Yarım bırakmış gib kırığı

lan devam etsene aşırı merak ediyorum

hemen geldim, külodunu yavaşça tutup indirdim penisim kalçalarını okşarken.

aklımda dolaşan binlerce düşünceyle, bu işin sonunun nereye varacağını bilmeyerek soydum seni biraz daha.

ayaktaydık, sen gömleğini çıkarmıştın ben ise kazağımı. yürüdün hızlı adımlarla, hızlı bi hamle ile stiletto ayakkabılarını yatağın yanına çıkardın.

"vaktimiz çok az" dedin. yavaşça dizlerinin üstüne yatakta eğildin. bana bakarken eteğini kaldırıp ten rengi külotlu çorabını dizlerinin az üstüne kadar indirdin.

"neyi bekliyorsun, hadi" dedin. neyi bekliyordum biliyor musun? bana böylesine teslim olmuş olmanı izliyordum. ciksi ve tutkuyu iliklerimde, ruhumda hissediyordum.

odanın kapısından girer girmez birleşmişti dudaklarımız, günler belki de haftalar geçmişti seni öpmeyeli. içten içe kabullendim seni ne kadar özlediğimi.

dudaklarımız ateşle bir olmuşken birbirimizin kıyafetlerini hızla çıkarıyorduk. o an beynimin içinde dolaşan o kadar farklı düşünce vardı ki.

birden ansızın sana saplanıp kaldığımı iliklerimde hissettim. dünyada başka kadın yokmuş gibi tam 11 yıldır bu deliliğin içindeydim. evet bu süreçte her an beraber değildik ama seni tanıyalı o kadar çok olmuştu.

uzunca bir süre rapor alıp işe gitmemiştin. yüzünde bazı izler hala vardı, makyaj ile kapatmıştın.

o iki harfli otelde buluşacaktık yine. iş yerin oraya yakındı. ama öğle arası çok kısaydı. tam sözleştiğimiz saatte oradaydın. kapıdan aceleyle girdik, aceleyle odaya çıktık.

mesajların hala duruyor bu arada.

"olmuyor, yapamıyorum. özledim." yazmıştın.
hemen cevap verdim: "yarın, yine aynı yerde"

Lan amk ben bunu sonuna kadar okuyup sana iyi sövmüştüm. Durduk yerde kendine bi daha sövdürdün

günler geçti azap içinde. iş yerimde durumlar karıştı, çünkü hiç odaklanamıyordum.

sonra bir akşam telefonum titredi, gelen mesajın sahibi sendin.

devam et okuyorum

sana sadece "tamam" dedim.

sessizce telefonu kapattım.

ben bu sefer kendimi yakmıştım. geceler günler zehir olmuştu. seni çok istiyordum. senin karşına çıkıp senin hayatını mahvedecektim ama olan bana olmuştu.

kaç gün oldu, ölü gibi kaç gün geçirdim hatrlamıyorum.

sonraki gün seni tekrar aradım.

bana dedin ki:

"ben burada evimde, eşimle kalmaya karar verdim. bütün bu yaşananlar başından beri hataydı. en başından beri, ilk günden beri hataydı.

yıllar sonra tekrar çıktın geldin, yine mahvettin beni. benden uzak durmanı istiyorum."

geldim, devam ediyorum.

bilmiyorum okuyan var mı yok mu, çok da gibimde değil. kimseye anlatamıyorum bunları. içimde kalacağına burada kalsın.

benim kızımı birisi öldüresiye dövse, bırak onlarla aynı evde oturmayı gördüğüm yerde geçmişini giber, daha beter ederim.

verdiğin cevabı duyunca bu yüzden çok ama çok şaşırdım.

seni iki gün sonra aradım. birkaç kez çaldıktan sonra kapattım. 5 dakika kadar sonra dönüş yaptın. uygun bir yer aradın galiba konuşmak için.

sessiz konuşuyordun. dedin ki "mert'in ailesi ve benim ailem de burada, ben seni sonra arayacağım. evdeyim".

evde misin??? ne demek evdesin???

daha sonra senden birkaç gün haber alamadım. çok merak ettim. ailenin sana çok düşkün olduğunu biliyordum. olayların büyüyeceğini ve kesinlikle boşanacağınızı düşünüyordum.

akşama doğru ailen ankara'ya ulaşmışlardı, bi otelde seni bekliyorlardı. o bizim buluşmayı çok sevdiğimiz oteldeydiler, sizin eve yakın olan.

seni bıraktım oraya gidip. arabadan inerken çok üzgündün, belli belirsiz öptün beni yanağımdan. hoşçakal görüşürüz dedin. ve gittin.

yolları uzundu, yarın sabah ankara'da olacaklardı. o gece de bende kaldın. gece biraz konuştuk, yüzün berbat haldeydi.

"arkadaşım söyledi kesin, bizi gören arkadaşım haber verdi. yoksa başka açıklaması olamaz" dedin.

söylediğine göre hiçbir şey demeksizin sana birden saldırıp seni dövmüştü.

"ailemi aradım, yoldalar geliyorlar" dedin.

"buraya kadardı, bitti bu iş. boşanacağım." dedin.

döndüm hangi entry'de kaldığıma baktım. tam da o andan anlatmaya devam ediyorum.

ne diyorduk pelin, çok kötü haldeydin. çok üzülmüştüm o haline. akşam geldiğimde işten yatıyordun öyle, sessizce. çok çaresizdin. şefkate muhtaçtın.