minibüste kaldırdığım hatun

sene 2006, öss denen illete tutulmuşuz. o sınav senin bu dershane benim koşuşturuyoruz. kadıköy'ü mesken tuttuk anlayacağınız. yine sıradan birgün yorgun argın çıkmışım dershaneden. telefona bakıyorum 2 yeni mesaj, turkcell yazmış. o zamanlar en yakın sırdaşımdı sağolsun varolsun. neyse çocuklarla döner yedik, dağıldık. eve gitmek üzere yola koyuldum rıhtıma yürüyorum, minibüs durağına. istanbullu panpalarım bilirler. aklımda binbir tane şey, babamın hastalığını mı düşüneyim, öss'yi mi düşüneyim kafam allak bullak. neyse bindim yeni sahra minibüsüne. kırmızı başlıklı olur bilen bilir. bindim şöför mahalli boştu hemen oturdum kral mekan tabi. verdim parayı minibüsçüye, telefona bakıyorum. tabi 0.facebook falan değil normal facebook'u bilen insan sayıylaydı. liseli liseli oyunlar vardı onları oynuyordum. derken saliih yürü salih! komutuyla minibüs hareket etti. ve belki de hayatımı mahvedecek bir yolculuk başlangıcıydı..

tıngır mıngır ilerliyoruz, daha yola çıkmadık. gelen yolcuları falan alıyor. bi çocuk mesaj atmış. hadi gel mahalleye bekliyoruz falan, adam lise 3'teydi o zaman, hala en çok zevk aldığı olay minibüs taşlamaktı, te allam ya. buna cevap vermedim yola devam ediyorum. çıktık e-5'e işte, uyumakla uyumamak arasında çok ince bir çizgide duruyordum. tabi bütün günün yorgunluğu, neyse hani minibüslerde kül tablası falan olur ya, bozukları koymak için, oraya da talep doğrultusunda bir kişi oturur. bi tane hanzo vardı, o zaten indi yeni sahra'da tahmin etmiştim. neyse bi 5 dk sonra şöföre ince bir ses tonuyla, buraya oturulabiliyor mu dendiğini duydum. tabi tabi oturulur dedi. kafamı bi çevirdim, çevirmez olaydım. bir içim suydu kız yemin ediyorum, gözümü alamadım. hala aklıma geldikçe de iç geçiriyorum. onu gördükten sonra herşeye bakış açım değişti. ve aklımda bir plan kurdum..

şimdi benim telefonla mesajlaşıyorum, bi kızla. ulan dedim bu kızı kaçırırsan harbi allah belanı versin. yani aşık mı oldum ne oldum çarpıldım beyler. anlatmam imkansız. yaşanılması gereken bir duygu yani. kızla gözgöze oluyorduk yani oturma konumlarından dolayı, bu hiç iş atmıyordu telefonunda takılıyordu öyle. ben kendi telefonuma bir yazı yazdım, onun göreceği şekilde ve görmesini sağladım. özgüven patlaması yaşadım o güzelliğe karşı, normalde hiç yapılacak iş değil yani. merhaba, bu güzel bayanın ismi nedir acaba? içimdeki özdemir asaf ortaya çıktı, entel entel konuşuyorum, bu baktı ne oluyor lan der gibi. ama nasıl tırsıyorum, terslerse minibüste sapık gibi görünmeyelim diye. terslemedi ama umursamadı gibi geldi. telefonuna baktı birşeyler yazdı bana çevirdi. yazan şey elif sanırım, bu beyefendininki nedir acaba? şimdi olsa hiç umrum olmaz ama o zamanlar kaçacak bir delik arıyordum. ve bu duygu gerçekten güzeldi.

@14 okuma güzel kardeşim, efsane olsun diye yazmıyorum bu başlığı.

@19, valla yaratıcı olsan, hikayeyi gibme çabalarına lafım olmaz. ama zenciydi sıcaklıktı felan her başlıkta aynı olay boollm

aynen @26, neyse bekletmeyeyim panpaları, devam ediyorum. bende yazdım munaldinho, sanırım buraya kadar konuşmamız :/ dedim. bu numarasını yazdı telefona, ulan var ya inanamazsınız nasıl mutlu oldum. o zamanlar şimdiki kızlar gibi değildi yani kızlar, fame midir ne taktur öyle olaylar yoktu. en önemlisi facebook yoktu. neyse yani orada konuşurduk sesli olarak da ama minibüste rahatsızlık yaratabilir diye düşündü herhalde kızcağız. bende anladım mesajlaştık. derken benim durağa yaklaşıyorduk, kalktım şöför mahallinin ordan kapıya doğru, müsait bi yerde dedim. inerken de kıza güldüm. onun gülüşü de eritti zaten beni. eve biraz daha yürümem gerekiyordu. bütün yolu onun hayaliyle yürüdüm. ama bir yandan da frenleyici bir ses olum ortada fol yok yumurta yok, hemen tribe girme diyordu, ikilemdeydim..

@34 eksi vermeyi sevmiyorum güzel kardeşim.
@35 sağolasın, tek sende olsan da yeter böyle efendi adamlarla güzel oluyor sözlük.

devam..

neyse eve girdim, annem başladı nerdesin sen falan, öptüm bunu geçti odama yüzümde salak bi tebessüm, yok ki hiçbir nedeni. girdim nete, msn çok revaçtaydı o zamanlar. harbiden de çok güzeldi. şimdi yüzüne bakılmıyor garibimin. ama msn plus falan çıktığındaki mutluluğumuzu liseliler bilmez. sonra o zamanların revaçta olan başka bir olayı cs 1.6. ömrümü yedin lan insafsız, hala oynuyorum hala da zevk veriyor. sanırım bunda da bağımlılık var beyler. neyse biraz oynadım canım oynamak istemedi bıraktım. telefonda rehberi açtım kızın ismine bakıyorum, ordan o güzel yüzünü hayal ediyorum. bu olanlar rüya mı diye de yokluyorum arada. evet bir rüyayı yaşıyordum.

@40 onu yazan ben değilim, başlığı gibmeye çalışan bir arkadaşımız eğer bana diyorsan.

bıraktığım biraz telefonu, uykuya dalmak istedim. dalamadım, onun silüeti gözümün önünden gitmedi bir türlü, kıvrandım kıvrandım. yok kardeşim uyumayacaksın diyor birileri işte. kalktım yataktan aldım elime telefonu, mesaj gelmemiş. oysa ki hayallerle bırakmıştım telefonu belki mesaj atar diye. neyse bi cesaret geldi. mesaj attım buna, vardınız mı evinize acaba? vardım vardım, senden mesaj bekliyordum dedi. içimi bir kez daha rahatlattı. yüzümü birkez daha gülümsetti. biraz konuştuk tanıma fasılları, ama aklımı yiyip bitiren bir soru dönüyordu. ulan hep telefonda mı kalacak bu muhabbet? ne kadar doğru olur buluşmamız? dersi mersi boşverdim, onunla konuşuyorum. en sonunda buluşma isteğimi belirttim olumlu karşıladı. o zaman yine kadıköy'de buluşalım dedi. tamam olur konuşuruz dedim. o günü de daha mesajlaşmadan bitirdik.

@44'üm sağolasın panpam, sırf sen olsan da anlatırım yeter ki ses et.

3 gün sonrasına randevulaşmıştık, saat 4'de minibüs durağında. o 3 gün su gibi geçti. o aralar herşeyi boşlar oldum, evi, aileyi, dersi, falan sadece ve sadece elifimdeydi aklım. bundan sonra onsuz bir hayat tahmin bile edemiyordum. 3 gün geçti gitti, buluştuk onla tam istediğim gibi giyinmişti. ne bir makyaj ne de abartı bir elbise, giymişti kotunu gelmişti. böyle olacaktı lan benim sevdiğim. biraz yürüdük, tam filmlerdeki gibi oldu değil mi tanışmamız falan dedim. evet öyle aslında buluşmadan önce şüphelerim vardı. daha kim olduğunu bile bilmiyorum falan dedi. olsun hayatı bir kere yaşıyoruz, sende buraya iyiki gelmişsin dedim. bir cafeye oturduk çayları söyledik. ve muhabbete daldık. havadan sudandı yani, ama öyle güzeldi ki hiç bitmesin istiyordum o saniyeler o dakikalar. emmevelakin bitecekti. kafama koymuştum o gün ona aşık olduğumu söyleyecektim. ama yapamadım. onu kaybetmekten korktum, durağa kadar beraber yürüyelim dedim, arkadaşımla buluşucam dedi, tamam dedim öptüm yanağından vedalaştık. bende minibüs durağına doğru yollandım.

şuku yağmuru felan göremiyorum. amacım şuku falan değil zaten. burada yazılan sağlam hikayelerin devdıbını sağlamak, gitgide azalıyor çünkü. ama seri eksilemiş bazıları. niye böyle yaptınız anlamadım, en iyisi bitireyim hikayeyi gerek yok gerisine, hepiniz sağolun.

kardeşim gerçekten liseliler çoğunlukta oldu artık. ve havası çok ciddi bozuldu. benim hesap uçuruldu arkadaşın hesaptayım dötüncü bu hesap. 1. nesillerin muhabbeti çok güzeldi çok iyiydi. şimfi heryerde yok ferre yok o yok bu. sözlük bitti!

tamam sizler için devam edeceğim.

günler böyle geçti, bir türlü toparlayamıyorum kendimi. gözleri gitmiyor gözümün önünden. ama artık vakti gelmişti. belli etmem gerekiyordu aşık olduğumu, nitekim buluşmak istedim. bu sefer değişiklik olsun dedi, taksim'de buluştuk zütürdü beni bir bara, oraların yabancısıyım ben pek bilmiyorum. bira söyledik konuşuyoruz boş boş. 2. biradan sonra tabi hafif çakır oldum. seviyorum ulaaaaan moduna geçmemek için daha bişey içmedim, ve yanına yaklaştım. hislerimi belli ettim ona karşı, kızardı bozardı. bende aynı şeyleri düşünüyorum senin hakkında dedi. ulan dünyalar benim oldu, herşey silinebilirdi aklımdan ama o an kalırdı, o da beni sevdiğini söyledi. sevgili miyiz artık dedim evet dedi, ben utandım bu sefer yanağıma öpücük kondurdu. gülümsedim, çıktık bardan. yanlış anlamayın. tamamen saf ve temiz bi aşktı bu, ne cinsellik ne de başka birşey düşünüyordum. sadece gözleri bile bu dünyada yaşamam bir sebepti.

aklıma ilk gelen başlık buydu @77

yoruldum lan, sigara içeyim bi kendime geleyim. bir saattir yazıyorum. 10 dakka sonra burdayım.

yarın da doğum günüm lan. kutlayanım bile yok dıbınakoyim

@88 eyvallaaaah güzel kardeşim

@97 anlamadım kardeş

lan kusura bakmayın, doğum günüm beyler bugün işler falan vardı. şimdi yoklama alalım bu gece bitiricem hikayeyi

up up up