Geçen aylarda araziden geliyorum 4 haftadır oğlumu görmüyorum nasıl bir sabırsızım bi sevinç var bende. Derken yolda giderken, önümde giden bi kamyona 100-150 mt kalmış, yol boş, sola doğru yavaşca geçiyorum sollamak için, lastik patladı mınıgibim. Hep benim başıma gelir zaten böyle gibindirik davalar. Allah ım neden ben yaa dedim, oğlumu çok özledim ya illa bişi olcak işin yoksa 1 saat lastik değiştir dedim. Yavaşladım kenara çekiyordum söve söve ama nasıl sinirliyim kırın ortası dıbına çaktığımın yeri derken tam durmaya yakınken önümdeki aşırı yüklü kamyonun sola doğru devrildiğini gördüm birkaç yüz metre sonra.
Sonra sustum.
Baktım kamyona.
Arabayı durdurdum.
Arabayadan indim.
Bi sigara yaktım.
Telefonuma baktım, kilit ekranındaki oğlumun fotoğrafına baktım.
Kamyonu sollamaya çıkış anım aklıma geldi.
Ufak bi başım da döndü sanki. Tüğlerim kalktı.
Bi daha senin işine karışırsam cümle alem dedim, gerisini biliyorsun dedim yukarı bakıp.
Bazen hayatta lastiğinizin patlaması lazım panpalarım, kamyonun altında kalmamanız için.