kızların karşısında en rezil olduğunuz anlar

oha lan benim turnuva hikayem vardı şimdi aklıma geldi durun anlatayımda nasıl millete maskara olunur öğrenin..

bu hikaye bir değil iki değil 10'larca kıza ve insana rezil oluşumun hikayesidir binler.

ünv. sondaydım ünv.de de sınıflar arası halı saha turnuvası vardı. neyse amk bizim sınıf finale kadar çıktı bende 10 numara oynuyorum çalım atıyorum klas paslar veriyorum falan hava atıyorum durmadan. turnuvaya da büyük ilgi var beyler bölüm hocaları falan geliyor işin ucunda kupa var açıklanmayan bir ödül var hocaların gözüne girip okulu bitirmek falan var muallakler de övünüyor tabi diğer bölüm hocalarına falan herşeyden önemlisi bir sürü amlı izliyor amk. Diğer maçlarda da izleyen amlı çoktu da bu final maçı, heyecan hatsafha da sadece finalde ki sınıfların değil her bölümden kızlar gelmiş izlemeye..o kadar önem veriliyordu ki amk turnuvasına final günü maç saatinde ders yapmadı hiç bir hoca maç izlemeye geldiler amk.. neyse final maçı geldi çattı gelmez olsaydı.bi baktım halı sahanın kenarı amcıklarla kaynıyor. olacaklardan habersiz bi şekilde hadi hipero dedim maçtan sonra birini zütürürsün iyi oyna şunları hayran bırak kendine falan diye motive ediyorum kendimi. derken maç başladı ben artistlik patinaj hareketleri falan yapıyorum kafam durmadan yandaki amcıklara kayıyor ki biriyle göz göze gelimde maçtan sonra zütüreyim derdindeyim.. derken bir poziyon oluyor ben voleye kalkıyorum ayağımı fazla ayırıyorum benim şortun züt dikişi ikiye ayrılıyor. allahtan altımda siyah boxer var ama ben farkında bile değilim amk. havalı havalı kalkıyorum ayağa milletin gülüşleri kulağıma kadar geliyor ben sanıyorum voleyi iyi vuramadım diye gülüyorlardır utanıyorum ama prof. futbolcu değilim ki amk diye teselli ediyorum kendimi.bir yandan da arkadan zütüme soğuğun girdiğini farkediyorum. ulan diyorum yoksa..

vay amk arkamı bi dönüyorum züt kabak gibi ortada.. benim surat kıpkırmızı oluyor insanların neye güldüğünü farkediyorum ve o kahkalar slow motion olarak kulağımda yankılanmaya başlıyor. Tabi ben giberim maçını diyorum bırakıp maçı kaçıyorum soyunma odasına. Maç bitene kadar çıkamıyorum ordan. Maç bitince direk bizimkilere kızıyorum muallakler insan uyarır diye. Onlar da farketmemiş öyle diyorlar. Karşı takımın kalecisi sırıtarak ben görmüştüm ehehehe diyor bende o sinirle ağzının üstüne patlatıyorum iyi tak yedin diye. böyle bir utanç yok ama sınıfta hocalar taşşak geçiyor sınıftaki binlere malzeme oluyorum. fakültede hiç tanımadığım birisi beni görüp gülmeye başlayınca o an aklıma geliyor. hatta kızın teki beni göstererek anlattığım çocuk işte buydu diyor bu olaya bile şahit oluyorum. özetle çok utanıyorum binler çok bu da böyle bir anımdır.

Merak edenler olacaktır final maçını diğer takım kazanıyor ama benim gibimde değil tabi hayatımın en utanç verici olayı başıma gelmiş kupayı kim giber.tek şanslı olduğum nokta var dönem sonunda bu olay gerçekleşiyor ve ben o dönem bitiriyorum okulu.. yine de ben böyle şansın dıbına koyim