köyde 1 gece korkan gelmesin

çocukluk yıllarımda çok bin bir çocuktum hiç yerimde durmayan arkadaşları kafalayan bir tiptim ve ah o özlemle andığım köy geceleri ve unutamadığım o 1 gece korku dolu gözlerle hayretle izlediğim gece ve hala unutamadığım...

edit: olay tamamen gerçektir...

@2 zombi hikayesi değil panpa

evet beyler çocukluğum köyde geçti küçük ahşap bir evimiz vardı bir tane geniş terası yani teras dediysem dam gibi orda çoğu gece arkadaşlarımı toplar onlara korkunç hikayeler anlatır hiçbirinin gitmesini istemezdim eve onları sevmediğimden değil hep birlikte olmak için...

ve yine o gecelerden birinde başladım korkunç bir hikaye anlatmaya hikayemde üç harfliler den dedemin bana anlattığı hikayelerden bahsederdim hep neyse başladım anlatmaya ve herkesin yüzünde ki korkuyu görmeye başladığım an bıraktım daha sonra arkadaşlarım evlerine gitmek istediklerini söylediler ama korkuyorlardı buda benim işime gelmişti aklıma hemen bir binlik geldi ve dedim ki...

eğer elinizdeki çikolatayı cevizleri kim neyi varsa verirse ben hepinizi eve tek tek bırakacağım dedim nasıl olsa 6 kişiydik ve hepsinin evleri sıra sıra sıra diziliydi yani kalabalık bir şekilde gidecektik evet bintim uyanıktım ama bir şeyi hiç akıl edemedim...

düştük yola 1. arkadaşı bıraktık sonra 2 sonra 3 sonra 4 sonra 5. kişiyi bıraktım evine ve akıl edemediğim olay başıma geldi bile bir an duraksadım ve eeeeee şimdi ne olacak tek başıma kaldım çocuk aklım işte binlikte kar etmedi en sondan geriye bırakmayı önce pek korkmadım amaan ne olacak canım kendim giderim ben deyip küçük bir züğürt tesellisiyle düştüm evin yoluna...

ağır ağır karanlıkta ilerlerken karşıdan bana bakan parlayan iki göz bir an duraksadım yerden bir taş aldım ve fırlattım bir anda üstüme üstüme gelmeye başladım züt topuk ener şen koşuşu arkama bir kere dönüp bakma fırsatım oldu gördüğüm köyün en vahşi köpeklerinden biriydi koşabildiğim kadar koştum ama eve değil tam ters istikamete dere yoluna doğru...

köpekli yoldan gidemem en iyisi derenin diğer ucuna geçip arka patikadan eve varmaktı derken az biraz cesaretle dereye doğru inmeye başladım kaya kaya yerdeki çalı çırpıya tutunarak inmeye başladım ama sürekli karşıma hikayelerde anlattığım canavarlar çıkıyor gibi geliyor gözümü kapayıp açtığımda geri kayboluyorlardı sonra her şey değişti...

dinleyen yok mu amk

@21 aynen pampa @4 tam bir o.ç

sanki arkadaşlarıma anlattığım hikayeler benden intikam alıyorlardı tüm bunları düşünürken derenin diğer tarafında ışıklar gelmeye başladı bir anda dedim kurtuldum tamam bizim köyden kişilerdir beni eve zütürürler kurtulduumm beeee derken yavaş yavaş dereyi geçip o kayanın arkasından gördüklerimle beraber tüm bu söylediklerim boğazımda bir bir düğüm oldu yutkunamıyordum bile...

gördüklerimi o küçük çocuk aklım almıyordu içime sıçmayı o olayda öğrenmiş olup biraz soğuk kanlılık ve cesaretimi toplayıp tekrar bakmaya karar verdim çok kalabalık heryer insan dolu davullar çalıyor zurnalar çalıyor garip garip sesler çıkarıyorlardı ışıklar gökyüzüne kadar uzanıyor ama bir dakika nasıl olurdu gecenin körü bu düğün bu kalabalık gözlerimi iyice açtım ve baktım ki bunlar insan değil çok küçüktü hepsi mini minicikti ve küçük bir at atın üstünde beyazlar giymiş bir gelin bağıra çağıra oynaya oynaya gidiyorlar korkudan ne yapacağımı bilemedim bayılıp düşecektim zor duruyordum ayakta derken...

bildiğim tüm okumaya başladım ve öylece bayılıp düşmüşüm uyandığımda sabah olmuş evdeyim başucumda herkes toplanmış kendi aralarında konuşuyorlardı yavaş yavaş gözlerimi açtım biranda tüm gözler üzerime dikilmiş benim söylediğim tek şey ne oldu bana...
dedem yanıma gelip oğlum sen tüm gece gelmeyince korktuk tüm köy seni aramaya başladık ve seni derenin kenarında bir kayanın dibinde
baygın bir şekilde bulduk dedi çok şaşırdım bir anda o olay aklıma gelip titredim dedem devam etti daha sonra seni alıp geldik ne oldu sana derken anlatmaya başladım dedim o vahşi köpek beni kovalamaya başladığında dereye doğru koştum ve geride dönemedim sonra size anlattığım olayı anlattım beyler ve bir ara dedem duraksayıp etrafımdaki korku dolu gözlerin içinde bana...

seni kovalayan köpek değildi çünkü o dediğin köpek bağlıydı yavrum yani senin tüm o olayları yaşaman için bir sebeb ve o yaşadığın olaydaki kişiler insan değil üç harflilerdi onların düğününe denk gelmişsin ve iyiki çocuk aklınla yada yanlışlıkla yaklaşmamışsın yoksa bidaha asla seni bulamazdık çok korkmuştum bir yandan da hakettin sen bunu diyordum o olaydan sonra geceleri dışarı çıkamadım ve köyden taşındık ve tüm olayları unutmaya çalışıyordum ama sadece çalıyordum ve bir yaz sabaha karşı ailecek dedemin yanına köye gitmek üzere kalktığımda...

@40 bir tane vahşi köpek vardı panpa beyler yarın anlatacağım devdıbını sabahtan yazarım gece paylaşırım hepinizden çok özür dilerim hastaneye gitmem gerekiyor bide devdıbını yazmaya şu an zütüm yemedi...

şu @4 üde seri eksileyin bini beyler : (

tam tuvalete gitmek üzere iken odanın kapısında birinin olduğunu farkettim ve baba diye seslendim ses yok anne ses yok daha sonra yorganı başıma çekerek
kendime gelmeye çalıştım gözlerimi kapadım saçma sapan şeyler görüyordum kuru kafalar uçuşuyordu olacak gibi ddeğil hemen yorganı üstümden atıp
abimin yatağına gittim ve zar zor olsa da onu uyandırdım bir anda korktu ne oldu abicim dedim abi kapının orda biri var hemen oraya baktı ama kimse yok dedi
ve bende tekrar baktım ama hala duruyordu abim göremyor yalnız ben görüyordum sonra bir anda kayboldu ama çok korkmuştum kabus geri dönmüştü...

neyse düştük yola bir yandan gitmek istiyordum sevyordum köyü arkadaşlarımı ama bir yandan da hiç gitmek gelmiyordu içimden biliyordum yaşadığım olaylar
gözümde canlanacaktı neyse yavaş yavaş köy yolunun patikalarını aşarak yemyeşil güzel köyümüze varmıştık dışarıda kimseler yoktu derken dedemlere geldik
ama nasıl da özlemişim iyice bir çektim kokusunu köyün ve sarıldım sıkı sıkı dedeme yemeğimizi yedik ve kapı çaldı gelen arkadaşlarımdı özlemle kucaklaştık
sonra gece yine damda buluşmak üzere ayrıldık eski günlerimizi anacaktık...

dinleyen yok heralde dinleyenler gelince devam ederim artık

gece olmuş bizimkiler aşağıda oturuyor bende dama çıktım ve sırayla arkadaşlarım gelmeye başladı hafif bir rüzgar da başlamış buda hikayelerimi daha canlı yapıyordu beyler size anlattığım başımdan geçen olayı onlarada anlattım hepsi sessiz bir biçimde beni dinliyorlardı ve birden aklımıza bir fikir geldi bizim evin yan tarafında yıkık bir ev vardı oraya kim gider kim gidemez diye konuşmaya başladık erkekliğine laf ettirmeyecek 3 arkadaşım o eve girmek istedi bizde 3 kişi dışarıda onları bekleyecektik ve yavaş yavaş içeri girmeye başladılar...