izlemenizi tavsiye ederim

aslında beyler bence insan gibi yaşamak bi döngü şöyle söyleyim mesela bizler çoğumuz bu saatte yatıp öğleden sonra kalkıyoruz kafa oluyo davul insanın hiç bir şey yapası gelmiyor
spor desen uzağız ondanda sigara gırla aile hayatımız kötü çulsuzuz bizi kamçılayacak tek şey hayallerimiz belkide

olmasınlar sen yaz. twittera yazıyom ben bunları *

@91 harçlık yetmiyor demeyeceksin işte. nasıl arttırırım ben bu dıbına kodumun parasını diyeceksin. sen istiyorsun ki kız arkadaşımla kaliteli yerlerde takılayım ki kızın zihninde güzel bir yer edineyim ve mutlu olalım. evet mutlu olabilirsin istediğin olduğu için fakat her şey pamuk ipliğine bağlı olur keyfini çıkartamazsın. gittiğin kafelerin, yediğin pahalı yemeklerin sıradanlaşmasındansa o bank neden sizin için özel olmasın ki?

@123 bazen olasılıkları düşünmemek en iyisi, bazı durumlarda kalbinden geçen bazı durumlarda da mantığının elverdiği şekilde hareket etmek en iyisi.
beceremeyeceğini biliyorsan ama yapman gerektiğine inanıyorsan yap onu kesinlikle.
tecrübe olur, nasıl yapmaman gerektiğini öğrenirsin.
hata yapmaktan korkmamalıyız aslında, aldığımız kararlarda bizi yiyip bitiren bu işte, "ya yanlış yaparsam" , "ya istediğim olmazsa" korkusu.

kusursuz bir hayat senin neyine kusur olmuşsun elalemin gözünde...