+79
-10
Yazın memlekette ayvalık-çataltepe minibüsüne binmiştim. bilen bilir o minibüs plajların yanından geçer ve içindeki herkes yüzmeye hazır pozisyonda biner arabaya.
minibüs sıkış tepişti amk. zütler zütlere değiyor, ter kokuları birbirine karışıyor, fortçular sessiz orgazm çığlıkları atıyordu. her yanımda birbirinden güzel amlılar vardı. bir de bunların farkı o plaj tişörtlerinin altına giydikleri bikinileri açık net ortadaydı. zütün hemen başlangıcında biten şortlar bacaklarının tamdıbının görünmesine sebep oluyordu.
tabii ben ortamdaki rezervleri tararken birden orta bölümde iki amlının bana bakarak gülümsediklerini fark ettim. gülümsüyorlar ve aralarında kulaktan kulağa konuşuyorlardı. özellikle bir tanesi böyle "gib beni yiğidim" dercesine umarsızca süzüyordu beni. hemen fantezi mekanizması devreye girdi. zihnimin kuytu odalarında amansızca gibişler, hunharca attırmalar peydah oldu. tüm bu hayaller dalgaya duhul edince öndeki teyzeyi fortlamaya başlamışım istemsizce. neyse ki kadın bundan hoşnut görünüyordu.
sonra fark ettim ki bu amlılar bana doğru, araka sıralara, ilerliyorlar. dedim ki evet kovboy sana bugün ekmek çıkacak buradan. güzel bir heyecen kapladı içimi. iyice yaklaştılar. tam önümde durdular ki biri bağırdı: "sonraki durakta inebilir miyiz?" dedi. sonraki durak belediye plajıydı. binlerce fakir zontanın taşşak terleriyle kirlettiği, varoş çocuklarının işediği o halk plajıydı. bütün hayallerim söndü birden. bana gibiş yoktu anlaşılan. bugünün tek gibişi az önce dayadığım teyzeyle yaşadığım fort enstantanesi olacaktı.
çok sinirliydim. kan beynime hücum etti. alnımdan ve şakaklarımdan terler boşanıyordu. bunların ineceği yere geldik. bana sürüne sürüne arka kapıdan inmek için ilerlerken sinirle birine çelmeyi takıverdim. o kalabalıkta imkansız oalan şey oldu, düştü kevaşe. evet düştü. ters ters baktı bana ve indi arabadan. hayatımda yaşadığım yegane kız düşürme olayı da burada sona erdi.
bir dahaki sıçışıma kadar kendinize iyi bakın binler, selametle...
