mafya babasının kızını siktim mafyaya karı

panpa belge muhabbetinde sıçtın sanki?

Aşağıya inip bagajı açtım yazdığım not ve paketi yedek lastiğin içine saklamıştım, ve 4 diğer lastiğe bakarak eğer ben ölmeden bir gün biriniz patlarsanız ananızı gibeyim dedim içimden... Yukarı çıkıp anneme anahtarları verdikten sonra tekrar arkadaşıma gittiğimi söyleyip evden çıktım. Doğruca aleynanın yanına gittim. kapıyı açtı içeri girdim. Hala olanların şokundaydım ama bir o kadarda seviyordum onu. Birşeyler atıştırdıktan sonra salona geçip biraz sohbet ettik, babası hakkında konuşmak istiyordum onunla. içim içimi yiyordu. Annesinden söz açıp nasıl öldüğünü öğrenecektim sonra ona kendi babamı nasıl kaybettiğimi anlatacaktım ordanda gayet normal birşeymiş gibi babanı anlatsana diye soracaktım planım buydu, tutmasını umuyordum.

Ve sordum; Annenden bahsetsene bana nasıl kaybettin onu ?

@124 okuma panpa ozaman : )

reserved güzel anlatıyorsun yarın kalktığımda en az 5 sayfa olmasını istiyorum yoksa ebene atlarım ıyı geceler panpa

rezenee

ulan yarak kafası sen ne diye elalemin belk, gelerini çalarsın karıştırırsın lan insan karısının babasına yaparmı bunu amk kafası

Aleynanın yüz ifadesi biraz buruklaştı, her ne kadar babası hakkında birşeyler öğrenmek istesemde hala seviyordum onu ve canının yanması hoşuma gitmiyordu.
ve bir kaç sözcük döküldü öpmeye kıyamadığım dudaklarından. Henüz 24 yaşındaymış öldüğünde, bir gece babamla tartışmışlar ve annem evi terketmek istemiş. Babam çok kızmış fakat engel olamamış benide yanında zütürmek istemiş fakat babam müsade etmemiş beni almasına. Evden çıkıp gitmiş ve babam o gittikten yarım saat sonra bir telefon almış. Annem trafik kazası geçirmiş, annemi ameliyata almışlar direk. telefondaki bir polis memuruymuş. Babam apar topar hastaneye gitmiş. Doktorlar durumunun çok ciddi olduğunu herşeye hazırlıklı olması gerektiğini söylemişler babama. Babam sabah 4e kadar hastanede beklemiş. Ve bir doktor gelip annemi bir daha göremeyeceğini söylemiş babama. Babamın tek tesellisi benim o yüzden. O gün annemin beni almasına izin verseymiş belki bende...
Araya girdim bunu duymak bile hayatımın dıbına koyardı. Meleğimin cennet gözlerinden bir kaç damla yaş süzüldü yanaklarına doğru. Sonra beklemeden bende anlatmaya başladım. Bende babamı kaybettim; senin gibi çok küçüktüm hiç tanımıyorum onu sadece anlatılanlar ve bir kaç fotoğraf... Gözündeki yaşları sildi ve nasıl oldu ? diye sordu. Benim durumum onunki kadar karışık değildi. Babamı bir hastalığın pençesinde kaybetmiştim. Kanser...

ikimizde hüzünlenmiştik, aptal aptal birbirimize bakıyoduk. Babasını ve dün gece bulduğum zarfı gibtiretmiştim o an. Duygusala bağlamıştım. Kollarımı açıp gel dedim. Yaklaştı bana doğru sıkıca sarıldım yaralıydı meleğim gözlerinden yaşlar akıyordu. Başını omzuma doğru koyup yaşı gözlerine aldanmadan seni seviyorumla birlikte dudaklarını emanet etti dudaklarıma... 3 gün daha aleynayla birlikte kaldım. Aklım tamamiyle zarfta olsada yaşananlara inanamasamda onunla olmak hala çok güzeldi. Artık eve gitme vakti gelmişti ablası dönecekti yarın. Meleğimle kapının önünde vedalaştık çok sevdiğini söyledi, aynı şekilde lugatımın en güzel kelimelerinden oluşturduğum bir kaç cümle ve bir öpücük ile süsledim o anı. sarıldık birbirimize ayrılmak zordu o an ikimiz içinde. Fakat Unutmayacağımız güzel bir kaç gün geçirmiştik... Apartmandan çıkıp kendi evime gitmek için yola koyuldum. Eve vardığımda abim hala gelmemişti. Zarf arabada güvenliydi şuan için, fakat daha fazla orada bırakamazdım daha güvenli bir yere koymalıyıdm. Ama nereye...

Bir kaç gün geçmişti o şekilde, zarf arabada bekliyordu. Telefonla görüşüyorduk meleğimle. Sömestr tatili bitmek üzereydi. Aleyna yarın babasının geleceğini söylediği anda bir beyin amcıklaması geçirdim. Asıl problem zarfı nereye koyacağım değildi, Aleynanın babası zarfı bulamayınca neler olacaktı. Yaptığımın büyük bir aptallık olduğunu anlasamda bir cinayete şahittim görmezden gelemezdim herşeyi... Zarfı polise zütürmeyi düşündüm, nerden bulduğumu nasıl elime geçtiğini anlatabilirdim, acaba inanırlarmıydı bana... Fakat bunu yapsaydım muhtemelen aleynayı bir daha göremezdim. Bu tür düşüncelerle günümü bitirmiş, yatağa girmiştim. Mesaj geldi aleynadan, " Seni çok seviyorum, herşeyimsin. " o an cevap atmak istemesemde " bende seni diye " mecburiyetten bir cevap verdim. Senden aynur ablama bahsettim senin gibi biriyle beraber olmam çok hoşuna gitti benim adıma çok sevindiğini söyledi.. Artık o evde kaldığımdan bir kişinin daha haberi vardı. Aleynanın babası bir şekilde bunu öğrenirse zarfı benim aldığım ortaya çıkardı. Bir iş addıbını öldüren adam için bir hiçtim ben benide harcayabilirdi.

rizorvıd

Okullar tekrar açılmıştı, üstümdeki baskıyı birazda olsa hafifletebilmiştim. Okulun 2. döneminin ilk günüydü. Gözlerim heryerde aleynayı arıyordu, fakat bulamıyordum. Şulenin yanına gittim doğruca, aleyna nerde gelmedimi dedim. Gelmedi galiba hiç görmedim dedi. dersin başlamasına 5dakika vardı şimdiye kadar gelmiş olması lazımdı. Kafamda bir sürü düşünce vardı, başına birşeymi gelmişti acaba. Erkekler tuvaletine gittim telefon edecektim aleynaya. Bir süre çalan telefona cevap vermeyeceğini sandığım anda telefon açıldı. Aleyna ? dedim. Ve karşımda bir adam vardı. Seninle tanışmak büyük bir şeref evlat dedi. Babası olmalıydı. Herşeyin bittiği an o an olmalıydı. Bitmiştim ben, büyük ihtimal benide öldürecekler diye düşündüm... kayınpeder olduğunu düşündüğüm adam bana derse girmeden müdürün odasını gitmemi söyledi, peki efendim diye telefonu kapattım. Merdivenlerden çıkarak müdürün odasına doğru gitmeye başladım. Herkes bir telaşla sınıflara giriyor bense koridorda ölümün pençesinde kıvranıyordum. Müdürün kapısını çaldım ve içeri girdim. Telefonla konuşuyordu okul müdürümüz. Eliyle gel otur diye işaret etti. içeri geçtim kapıyı kapattım ve oturdum.

hızlı yaz biraz aq çnceden yazıp buraya yapıştırsaydın ya amk beyinsizi

reserved

Müdüre bir problemmi var hocam diye sordum. Yok yok endişelenme diye teselli etti beni. Bugün derslere girmiyosun. niye demeye fırsat kalmadan birazdan gelip seni alacaklar dedi. Renk değiştirmiştim o an müdür nasıl böyle birşeye izin verebilmişti, kim gelecekti, nereye gidecektim, ne olacaktı. Korkuyordum. Bir süre bekledikten sonra müdür hadi bakalım dedi ve müdürle birlikte okul merdivenlerden aşağıya inip bahçe kapısına doğru yürüdük... Hergün aleynayı okula bırakan araba kapının önünde bekliyordu. Arabanın filmli camından kendimi ve yanımdaki müdürün yansımasını görebiliyordum. Cam yavaşça aşağıya doğru indi. Sadece şoför vardı arabada. Atla bakalım delikanlı dedi. Müdür bin bin korkma dedi. Yapacak başka birşeyim yoktu kaçabileceğim biryer saklanabileceğim kimse yoktu. Arabanın kapısını açıp ön koltuğa oturdum. kapıyı kapatmamla yola çıkmamız bir oldu. Arabayı kullanan 20li yaşlarının sonunda genç bir insandı. Nereye gidiyoruz diye sordum. Seninle tanışmak isteyen biri var onun yanına dedi. Kim olduğunu bildiğim için sorma ihtiyacı duymadım, kayınpederdi o kişi... Bir süre sessiz bir şekilde devam eden yolculuğun sonunda nihayet durmuştuk. Şoförden tekrar aynı sözleri duydum, " atla bakalım delikanlı. "

Nerede, hangi semtte olduğumu tam kestiremiyordum. Bir binadan içeri girdik şoförle birlikte. soldaki ilk dairenin kapısı açıktı kapıda biri bekliyordu. kapıdan içeri girerken kapıdaki adama şoförün başıyla selam verdiğini gördüm. Kapıdaki eleman gözlerime bakıyordu. içeride bir kaç kişi ellerinde bişeyler uğraşıyordu. Odalardan birinin önünde durduk. Şoför kapıyı açtı ve gir bakalım dedi. Fotoğraflardan tanıdığım kayınpeder karşımdaydı. 50li yaşlarında göbekli bir adamdı. Hoş geldin bende seni bekliyordum dedi. Aptallaşmıştım artık neler olduğunu anlayamaz hale gelmiştim. Bildiğim tek birşey vardı hepsi o paket ile ilgiliydi. Benimle birlikte içeri giren şoför kapıyıda kapatmıştı arkamda bekliyordu. Kayınpeder nasılsın diye sordu, aslında o an vermek istediğim tek cevap zütüm üç buçuk atıyo huur çocuğu nasıl olabilirimdi. Cevap veremedim. Gel otur bakalım biraz sohbet edelim dedi kayınpeder. Karşısındaki sandalyelerden birine oturdum.

mafyaada seni gibti mi ? dikkat et bence. zütü kolla müdür.

rererrerrörörörö.

kayınpeder sevecen birine benziyordu, fakat nasıl bir huur çocuğu olduğunu gayet iyi biliyordum. Tekrar sordu nasılsın diye bu sefer kendimden emin birşekilde buraya nasıl olduğumu sormak için getirmediniz ya beni ne istiyosunuz ? diye soruyla karşılık verdim. Gülümsedi kayınpeder ve sert bir sesle hem gelip evimde kalıyosun hemde bana ait olan birşeyi alıp gidiyorsun sen olsan kendine ne yaparsın? dedi. Aleyna anlatmak zorunda kalmıştı herşeyi bunu anlamıştım. ee dedim ne olacak şimdi benidemi öldüreceksin ? bin bir gülümseme ile öldürmekmi ? bir çocuğumu ? dedi. Ne istiyosun ozaman dedim. Aldığın şeyi geri getireceksin bana bende seni affedeceğim ve kızımlada bir daha görüşmeyeceksin dedi. Herşeye tamam ama meleğim onu benden almasına müsade edemezdim. Her ne kadar bir katilin kızıda olsa hala seviyordum onu. Elimdeki belgelerin önemi çok açıktı, hiç bir tak yapamazlardı bana bundan emindim. Kayınpeder konuşmaya devam etti. Gençsin daha yazık etme kendine başkasını bulursun eğer problem aleynaysa dedi. Farkına vardığım şeyler sonrasında sıra konuşma hakkı bendeydi. Peki o halde dedim sen biraz yaşlısın ama kendine başka belgeler bul o zaman. Beni öldürebilitesi olan bir adama açık açık atar yapmıştım. Belki gençtim biraz aptaldım ama elimdeki kozu kullanmasını çok iyi biliyordum. Kayınpederin gözleri yerinden çıkacak gibi oldu. Ne diyosun ulan sen, oyunmu bu diye sert bir şekilde çıkıştı. Elimdeki belgelere ne kadar ihtiyacın olduğu ortada hiç bir tak yapamazsınız bana dedim. Ve ekledim belgeler yazdığım bir not ile birlikte güvenli bir yerde bana birşey olması halinde polise gidecekler...

@141 inci entry den sonra yalanını gibeyim amk

Beyin amcıklaması geçirme sırası kayınpederdeydi, ne kadar içimde hala bir ses aptallık yaptığımı söylesede kayınpederin kendini yiyip bitirmesi bunun yanlış olduğunu kanıtlıyordu. Pekala dedi ne istiyorsun söyle bakalım. O an ne isteyeceğimi bilemedim bırakın gideyim karar verdiğimde size ulaşırım dedim. Yamuk yaparsan kendinede ailenede yazık olur genç adam bunu iyi biliyorsun değil mi dedi kayınpeder. Bir anda 10 yaş büyümüştüm sanki neyin ne tak olduğunu artık daha iyi anlıyordum. Bırakın gitsin dedi kayınpeder. Elimdeki kozu kullanmak hoşuma gitmişti, yerimde olsa bir çok kişi çıkar giderdi hemen belki bense işin takunu çıkaracaktım, şoföre döndüm aldığın yere geri zütür beni dedim. Şoför kayınpedere baktı kayınpeder ne diyosa yap dedi. Zevkli olmaya başlamıştı herşey. Ama hala meleğimden haber alamamıştım. okula doğru tekrar yola koyulduk okulun kapısında arabadan indim, fakat okula girmedim ne ders ne arkadaşlar ne hocalar hiç biri gibimde değildi artık. Biraz düşünmek ve ne yapacağıma karar vermek istiyordum. Eve gidemezdim evdekilere okula neden gitmediğimi açıklamak istemiyordum. Hikayenin başlarında bahsettiğim, aleyna ile buluşacağımız ilk yer olan fakat bedenci yüzünden buluşamadığımız çamlığa gitmeye karar verdim. Çamlığa doğru yürümeye başladım, çamlıktaki banklardan birine oturdum. içimde hala biraz korku vardı, paketi onlara versem başıma birşeyler gelebilirdi. Kendimi garantiye almalıydım bir şekilde, ama nasıl ?