1. 176.
    +5 -1
    ***teyze telefonda kendi dillerinde birşeyler konuşuyordu
    anlamıyordum ben
    sordugumda ise 1 gün daha sabretmem gerektiğini söylüyordu
    o gün zorla beni dışarı cıkardı
    gezdiriyordu beni ama ben geziyor muydum sizce
    hayır beyler ne gezmesi benim kafamda hala bulusacagımız an var
    onu düşünüyordum
    neyse o günde öyle böyle geçti
    kız sabah uçağa binip türkiyeye gelecekmiş
    sabah olduu
    ben bir duş aldım
    sonrasında parfümler saçlar falan kendime geldim
    teyze bana sakin olmamı, karşımdakinin ilk günkü aşkım olmadığını ve birsürü olay oldugunu söyledi
    herşeyi ayarladıgımı hiç merak etmemesi gerektiğini söyledim
    onu karşılamaya gitmedim, çünkü bunu istememiş
    kesinlikle gelmesin demiş
    bende o yüzden gitmedim ve teyze gitti onu almaya
    ve gelmesini beklemeye başlamıştım
    kapının açıldığını hissetttim
    kapıya doğru kafamı çevirdim vee
    ···
  2. 177.
    0
    bak miami heyecanlandırma ölüyoruz biz aşkınla :(
    ···
  3. 178.
    0
    reis gözünü seviyim kız gelmedi buluşamadık falan deme
    ···
  4. 179.
    0
    ayrıca ne güzel bir anlatım tarzıdır bu panpa kitapta yaz bu hikayelerini ilk alan ben olmassam namerdim
    ···
  5. 180.
    0
    keserim lan bileğimi geldi de
    ···
  6. 181.
    0
    lan abarttı ama çoh güzel oldu bence anlatım tarzına sokayım

    heyecan basıyo amk
    ···
  7. 182.
    0
    veeeeeeeeeeeeee ?
    ···
  8. 183.
    +5 -1
    ***karşımda duruyordu
    elim ayağım zıngır zıngır titriyor ve bir yandan da sogukkanlı olmaya çalışıyordum
    çünkü yanında annesi, babası, kocası veya çocugu olabilirdi
    gayet kendimden emin dimdik bir şekilde ayakta duruyordum
    çenemin titremesini engellemek için dişlerimi ıssırıyor
    ellerimin titremesini engellemek için ise kanepenin ucundan tutuyordum
    kapıdan içeriye girdi ve yalnızdı
    yanında kimse yoktu
    ona sarılmamak, dudaklarına yapışmamak, saçını okşamamak için o kadar zor tutuyordum ki kendimi
    aylardır düşünmeme rağmen daha hazırlamamıştım kendimi bu zamana
    artık aramızda bir mesafe olmalıydı
    çünkü o evliydi
    her ne kadar kalbi benimle onu bilsemde yinede bir sogukluk olmalıydı
    ve öylede oldu
    portekizde türkçe öğrenmiş, gayette yavaş yavaş türkçe anlaşmaya başlıyorduk diyebilirim
    ve kapıdan içeriye girdi ben ona doğru yürüdüm
    gözlerinden yaş indiğini gördüm
    ben ise o kadar kendimden emin durmaya calısıyordum ki
    sanki alışmışım, onun yokluğu benim için önemli değilmiş, onu unutmuşum gibi
    dimdik bir şekilde karşısındaydım
    ama yalan aşkım yalan
    aslında ben orda içimden ağlıyordum, benim karım olmadın, seni yeterince öpüp koklayamadım, karıcım diyemedim sana diye deliye dönüyordum
    o ayakta dimdik duruşum varya seni aldatmasın bebeğim ben o zaman kan ağlıyordum
    beni sanki her gece idam ettiler, her gün sabah tekrardan canlandım ve sen yine yoktun yanımda
    ben sen yokken binlerce kez öldüm aslında bitanem
    ben şuanda ölüyüm aslında, seni bu şekilde görmek, sarılamamak, aşkım diyememek bana ne kadar çok koyuyor biliyor musun bebeğim
    ama işte orda dimdik, soğukkanlı bir şekilde bekliyordum
    gayet normal bir şekilde merhabalaştık
    onunda titrediğini hissediyordum
    teyze bizi hemen yanlız bıraktı
    ikimizde zıngır zıngır titriyorduk ama sarılamıyorduk birbirimize
    öyle yüzüne bakıyordum onun o dünyaları bırakıp, ona gitmemi sağlayacak gözlerine bakıyordum, kaşlarına bakıyordum
    saçlarını okşamak için bir elimi feda ederdim onun için
    öyle birbirimize bakıyorduk ama ben artık dayanadım
    ···
  9. 184.
    +2 -1
    ***karşımda duruyordu
    elim ayağım zıngır zıngır titriyor ve bir yandan da sogukkanlı olmaya çalışıyordum
    çünkü yanında annesi, babası, kocası veya çocugu olabilirdi
    gayet kendimden emin dimdik bir şekilde ayakta duruyordum
    çenemin titremesini engellemek için dişlerimi ıssırıyor
    ellerimin titremesini engellemek için ise kanepenin ucundan tutuyordum
    kapıdan içeriye girdi ve yalnızdı
    yanında kimse yoktu
    ona sarılmamak, dudaklarına yapışmamak, saçını okşamamak için o kadar zor tutuyordum ki kendimi
    aylardır düşünmeme rağmen daha hazırlamamıştım kendimi bu zamana
    artık aramızda bir mesafe olmalıydı
    çünkü o evliydi
    her ne kadar kalbi benimle onu bilsemde yinede bir sogukluk olmalıydı
    ve öylede oldu
    portekizde türkçe öğrenmiş, gayette yavaş yavaş türkçe anlaşmaya başlıyorduk diyebilirim
    ve kapıdan içeriye girdi ben ona doğru yürüdüm
    gözlerinden yaş indiğini gördüm
    ben ise o kadar kendimden emin durmaya calısıyordum ki
    sanki alışmışım, onun yokluğu benim için önemli değilmiş, onu unutmuşum gibi
    dimdik bir şekilde karşısındaydım
    ama yalan aşkım yalan
    aslında ben orda içimden ağlıyordum, benim karım olmadın, seni yeterince öpüp koklayamadım, karıcım diyemedim sana diye deliye dönüyordum
    o ayakta dimdik duruşum varya seni aldatmasın bebeğim ben o zaman kan ağlıyordum
    beni sanki her gece idam ettiler, her gün sabah tekrardan canlandım ve sen yine yoktun yanımda
    ben sen yokken binlerce kez öldüm aslında bitanem
    ben şuanda ölüyüm aslında, seni bu şekilde görmek, sarılamamak, aşkım diyememek bana ne kadar çok koyuyor biliyor musun bebeğim
    ama işte orda dimdik, soğukkanlı bir şekilde bekliyordum
    gayet normal bir şekilde merhabalaştık
    onunda titrediğini hissediyordum
    teyze bizi hemen yanlız bıraktı
    ikimizde zıngır zıngır titriyorduk ama sarılamıyorduk birbirimize
    öyle yüzüne bakıyordum onun o dünyaları bırakıp, ona gitmemi sağlayacak gözlerine bakıyordum, kaşlarına bakıyordum
    saçlarını okşamak için bir elimi feda ederdim onun için
    öyle birbirimize bakıyorduk ama ben artık dayanadım
    ···
  10. 185.
    +1
    yarın final var ama okuyacağım yaz panpa
    ···
  11. 186.
    +6 -1
    ***ayağa kaltım, yüzüne baktım
    aşkım dedim
    o da ayağa kalktı
    ondan sonra bana bir sarıldı
    işte o an nasıl anlatayım beyler söyleyin bana
    nasıl anlatayım o an ki mutlulugumu, huzurumu, duygusallıgımı
    he söyleyin nasıl anlatılır o an
    benim gibi aşık kardeşlerim anlar ancak beni
    siz anlarsınız ulan bir tek siz anlarsınız beni baska kimse anlamaz
    o anki hislerimi nasıl söyleyeceğim bilmiyorum
    dünya ikiye ayrılmış bir yarısını bize vermişler sadece o ve ben varız
    diğer yarısında ise sizler varsınız
    işte öyleyim kardeşlerim
    sarıldık
    ayrılamadık
    hiç konusmuyorduk
    o ağlıyordu ben saçını oksuyor, kafasını öpüyordum
    o kadar güzel kokuyordu ki o sarı saçları
    o kadar güzeldi ki
    ağlamasına kıyamıyordum ama susturmuyordumda onu
    ben saçını okşadıkça o daha da ağlıyordu
    onun akan tek bir damla yaşına dünyaları yakarım ulan ben canımı veririm canımı canımı
    uzun bir süre öyle ayakta sarılarak bekledik
    biraz olsun kendimize geliyorduk artık
    ···
  12. 187.
    0
    buraya kadar tum hikaye tamam. ayraç koyuyorum panpa. mutlaka okuycam. reserved.
    ···
  13. 188.
    +1
    yatamıyorum amk hikaye sağolsun
    ···
  14. 189.
    +2
    ağlıyorum ben.
    ···
  15. 190.
    0
    reyiz hoşgeldin dinliyoruz ilk hikayenden başladım bitti ilki şimdi diğerine geçicem
    ···
  16. 191.
    +2 -1
    ***beyler benimde çok fena uykum geldi
    şimdi yatalım yarın devam ederiz
    hem bütün binler gelir yarın görürler
    hadi beyler iyi geceler yarın geleceğim, takip edin
    hadi iyigeceler yarın devam edeceğim
    ···
  17. 192.
    0
    reis büyüksün ağlıyorum amk yarında burda olacağım senin için sayfayıda uplayacağım amk
    ···
  18. 193.
    0
    anlıyorum reyiz seni empatinin allahını yaptım mk kendımın iyi geceler cümleten dinleyen herkese de
    ···
  19. 194.
    0
    eski hikayelerin de aklıma geldi taa kaç ay evvel okumuştum
    ne güzel bi hikaye nasıl bi anlatış biçimidir kardeşim bu gece gece hüzne boğdun
    ···
  20. 195.
    0
    reserve
    ···