edit:beyler bugün gelen isteklerden dolayı tek kısım giricem yarın önemli bir sınavım var. cuma günü tam gaz gidicez merak etmeyin.

şüphesiz ki hayatımın en eğlenceli kısmı bu kafede çalıştığım günlerde geçecekti.en azından kafam biraz dağılacaktı ve cebim para görmeye başlayacaktı.
bergama dolaylarında ne büyük ne küçük derli toplu bir kafeydi Kaan abinin yeri, önünden geçerken kafenin cdıbına astıkları o meşhur " eleman aranıyor " yazısına ilişti gözüm. içeriye girdim heyecanlıydım. hafif zayıf mavi gözleri gökyüzünden daha mavi bakışları bir kedi yavrusu kadar masum bir kız vardı kasada MÜJDE. adı gibi güzeldi müjde onu görünce dahada bir heyecanlandım ve heyecanımı gizlemekte pek başarılı değilimdir beyler özellikle bu konularda. müjdenin yanına yanaştım.
-merhaba camdaki iş ilanına gözüm takıldı, işyeri sahibiyle görüşmek istiyorum.
o güzel gözleriyle şöyle bir süzdükten sonra yaşımı sordu müjde bana 16 dedim.pff der gibi bir ifadeyle abiiiii diye seslendi.
mutfaktan 25 li yaşlarında uzun , kirli sakallı , kalıplı bir adam Kaan abi çıkageldi.
-efendim müjde?
-abi bu arkadaş iş için gelmiş.
şöyle bir inceledikten sonra Kaan abi direk lafa girdi.en çokta bu huyunu severdim Kaan abinin , net adamdı.
-abicim daha önce buna benzer bir iş yaptın mı?
-evet abi xx kahvesinde bir süre çalıştım ama çok sigara dumanından rahatsız olup ayrıldım kendilerini de tanıyorsanız sorabilirsiniz dedim.
hiç oralı bile olmadı kaan abi. kahvede çalışmış olmam cevabı yeterli idi onun için.
-genel itibari ile getir zütür işleri yapıcaksın yani garson olacaksın ama boş zamanlarında da temizlikti ufak tefek şeylerdi yardımcı olucaksın. baştan söyleyeyim uymazsa şimdiden konuşalım kardeşim.
-tamamdır abi bana çok uzak şeyler değil gıkımı çıkarmam, yalnız durumlar biraz sıkntılı ücret olarak ne uygun görürsün abi dedim.
800 lira + yemekler + bahşişler şeklinde anlaştık.

çok mutluydum beyler. sonunda en azından cebimin para göreceği ameleliğin az insanların daha kibar olduğu bir yerde olacaktım.
el sıkışıp selamımı verdim çıktım kaan abinin yerinden.
durumu direk turanla ve annemle paylaştım. zaten abim askerden gelene kadar bu kişiler haricinde ailem diyebilceğim kimse yoktu.he hakkını yemeyeyim bir de zor zamanlarımda yanımda olan doğu da vardı.
vakit kaybetmeden işe başlamıştım. benim dışımda bin olan hakan ve müjdeden başka mutfakta kaan abi de dahil toplam 4 kişilik bir ekiptik.
müjdeden ilk başta etkinlenir gibiydim ama zamanla kaan abiye olan saygım müjdeye karşı kardeşlik şeklinde işleyecekti. hakanla çok fena anılarımız var onlara daha sonra girerim. konudan kopmayalım.
bu iş bana ekonomik özgürlüğümü bir nebze olsun verecekti.kel ile diyaloğum tamamen kopmaya başlıyordu beyler zaten ekonomik yönden de ihtiyacım yoktu ona ,hiç birbirimize selam vermeden geçip gidiyorduk artık.ara ara yumuşar gibi olsa da ben yaptıklarını hiç bir zaman unutmadım.o yavşakta dönüp bir özür bile dilemedi zaten. kelini gibtiğimin!
gerçi özür dilesede affetmicektim orası ayrı.
bu arada iş güç hayatı seri günler şeklinde sakin sakin devam ediyordu. akşamları kafeden çıktığımda çok yorgun oluyordum ama vakit buldukça turanla görüşmeye çalışıyordum.ben kendimi işe güce verdiğimden ifriti unutmaya başlamıştım açıkçası ifriti unuttuğumda çok daha mutlu oluyordum ama o kendini unutturmamayı biliyordu.
öte yandan turan boş kaldıkça kafayı iyice takmaya başladı bu ifrite.o sürekli rüyalarında ifriti görüyordu ve korkusundan gün ışığını görene kadar gözlerini kapatamıyordu. bende bazı tanımlayamayacağım olaylar yaşıyordum ama bunlardan bazıları yorgunluğumun üstüne geçiyordu bazıları altında ezilip gidiyordu dediğim gibi ben biraz daha iyi hissediyordum kendimi işime adapte olduğum dönemler.