teşkilat polisin yapacağı operasyon ile ülke içinde belirlenen yabancı ajanların da alınmasını ve yurtdışına çıkarılmasını istiyordu. amerikalılara dokunmazdık belki ama diğerlerini gönderebilirdik. alınan karar bu yöndeydi ve uygulandı da.bir çok örgüte yapılan operasyonda dikkatinizi çekerim enselenenler arasında bir çok yabancı istihbaratçı da vardı. bunların çoğu yurtdışna gönderildi. bunlar yaşanırken ben de doğuya doğru yola çıktım.ilk görev yerim diyarbakırdı ve tabii ki oraya boş gitmeyecektim. hazırlıklarımı tamamladım ve diyarbakıra doğru yol almaya başladım. örgütün karayolunu kapadığı haberini almıştık.o nedenle yol açılana kadar beklemek zorunda kaldık. fakat şehrin içinde onlarla karşılaşacağımızı tahmin edemezdik..

diyarbakıra gittiğimiz ilk gece olaysız geçti. ikinci gecenin akşamı arabayla bize verilen adreslere gitmeye başlarken yolumuzu silahlı üç kişi kesti. kimlik sordular ve kürt olup olmadığımızı. onlara orada müdahale edemezdik. zira çatışma çıkması demek en az birimizin şehit olması ve ifşa olmamız demekti. arabayı kullanan arkadaşımız iyi derece kürtçe biliyordu. kürt olduğumuzu ve türkiye cumhuriyeti vatandaşı olduğumuzu söyledi. yolumuzu kesenler tahminimce yirmili yaşlardaydı. örgütün şehir içinde yapılandığını biliyorduk fakat şehir içinde yol kesme cesaretine sahip değillerdi. büyük ihtimalle bir yerden emir almadan yapılıyordu. bizi bıraktılar.biz de gerekli yerlerle konuştuk ve gereğinin yapılmasını söyledik. öğrendik ki diyarbakırın bir çok noktasında yollar kesilmiş ve asıl hedef kaosmuş..

görevim doğuda bulunan aşiretle ve önde gelen kişilerle konuşup onlara güven vermek en azından örgütün pençesine takılmalarını engellemekti.ilk olarak diyarbakıra gidecek oradan mardine oradan da vana geçecektim. hakkariyede gitmek isterdim lakin küçük bir şehir ve ifşa olma ihtimalim fazla.ve örgütün en etkin olduğu yerdi hakkari. eğer bu saydığım illerdeki aşiretleri örgütün elinden kurtarabilirsek devletin otoritesini sağlamlaştıracağımı biliyordum. örgütün siyasi kanadı da boş durmuyordu. halkı sürekli baskı altına alıyor eylem olunca kepenk kapattırıyor askere polise rahat vermiyordu. genel olarak diyarbakırda bu hava hakimdi. orada bulunan arkadaşlarımla iletişime geçince ağın son günlerde nasıl büyüdüğünü anlayacaktım..

görüşmeler yapıyordum. devletin hala burada olduğunu gerekirse daha da sert müdahalelerde bulunacağımızı söylüyordum. görüyorsuunuz devlet burada. örgütün ve onun yardakçılarının sizi baskı altına almasına izin vermeyin. sizin temsilciniz devlettir ve bu böyle kalacaktır dedim orada görüştüğüm bir önde gelene.bu kişinin sözü geçerdi ve sayılırdı diyarbakırda. türkiye kürtleri kuzey ırak kürtleri gibi değildi. devlete biraz bağlıydı doğal olarak.bu sözleri söyledikten sonra ne diyeceğini merak ettim. bana döndü ve hafif şaşırmış bir ifadeyle sizler buradasınız fakat burada olan sadece türk devleti değil dedi. şaşırmıştım.aslında ne demek istediğini anlamıştım fakat devam etmesini istiyordum. örgüt bir çok devletle görüşüyor. örgüt artık eski örgüt değil. daha bir hafta önce amerikalılar burada derneğimize geldi. bize her türlü destek vereceklerini artık kürtlerin uyanma vaktinin geldiğini söylüyorladı. içlerindeki israilliler de bunu onaylıyordu dedi. bunları biliyorduk fakat bu kadar etkinler miydi? bunları derhal teşkilata bildirmeli ve ondan sonra mardine geçmeliydim. enes de yanıma gelecekti..

örgüt dağdaki eylemlerine de hız kesmeden devam ediyordu. durmadan şehit haberi geliyordu. örgütün önü daha iki yıl önce kesilmişti. nasıl olmuştu da örgüt bu iki yıl sonunda ayağı kalkmayı başarmıştı? kuzey ırakta oluşturulan yapay hükümet örgüte yardım ediyordu.bu hükümet bölgeyi tamamen kürtleştirmek adına türkmenlere zorla göç uyguluyor zulüm ediyordu.ve hatta öyle istihabaratlar alıyorduk ki bizzat ıraktaki amerikan birliklerinden kandile yardım gidiyor örgütün türkiyede eylem yapması teşvik ediliyordu. şimdi soracaksınız peki neden? israilin neden yardım ettiğini açıklamıştım.abd ise türkiyeyi bu yolla baskı altına almak ve istediğini yaptırmak istiyordu. zira ıraktan sonra sıra suriyedeydi ondan sonra ise türkiyede..

teşkilatın bana verdiiği görevi yerine getirmek için uğraşıyordum. yanımda bana destek olan enes vardı. mardine doğru yola koyulmuş ve mardine varmıştık. dediğim gibi hedefimi oradaki halkın devlete bağlılığını arttırmaktı. bunun için çabalıyorduk fakat sonradan bunun boşa bir çaba olduğunu anlayacaktık. zira ortadoğuda ikinci bir milliyetçilik akımı yükseliyordu ve din etkisi kırılıyordu. iran gibi devletler bile -o dönem şuan değil-milli bir şuurla hareket ediyordu. mardine vardığımızda henüz bunun farkında değildik. sadece ibrahimin bize söylediklerini yapıyorduk. diyarbakırda bulunan ajanları teşkilata bildirmiştim lakin teşkilat bekliyordu. sanırım ülke geneli bir operasyon yapılacaktı. mardinde de bu tür görüşmeler yaptık ve aşağı yukarı aynı cevabı aldık. ülke içinde ajanlar fink atıyordu. artık beklemek zamanı değildi ve bir şeyler yapmaya karar kıldık..

enesle birlikte gittiğimiz yerde öğrendiklerimizi not alıyorduk. teşkilat direkt olarak örgütle uğraşıyordu lakin benim hedefim örgütün kökünü kurutmaktı. bölgede bulunan ajanları fişleyip not alıyor fakat teşkilata bildirmiyordum. çünkü biliyordum ki teşkilat yasal sınırlar içinde davranacaktı.ben ise o kadar merhametli davranmayı düşünmüyordum. gerekirse oradaki islamcı örgütleri destekleyecek ve doğuda bizzat devlet eliyle kaos yaratacaktık. madem örgütün istediği buydu biz de onların planlarını onlara çevirmeye karar kıldık..

beyler bi 5 dakika mola verelim..

bizler mardindeyken karakol basmış örgüt. büyük kayıplar vermiştik. tabii ki medyadan gizleniyordu bu kayıplar. maalesef acı ama gerçek bu.örneğin bir baskında 14 şehit vermiştik lakin bu medyaya üç şehit olarak servis edilmişti. devlet otoritesini korumak ve örgütün korku yaymasını önlemek için bu yola başvuruyordu. uzun süre sonra yapılan bu baskın sonucunda bölgedeki çoğu istihabaratçı tasfiye edildi.bu ve bunun gibi bilgileri almak onların göreviydi. şimdi diyeceksiniz ki istihbaratçı dağdan yapılan eylemi nasıl bilebilir. birincisi örgütün içinde sandığınızdan daha fazla istihbaratçı vardı. özellikle o dönemde örgüt büyük bir buhrandan çıkmıştı ve üniversitelerde dahil her yerden militan topluyordu. suriyeden kuzey ıraktan ermenistandan ve şaşıracaksınız belki ama azerbaycandan katılımlar oluyordu. hadi ordan dediğinizi duyar gibiyim fakat bu katılanların çoğu kürt asıllıydı. işte bu dönemlere teşkilat boş durmaz ve örgüte sızardı. ikinci olarak ise örgüt karakol basmadan karakola yakın köylere önceden haber verirdi. hatta oralarda kalır dinlenir yer içer ve baskını öyle yaparlardı. işte istihabaratçının görevi o köylerde olanları ankaraya iletmekti.o baskında boş bulunan çoğu istihbaratçı işte bu yüzden tasfiye edilmişti..

burada bir nokta koyayım ve ailemden bahsedeyim. babam mesleğine devam ediyordu annem ise ev hanımlığına. benim yurtdışında burslu hukuk okuduğumu biliyorlardı fakat bu bursu mit in desteği ile aldığımı tabii ki bilmiyorlardı. yurtdışındayken ara ara onların yanına gelirdim. bunlar kısa ziyaretlerdi.bu anlattığım olaylar yaşanırken onlar benim ankarada avukatlık yaptığımı sanıyorlardı..

takip eden var mı

hadi düşük ihtimal sen eski mitçisin dedim niye ifşa eidyorsun senin yaptığın ajanlığı gibeyim senin gibiler yüzünden mossad cia filanın 10 gömlek altıyız

söylediğim gibi mardinden sonra vana geçecektik. ancak benim planlarım farklıydı.ben türkiyedeki ajanları tespit edip kapsamlı bir operasyonla yakalatmayı planlıyordum. vana gittiğimizde bir çok aşiretle görüştük. burada bir şeye dikkatinizi çekmek isterim.van aslında öz be öz türk yurdudur ve sanıldığı gibi kürt çoğunluk yoktur.en azından özal dönemine kadar öyle değildi. fakat özal döneminde kuzey ıraktan getirilen kürtler o bölgeye yerleştirildi ve örgüt o bölgede de kendine alan buldu.van da hala yerli türkler yaşar. isteyen arkadaşlar erciş türklerini araştırabilir.
bu bilgiyi verdikten sonra devam edeyim. benzer görüüşmeleri vanda da yaptık. fakat burada bir şeyler farklıydı. örgüt dağdan şehire inmişti. yani teröristler gece baskın yapıyor gündüz şehire inip normal hayatlarını yaşıyorlardı. ırakta devam eden savaşın etkisi olacak ki şehirde stresli bir hava hakimdi. bizler görevimizi tamamlamıştık ve artık ankaraya dönecektik. beraberimizde bir çok belge ile..

türkiyede bunlar yaşanırken dünyadan ne oluyordu?abd öncülüğündeki koalisyon ırak'a girdikten sonra iran biraz rahatlamıştı. beyler belki bilmeyenler vardır aranızda saddam sunni idi. yani ıraktaki savaş bir nevi mezhep savaşıydı da.bundan dolayı iran ıraktaki şiileri etkisi altına almak ve ortadoğuda söz sahibi olmak istiyordu. israilden zaten bahsetmiştim. ırakta özellikle kürt grupları destekliyordu. suriye ise her zamanki politikasını izleyerek örgüte destek veriyordu. yunanistan ve ermenistan bahsetmeme gerek yok sanırım. yani hani çok söyleriz ya yedi düvele karşı savaşıyoruz diye gerçekten de öyleydi.ab abd terör saldırılarını sözde kınıyordu fakat bunlar kınamaktan öteye gitmiyordu. türkiye bu savaşta yalnız başınaydı ve aslında bu savaş sadece teröre karşı değildi..

bunlar gittiğim illerde arşivlediğim belgeler. aşiretler ve bölge halkı devletten umudunu kesmiş. artık onlarda yeni bir düzen kurulduğunun farkında. bizim işimiz gerçekten zor dedim ibrahime. enes beni onaylıyordu. ibrahim müsteşarla görüştüğünü zaten bölgeye yeni istihbaratçılar gönderildiğini söylüyordu. peki bu çözüm müydü? hayır değildi. çözüm aslında basitti.90larda olduğu gibi örgüte karşı kontra faaliyetlerde bulunmak. zira örgüt hiç bir yola gelmiyordu. örgütün bu durumu canımızı sıkıyordu. zaten üniversitelerde de eskisinden daha güçlü bir şekilde örgütlenmişlerdi. hızlı bir şekilde militan topluyorlardı. bizler bunları konuşurken aklıma murat geldi.o tekrar kuzey ırakta erbile geçmişti. ondan biraz bilgi alabilirdim..

rez devam pampa.

murat erbildeydi. orada yeni bir düzel kuruluyordu ve bu düzende türkiyenin de yer alması için çabalayan arkadaşlarımızda birisiydi. onunla iletişime geçip oradaki örgüt faaliyetlerini öğrenebilirdim. zira örgüt oradan kontrol ediliyordu. düşüncemi uyguladım ve muratla iletişime geçtim. bana verdiği bilgilerde amerikalıların örgütle iletişim halinde olduğunu istanbul ve ankara gibi büyükşehirlerimizde büyük eylem hazırlığında bulunduklarını söylüyordu. benim elimde ajanların listesi vardı belki ama bunlar doğuda faaliyet gösteren kişilerdi. eğer batıdakileri de ele geçirebilirsem ki geçirecektim bunları enseleyebilir o devletlere iyi bir ders verebilirdik. murattan aldığım bilgileri de planımın bir parçası yaparak istanbula gitmeye karar verdim.

şimdi burada bir virgül koymak istiyorum.son günlerde tartışılan paralel tartışmalarına değinmek istiyorum. zira eğer teşkilattaysanız bu tür yapılanmaların önemini biliyorsunuzdur.bu bahsedelin paralel yapı aslında son günlerde ortaya çıkmış bir şey değil. siyasal islam iktidara gelmeden önce bu yapılanmalara karşıı önlem alınıyordu fakat bu sefer de bunun zıttı yapılar ortaya çıkıyordu. siyasal islamın iktidara gelmesi ile 2007 de e-muhtıraya kadar dayanan bir süreç başladı. siyasal islam yaşananların bir nevi intikdıbını alıyordu. peki bunu nasıl yapıyordu? yıllardır dershane ve okullarda yetiştirilen ve devletin kurumlarına sokulan paralellerin yardımı ile. yani hükümet şuan düşman bellediği yapıyı kullanarak önce ordu içindeki medyada darbeci olarak geçen kişileri temizliyordu. büyük oranda başarılı oldular. peki sonra ne oldu?...

balyoz ve ergenekon davalarıyla bu oluşum büyük oranda bitirildi.ve hatta bu paralel yapı öyle ileri gitmişti ki bu ülkenin genelkurmay başkanını darbeden tutukladılar. bazı arkadaşlarımız kızabilir fakat fikrimi söylemeden edemeyeceğim.ne olursa olsun bu devlete hizmet eden bir kişiyi böyle bir ithamla suçlamak doğru değildi. öyle ki o zaman başbakanlık görevinde bulunan şuanki başkan bunu doğru bulmadığını söyledi. özet olarak bu yapılanma artık kontrolden çıkmıştı ve artık durdurulması gerekiyordu. işte burada hükümet devreye girdi ve karşısına darbecilerden sonra yeni bir düşmanı aldı. işte şuan yaşanan olayların özeti aslında budur.bu işin içinde iran ajanlığı filan da var fakat onu anlatırsam koonu çok sapar.ben daha çok bu paralel yapının teşkilattaki yapılanmasını anlatacağım..

her kurumda olduğu gibi teşkilatta da bu yapılanma kendine yer bulmuştu. işe alınan yeni elemanlar bu yapılanmanın içinde bulunan kişilerden seçiliyordu.bu durum tabii ki teşkilat için kötü bir durumdu fakat hükümet herkesi darbeci olarak nitelendirdiği için bu yapılanmaya destek veriyordu. biraz abarttığımı sanacaksınız fakat bu yapılanmanın sahadaki elemanlarının aldıkları istihbaratı ankaraya değil de direkt olarak farklı yerlere gönderdiğini bizzat tecrübe edinmiştim. sonraları batmanda bulunduğum sırada tanıdığım ve arkadaşım dediğim elamanın bilgileri bu ''farklı yerlere ilettiğine şahit olunca zaten ip kopmuştu. ileride bunu da anlatacağım. özet olarak örgütün son zamanlarda bu kadar güç kazanmasında bu yapılanmanın etkisi büyüktü.ve hükümet de bunu göremeyecek kadar kördü..