hadi kardeşim iyi gidiyorsun bozma

Âdeta kendime yalvarıyordum, affetmeliydim.Sahte bir hikayenin sahte hazin sonu olamazdı.Bu benim aşk hikayemdi ve başrolünde biz vardık. Ranayla barışmam lazımdı.Çünkü onu çok seviyordum. Gözümün önünde elimden kayıp gitmesine izin vermezdim. Kalktım hazırlanip okula gittim. Arkadaşlarla iki muhabbet ettim,ama çok kötüydüm. Rana geldi,ilk derse izin kağıdı alıp sınıfa girdi. Benim yanım boştu ve alagavat sevvalin yani boştu. Ders felsefeyi, geldi yanıma oturdu. Hicbisey konuşmadık, sadece oturduk. Birbirimize bile bakmadık.Zil çaldı, rana aceleyle kalktı, hızlı adımlarla sınıftan çıktı. Anlam veremedim. Arkadaşlarla kantine çıkıp bişeyler yedik. Sınıfa geldim kızlardan birine sordum
-Ranayı gordunmu ortalarda gozukmedi
+Evet ya,kız tuvalette ağlıyor
-Niye ağlıyor
+Hiç bilmiyorum. Sorduk önemli değil dedi.
-Tamam teşekkür ederim
Çok ümitlenmişim, benim için ağladığını düşündüm. Koridora çıktım. Alicanla konuşuyordu, yalvarır gibi tavrı vardı.Bi yandan da gözlerinden akan yaşları temizliyordu. Durdum,onları izledim. Gözlerim kapanıcakti sanki, kendimi tuttum. Sadece izledim,en sonunda Alican beni fark etti. Bana baktı, sonra Rana bana baktı...

5 dk icinde entry girmessen dagitirim burayi en heyecanli yerinde reklam girer gibi yapma amk

az uzun yaz reis Türk dizileri gibi heycanlı yerinde kesip gidiyon

Devam et bro

Rana bana baktı, gözlerinden süzülen yaşları görebiliyordum. Benimde gözümden 1 damla yaş süzüldü, elimle sildim. Belkide bu yaş gibi artık ranayi da silmiştim,o da bitmişti bende. Bana yalvarır gözlerle bakıyordu.Ama umurumda değildi,son bir baktım, kafamı cevirdim direk sınıfa girdim. Kapıda bi süre durdum, yaşadıklarım,gördüklerim gerçekmi diye durdum. Malesef gerçekti. Keşke olmasaydı ama öyleydi. Geçtim yerime oturdum, koşarak rana girdi sınıfa. Bakmadım,kafamı cevirdim. Yanıma geldi,
+Ayağa kalk lütfen
-Hayır,bak daha fazla konuşma benimle
+Eger ayağa kalkmazsan herkesin içinde dudaklarına yapışırım.
Aslında bunu dedi diye kalkmak istemedim, keşke yapsan dedim içimden ama kalktım.
-Söyle ne oldu, daha ne kadar parçalıyicaksin bu yüreği
+Sen beni kaç kez aglaticaksin daha
-Alican a ağlayıp sonra sana ağladım mi diyosun? iki erkeği aynı anda idare etmek zor olsa Gerek!
+Neden anlamıyorsun,ben seni seviyorum anla artık bunu
-Az önce Alicana da aynısını mi söylüyordun?
+Alicana söylediklerimi sana anlatıcam ama burda olmaz, çıkışta konuşmamız lazım.
-isim var
+Hayır yok, senin tek işın benim.
-Veda konuşması yapıcaz galiba bana uyar.
Bunu dedim, aynen böyle söyledim. Gözlerimin içine baktı. Neden yapıyorsun der gibi baktı. Arkasını döndü gitti sevvalin yanına oturdu. Okul çıkışına kadar 1 kelime bile etmedik. Arkadaşla kağıt yollamış. Kağıtda"Saat 12.30 da Küçükçekmece gölünün önündeki cafede buluşalim"Hicbisey söylemedim kağıdı aldım cebime attim. Eger hersey biterse, onun bir ömür verebileceğim ellerinin deydiği kağıdı bende hatıra kalacaktı.
Saat 12 gibi giyindim, Parfümü sıktım. Babam hicbisey demedi git dedi,ama istediğini almadan dönme. Aldım arabayı gittim. Ordaydı,çok güzeldi. Gittim yanına buyur dinliyorum dedim.

mk küçükçekmece hangi kafe kürt dolu sahil mk

Beyler izninizle ben gidiyorum, telefonun şarzı 5 ve bende bittim çok yorgunum uyumam lazım, yarın en gec sabah 9 da 1 part girmıs olurum, takipte kalın. Allaha emanet olun...

Rezerved

Gözleri cok güzeldi. Sadece biz vardık, birde sakin dalgalar... Yanıma yaklaştı, öylece gözlerime baktı. Sadece baktı... Nerdeyse yarım saat öyle durduk. Gözlerimize baktık,ona bu kadar yakın olmak. Kokusunu derin derin solumak,bir ömür sığdırdığım gözlerine bakmak, mutluydum.Gözleri doldu, ağlıycakti.Dayanamadım,
-Lütfen ağlama, seni üzgün görmek beni her gün tekrar öldürüyor.
+Neden ben senin için bu kadar ağlıyorum, neden alican veya bir başkası için değil? Hiç sordunmu kendi kendine
-Sorma fırsatı verdinmi? Tam düzeliyoruz, yaptıklarınla gene bitirdin herşeyi.Ben sana tekrar nasıl güvenebilirim?
+Sana o gün Alicana anlattıklarımı anlatıcam, inan bunu yapmayı hiç istemiyorum ama yapıcam.

E hadiiii

-Anlat dinliyorum, daha ne kadar parçalarsın ki bu yüreği, daha ne kadar yaş akar bu gözlerden?
+Yapamam,ben seni o kadar seviyorum ki katlanamam.
-Anlat artık, hersey bitecekse biter.Sen zaten çabuk unutursun.
+Hayır, seni ölene kadar asla unutmiycam
-Veda konuşması demiştim.
+Sen çekip gidiyorsun,ben değil
-Anlat artık.
+Tamam, hani seninle ilk öpüştüğümuz gece varya,ben o gece alicanlarda kaldım. inan hicbisey geçmedi aramızda, sadece yattık.
içim değişik oldu, sanki vücuduma karşı direniyordum, bedenim yaşamak istemiyordu. Gözlerimden akan yaşlara engel olmadım, olmak istemedim. Eliyle göz yaşımı sildi.O da ağlıyordu. Elini tuttum, yavaşça yere indirdim. Canı acırsa, dayanamazdım.Gözlerimi sildim, toparlanmaya çalıştım olmadı, olmadı yapamadım. Beni dağıtan, toparlardı sadece...
+Hiçbişey söylemicekimsin?
-Bunları ben yapsam affedermiydin? Ben yapsam ilk gün ki gibi olurmu yük?
+Belki hemen değil ama afedersin
-Peki neden yaptın? Madem beni seviyorsun, kalbinde ben varken, başka adamın kollarında nasıl rahat uyudun?
+O gece 1 damla uyku girmedi gözüme. Bütün gece ağladım.
-Nasıl ınanmamı bekliyorsun? Bunca yaptıklarından sonra ben sana nasıl inanırım?
+Hani okulda beni alicanla konuşurken gördüğün gün varya,ben o gün Alicana ayrıldığımızı,onu hiç sevmedigimi.Hep seni sevdiğimi,ve aramızda geçenleri sana anlatmaması için onunla konuşuyordum. Tuvalette senin için ağlamıştım, alican için değil. Derste ağlamamak için kendimi zor tuttum.
-Ben gidiyorum, kendine iyi bak. Artık affedermiyim bilmiyorum,ama bunu atlatmam kolay olmaz.
+Nolur gitme, biraz daha izleyelim, konuşalım.Ben,ben seni çok özledim. Herşeyi bırakıp yanına geldim. Seni öpmeden, sarılmadan yanından ayrılamam.
-Olmaz,ben o dudakları 1 erkekle daha paylaşmam.
+Onunla hiç öpüşmedik. inan ki hiç öpüşmedik.
Bunu dedi ve yavaş yavaş bana yaklaştı. Ellerimi kendi beline koydu, birden öpmeye başladı.Çok özlemiştim,ama kendimi geri çektim.Şimdi değil,o günlerde gelicek ama şimdi değil dedim.Eve döndüm, yatağa yattım. Gene hiç uyumadım. Sabaha kadar duvarı izledim. Hiçbişey görmedim sadece izledim... Ama daha bitmemişti,pes etmek bize yakışmazdı.

Yeni part az sonra geliyir beyler

1 bucuk saat oldu panpa lütfen seri süper gidiosun

Evet beyler kusura bakmayın, kahvaltı ettim evi toparladım. Devam edelim. Artık seri yazıcam

Babam girdi odaya,
+Oğlum gel sana sürpriz hazırladık
-Baba şu an hicbisey istemiyorum, yanliz kalmak istiyorum
+Hatırım için,gel bi bak. Beğenmezsen odana çıkarsın.
-iyi tamam geliyorum.
indim.Atv almış, aslında çok mutlu oldum.Ama kısa sürdü, mutluluk bile haramdı bana onsuz. Bindim 2 tur attim. Göle gittim. Oturdum,kullanışlıydı. Park ettim, gölü izlemeye başladım. Denizin üstünde canlanıyordu sanki yaşadıklarım.Bir ayna misali bana yansıtıyordu, neden dedim. Neden böyle oldu, nerde hata yaptım. Bana söylemekle gerçekten iyi mı yapmıştı, başkasından duysam neler oldu? Düşündüm. Denizi seyrederek düşündüm. Hiçbişey bulamadım. Karanlıkta ışığını arayan bir âmâ gibiydim. Işık bile beni kurtaramazdı.Tek çarem hastalığa şifa bulmaktı.Şifa ise ranadaydi.Ama o bana şu an çok uzaktı, yada ben ona çok uzaktım... Yüreğim yanan bir kağıt gibiydi,her saniye daha çok kararıyordu. Kendimi söküp atamıyordum, hiçbirşey hiçkimse beni tedavi edemezdı. Adeta yarım yaşıyordum, diğer yarım bana ihanet etmişti. Peki şimdi ne yapicaktım? Başka birini mi sevmeliydim, yoksa ona geri mi dönmeliydim. Hakka yalvardım, bana yol göster. Beni aydanlat Rabbim, Eger benim için hayırlı olan Birlikte olmamız ise kavuştur bizi, beraberliğimiz canımızı yakacaksa, yollarımız ayır Rabbim. Yalvardım,çünkü benim tek sığınabileceğim oydu. Yaradan di... Başka kimse bana şifa veremezdi, onun bir kaderinden, başka bir kaderine kaçıyordum. Biraz toparladım kendimi eve döndüm. Yemek yiyip uyudum.Çok güzel bir gece oldu...

Rüyamda Rana kollarımdaydı,bir davet den dönmüştük. Bende takım elbise, onda çok güzel bir kıyafet vardı. Odamıza geldik, öpüştuk.Boynundan öptüm. Yanaklarından öptüm. Sarıldım,sanki gerçekmiş gibi sarıldım. Kokusunu derin derin soludum. Yatağa geçtik, sarıldım.Kollarımdaydi, uyuya kaldı. Gece boyunca uyumadan saçlarıyla oynadım. Kokladim,sarıldım. Rüya çok kısa sürmüştü. Acaba işaretmi diye düşündüm. Rabbin bana işaretimiydi? Yada sadece beynimin bana yaptığı oyun mu.Akışına bıraktım, günlerim artık normal geçiyordu. Olayın üstünde 1 hafta yaşanmıştı, Ranayı 1 kere bile görmedim. Endişelenmeye başladım ama arayamazdım. Affettiğimi düşünürdü. Aslında aff etmeyi çok istiyordum,ama her seferinde o kendini yine suçlu durumuna getiriyordu. Kızlara sordum, hiçbiri bilmiyordu. Meraktan çatlıycaktım, Okul çıkışı herkese sordum, hiçkimse görmemiş. Koşarak eve giderken telefon çaldı. Babam arıyor;
+Alo, Oğlum biz annenle alışverişe çıkıyoruz. Yemek buzdolabında ısıtıp yersin.
-Tamam baba ben hallederim.
Hemen eve gittim. içeri girdim, elimi yüzümü yıkadım.Ona bişey olma korkusu beni kasıp, kavuruyordu.Ne yapardım peki, onsuz bu hayat olurmu ydu? Ben yaşayabilirmiydim. Keşke bütün bunlar,bu suyla beraber akıp gitse dedim.Ama öyle bir şansım yoktu, yüzleşicektim.insanın elindekinin değerini elinden gitmeden anlamaz derler. Doğruydu,onu affetmem gerektiğini düşündüm. Eger o yaşamazsa ben de yaşayamazdım. Doyana kadar öpüp koklayamadan, toprağını öpemezdim.Çok ağladım. Gözyaşlarım artık bana sormadan akıp gidiyordu. Rananin ellerimden kayıp gittiği gibi...
Oturdum koltuğa, ellerimi başıma attim. Düşündüm,yaşanan herseyi beynim gözümün önüne getiriyordu.O bana söylemekle hata yapmamıştı. Aldatmakla hata yapmıştı. Peki ya bana hiç soylemeseydi,ben bilmeseydim. Hicbirsey olmamış gibi yaşamaya devam edicektim. Belki bir çok kez, beni aldatacaktı.Ama o yaptığı hata ile yüzleşmeyi, vicdan azabı çekmemeyi. Gözlerime her baktığında üzülmemeyi tercih etti. Sözümüze ihanet etmişti.Çok kararsızdım,bir o tarafa bi bu tarafa yürüdüm. ince bir ip üzerinde gibiydim,iki tarafta tehlikeliydi.Ama bir taraf beni kendine çekiyor, affet diyordu. Affet artık

Beyler bi yemek yiyim geliyorum

Odama geçtim, ayakta dikildim. Yatağa baktım. Rüyamda ki yatak benim yatağımdı. Yatan ben ve ranaydı.Ama rana yoktu. Durdum,gözyaşlarım akmadı. Kendime hakim oldum. Ağlama vakti değildi. Kendimi toparlamaya gayret ettim. Olmadi,tekrar denedim. Gene olmadı!Ne yapicaktım? Hayata dönmem lazımdı,ve beni hayata dondurucek kişi ranaydı.Onu bulmam lazımdı. Affettiğimi söylemem gerekiyordu. Dayanamadım,aradım."Aradığınız numara kullanılmamaktadır"tekrar aradım. Gene aynisi. Elimle numarayı yazıp aradım. Gene aynisi oldu. Yere attim telefonu, olduğum yere çöktüm. Ağladım,kendime engel olacak dermanı bulamadım. Saatlerce ağladım. Niye gittin lan dedim. Niye gittin.Bu kadarmıydı bu aşk,bu kadarmı sevdin beni? Uzandım yere, başım dönmeye başladı.Çok kötü oldum. Gözlerim kararmaya başladı. Kalkmaya çalıştım, olmadı.Yere düştüm. Elimi ve ayağımı hissedemiyordum. Sanki gözüme bir perde indi, simsiyah koyu bir perde. Olduğum yerde hareketsiz kaldım...

Sonra sanki uykuya dalmış gibi oldum, uyandığımda kimse yoktu yanımda. Nerde olduğumu anlayamadım. Burnumda oksijen maskesi vardı. Yoğun bakımdaydim, etrafta aletler vardı. inanılmaz uykum vardı. Narkoz dan dolayı galiba, gözlerim kapattım derin bir uykuya daldım. Rüyamda rana ile beraberdim. Haftalar sonra rüya bile olsa, görmüştüm onu. Belkide artık sadece rüyalarıma konu olucaktı.Buz gibi bir hava vardı. Gece.saatlerinde, oturup boğazı seyrediyorduk. Kafasını göğsüme koymuş, öylece duruyorduk.Tek kelime etmiyorduk, özlemiştim onu. Keşke olmasaydı. Keşke affetseydim, niye elimden kayıp gitmesine göz yumdum? Neden yaptım ben bunu. illa gitmesi mi gerekiyordu onu affetmem için, keşke bırakmasaydim, ellerinden tutup;Herşeye rağmen seni seviyorum, gitme.Affettim ben seni, yeter ki kal burda. Nefesini hissedeyim. istediğimde öpüp, koklayayım.Yanımda uzan,hep yanımda ol.Diyebilseydim... Olmadı yapamadım, neden olmadı bilmiyorum. Hayat bana şans vermişti,ama değerlendiremedim. Belkide daha yeni başlıyordu hayat,pes etmemem gerektiğini bana öğretiyordu. Bişeyi almak için ne kadar çok çalışmam gerektiğini,pes etmeden, bırakmadan onun için çabalamam gerektiğini anlatıyordu bana... Peki rana nerdeydi? Kaçıp gitmişimydi. Arkasında yaşlı 1 çift göz bırakarak, buralardan çekip gitmişimiydi? Öyle bir kız değildi.Pes etmezdi,hep çalışırdı. Bişey elde etmek istediği zaman, önünde kimse duramazdı. Neden gitmişti o zaman? Nerdeydi? Benden bişey mi sakliyorlardi acaba? Ya onun ölüm haberiyle gelirlerse ben ne yapardım. Rüya bitmişti artık, uyandım.Etrafımda herkes vardı, Serra bile ordaydı.