miami den hikayeler vol 3

***benim izmirde çalıştığım zamanlar tanıdıgım cok kral bir ağabeyim vardı
ismi hakan
çok taşşaklı birisiydi yurt dısında baglantıları vardı falan filan işte
ancak benim hikayemi bilmiyordu hiç bahsetmemiştim ona
bir gün beni aradı ankaraya gelmiş görüşelim diye
dedim abicim görüşelim ayıp ediyorsun
tunalıda bir mekanda bulustuk ve oturduk sohbet etmeye
bana gelecekteki planlarından falan bahsetti
yurtdısında yaşamak istediğini
para biriktirdiğini ve oraya gideceğini söyledi
kendisi barmendi ve çevresi o kadar genişti ki izmirde uçan kuşu tanıyordu
tabi yurt dışı deyince benim beynim birden durdu
hayrola abi falan dedim
ispanyaya gideceğini herşeyi kafaya koydugunu söyledi
zaten bunun ispanyada hollandada portekizde falan hep akrabaları varmış
onların yanına diye gideceğim dedi vize işlerini falan araştırdığını bir şekilde halledeceğini söyledi
böyle olunca bende gitmek istediğimi ama bu işin nasıl olacağını sordum
bana uzun uzun anlattı gözümü karartman gerektiğini belkide türkiyeye dönmemem veya okulu falan unutmam gerektiğini söyledi
herşeyi bir kenara bıraktım artık gidecektim ya gidecektim
erasmus ile de değil artık gibtimin dünyasında gidecektim o portekize
en son olarak karar aldık ve konsolosluga basvurduk
herseyi o ayarlamıstı
önce ispanyaya ordan ben portekize geçecektim
o an çok mutluydum ama nerden bilecektim o mutlulugun sadece bir iki hafta süreceğini

***vol 2 nin özeti ise şöyle
ben amerikadan geldikten sonra burada yeni bir hayat kurmaya çalısıyorum
ama olmuyor işte gibtimin hayatı yenilenmiyor
unutamıyorum kendimi kaybediyorum
ama kafama koyuyorum unatacağım diye
işte bazı şanslar geliyor önüme ve bir şekilde izmire çalısmaya gidiyorum arkadasın yanına
sonrasında orda yeni bir hatun buluyorum ciddi düşünüyoruz falan ama benim hala aklım portekizli sarı ciccivimde
işte öyle günler geçiyor yeri geliyor dayak yiyorum yeri geliyor alkolden gözümü açamıyorum
sonrasında ise tabi zaman akıp geçiyor derken bir gün portekizli hatundan haber alıyorum
telefonla konuşuyorum
evlendiğini, cocugu oldugunu, cocugunu da takma isim olarak benim ismimi verdiğini duyuyorum
kahroluyorum iyice
azalan umutlarım tamamiyle sona eriyor
burdaki hatundan da ayrılıyorum
sonra portekizli bana diyor yazın oraya geleceğim son ama gerçekten son kez seni görüp bu aşkımızı tamamiyle bitireceğimizi söylüyor
ve orda vol 2 de bitiyordu
aradan neredeyse 7 ay geçti beyler
ve şimdi bu 7 aylık sürede başımdan geçenleri anlatacağım size
işte bu 2 hikayenin kısa özeti
siz zaten okudunuz ama hatırlatmak maksadıyla yinede yazayım dedim

***evde başbaşaydık
zaten ev arkadaşım ayrılmıştı ve yeni ev arkadaşımda yoktu
yalnız başıma kalıyordum evde
artık başbaşaydık
istediğimiz herşeyi konuşabilirdik
yıllardır görüşmüyorduk, biraz olsun sogukluk olabilir düşüncesi vardı bende
ama öyle değildi
sanki her gün görüşüyormuş gibi yakındık birbirimize
başını dizime koydu
bende saçlarını okşuyordum
bir yandan bu geçen yıllar içerisinde neler yaptıgını söylüyordu
benim ise okulumu sordu
çünkü ona söz vermiştim cok calısıp bitireceğim diye
ancak bitirememiştim
yalan söyledim
son dönemim bitiyor diye
sonra o gece öyle konuştuk
o kadar güzeldi ki ona dokunmamak, onunla birlikte olmamak için kendimi çok zor tutuyordum
ancak artık kendimi dizginleyemiyordum
ikimizde salmıştık artık, bu 1 hafta ne olacaksa olacaktı
olduda

***o gün orda kaldık, bütün gece konuştuk
ağlamaktan sabaha kadar gözleri kan çanağına gönmüştü sarı civcivimin
ertesi gün toparlamıstı biraz kendini, benimle gelecekti ve 1 hafta beraber olduktan sonra ben onu ucagına zütürecektim
teyzesi ile vedalaştı ve yola koyulduk
ankaraya gelene kadar birbirimie baktık
omzumda yattı
sanki ayrılacak 2 çift değil de çok daha farklı bir şeydik
en sonunda ankaraya geldik
eve girdik
benim aklımdan kötü hiçbir şey geçmiyordu
tamamiyle arkadaş gözüyle bakmaya başlıyordum
ya da kendimi kandırıyordum
ama ne olursa olsun bu benim hayatımın aşkıyla son 1 haftamdı
bir daha da ömrümde hiç görmeyecektim onu evet görmeyecektim

***beyler geldim maçtan
yazmaya başlıyorum burda mısınız ses soluk verin panpalar

*** beyler son yazdıgım yazıyı kopyalıyorum burdan devam ediyoruz
ses verin aq

• **ayağa kaltım, yüzüne baktım
aşkım dedim
o da ayağa kalktı
ondan sonra bana bir sarıldı
işte o an nasıl anlatayım beyler söyleyin bana
nasıl anlatayım o an ki mutlulugumu, huzurumu, duygusallıgımı
he söyleyin nasıl anlatılır o an
benim gibi aşık kardeşlerim anlar ancak beni
siz anlarsınız ulan bir tek siz anlarsınız beni baska kimse anlamaz
o anki hislerimi nasıl söyleyeceğim bilmiyorum
dünya ikiye ayrılmış bir yarısını bize vermişler sadece o ve ben varız
diğer yarısında ise sizler varsınız
işte öyleyim kardeşlerim
sarıldık
ayrılamadık
hiç konusmuyorduk
o ağlıyordu ben saçını oksuyor, kafasını öpüyordum
o kadar güzel kokuyordu ki o sarı saçları
o kadar güzeldi ki
ağlamasına kıyamıyordum ama susturmuyordumda onu
ben saçını okşadıkça o daha da ağlıyordu
onun akan tek bir damla yaşına dünyaları yakarım ulan ben canımı veririm canımı canımı
uzun bir süre öyle ayakta sarılarak bekledik
biraz olsun kendimize geliyorduk artık

***karşımda duruyordu
elim ayağım zıngır zıngır titriyor ve bir yandan da sogukkanlı olmaya çalışıyordum
çünkü yanında annesi, babası, kocası veya çocugu olabilirdi
gayet kendimden emin dimdik bir şekilde ayakta duruyordum
çenemin titremesini engellemek için dişlerimi ıssırıyor
ellerimin titremesini engellemek için ise kanepenin ucundan tutuyordum
kapıdan içeriye girdi ve yalnızdı
yanında kimse yoktu
ona sarılmamak, dudaklarına yapışmamak, saçını okşamamak için o kadar zor tutuyordum ki kendimi
aylardır düşünmeme rağmen daha hazırlamamıştım kendimi bu zamana
artık aramızda bir mesafe olmalıydı
çünkü o evliydi
her ne kadar kalbi benimle onu bilsemde yinede bir sogukluk olmalıydı
ve öylede oldu
portekizde türkçe öğrenmiş, gayette yavaş yavaş türkçe anlaşmaya başlıyorduk diyebilirim
ve kapıdan içeriye girdi ben ona doğru yürüdüm
gözlerinden yaş indiğini gördüm
ben ise o kadar kendimden emin durmaya calısıyordum ki
sanki alışmışım, onun yokluğu benim için önemli değilmiş, onu unutmuşum gibi
dimdik bir şekilde karşısındaydım
ama yalan aşkım yalan
aslında ben orda içimden ağlıyordum, benim karım olmadın, seni yeterince öpüp koklayamadım, karıcım diyemedim sana diye deliye dönüyordum
o ayakta dimdik duruşum varya seni aldatmasın bebeğim ben o zaman kan ağlıyordum
beni sanki her gece idam ettiler, her gün sabah tekrardan canlandım ve sen yine yoktun yanımda
ben sen yokken binlerce kez öldüm aslında bitanem
ben şuanda ölüyüm aslında, seni bu şekilde görmek, sarılamamak, aşkım diyememek bana ne kadar çok koyuyor biliyor musun bebeğim
ama işte orda dimdik, soğukkanlı bir şekilde bekliyordum
gayet normal bir şekilde merhabalaştık
onunda titrediğini hissediyordum
teyze bizi hemen yanlız bıraktı
ikimizde zıngır zıngır titriyorduk ama sarılamıyorduk birbirimize
öyle yüzüne bakıyordum onun o dünyaları bırakıp, ona gitmemi sağlayacak gözlerine bakıyordum, kaşlarına bakıyordum
saçlarını okşamak için bir elimi feda ederdim onun için
öyle birbirimize bakıyorduk ama ben artık dayanadım

yarın final var ama okuyacağım yaz panpa

***aq ara sıra ses verin panpalar

yatamıyorum amk hikaye sağolsun

***beyler benimde çok fena uykum geldi
şimdi yatalım yarın devam ederiz
hem bütün binler gelir yarın görürler
hadi beyler iyi geceler yarın geleceğim, takip edin
hadi iyigeceler yarın devam edeceğim

***Bu geçen sürede portekizli bebeğimin çok mutsuz oldugunu
kocasından ayrılma aşamasına geldiğini söyledi
hatta kocasının onu aldattığını ve dayak da attığını söyledi
o an beynimden vurulmuştum, bir yandan üzüntü bir yandan sevinç vardı
ancak o huur evladı kocasını elime o an geçirsem kızgın maşanın ucuna oturatacaktım
ama bir yandan da ayrılmalarını istiyorudum
artık çok değişmitşim bu aşk beni benden almıştı
sonra abla devam etti
seninle konuşmak için kocasıyla yazın gelecekti ya türkiyeye dedi
evet dedim
yazın gelemeyecek dedi
o an işte o an belkide doğdugum günden bugune kadarki aldıgım en kötü haberdi
evet beyler aşkımın evlendiği haberden bile daha çok sarsmıştı bu beni
onu artık görme ümidim sona gelmişti
işte o cümleden sonra gözümden yaşın indiğini hissetmemiş olacam ki abla bir mendil uzattı
üzülme hemen dedi cümlemi bitirmeme izin ver
birden başımı kaldırdım ve bir umut ağzından cıkacak kelimeye bakıyordum
derken öyle birşey söyledi ki 1 dakika içinde hayatımda duyduğum en kötü haber ile en iyi haberi verdi

görmeyen okumayan kalmasın beyler reis 2 de geliyo

yaz lan yaz bin bekletme

upupupupupupup

upupup yapma reiz o satte ben olamıcam

@358 panpa böyle daha heyecanlı oluyo bekletsin amk hemde herkes toplanır gece 2 ye

upupupupupupupup

@345 adam birinci hikayesinin başında söylemiş zaten bin

upupupuupupupup