Tahmin bile edemezsiniz daha doğrusu çocukluğumu ve ergenliğimi.
O yıllar da en azından bu kadar çok fazla derde sahip değildik insan büyüyünce hayatın acı gerçeklerini ve insanların daha fazla acımasız olduğunu anlıyor. Ve daha kötüsü annemin ve babamın yaşlandığına şahit olmak. Bir keder kaplıyor içimi, zamanın bu kadar su gibi akmasını istemezdim. Okuldan çıkıp eve gelir gelmez elimi yüzümü yıkamadan pc ye geçerdim. Birbirimize şarkılı imalar da bulunurduk hatta. Msn de arkadaşlarımla yazışırken mikrofonla konuşmayı, kamera varsa kendimi ve onu izlemeyi, titreşim göndermeyi, su balonu atan bini, istediğimiz şarkıyı dinleme özelliğini, arkadaşımın çevrimiçi yeşili ışığının yanmasını özledim ben. Daha doğrusu büyümek ve yaşlanmaktan korkmak. Masumluğumu geri istiyorum. Fazla mı uzun oldu sanki? içimi dökmek içindi sadece.