Rezistans

195 gün sonra herkese selamin aleyküm burdan esranın dıbına koyim.
ÜST EDiT : HiKAYE BiTMiŞTiR.
not: AĞIR DRAM iÇERiR.
Merhaba panpalar bundan yaklagib 4 ay önce başıma gelenleri paylaşmak istiyorum.
Öncelikle kendimi kısaca tanıtayım. 1.83 Boylarında hafif çekik gözlü gibim bir şehirde üni okuyan hadi şehri de söyliyim ısparta da sizin gibi bi panpanizim.
Neyse Kasım ayının sonuna doğru geliyorduk malum o hafta üniversitelilerin ızdırap vize haftası. bilirsiniz o zaman a kadar pek ders çalışmaz kimse öyle lise gibi harıl harıl ders çalışma yeri değildir üni. sadece son hafta çalışılır.
Tamam çalışılır da elde ne ders notları var ne kitap. Birinci sınıfta aklım başıma geldiği için artık kızlarla aramı daha iyi tutmaya çalışıyordum. ders aralarında yiaa gelin siz bi çay kahve ismarliyim falan. hepsinin sevgilisi vardi ama bizde kanka ayagina Malum işimiz düşecekti. neyse aradım bunları dedim kızlar şapa oturcam yoksa notlar lazım tamam dediler iyaşa gel verelim. (iyaş Isparta'nın en büyük ve tek AVM si) buluştuk aldım notları geldim eve.
Evde de ev arkadaşımın arkadaşı var çavonun teki habire konuşuyor amk. dedim bu böyle olmaz en iyisi atlayayım üniversite nin kütüphanesine. Bazı arkadaşlar var ikişer üçer kişi ders çalışıyor ulan hayatta anlamam ben öyle.
edit: beyler hikaye baya uzun o yüzden hemen bir günde bitmez.