@41 piki paylaşayım

1. ########## KANITLAR GELiYORE SERiSi ###################

öncelikle kuran ın kökeni http://tr.wikipedia.org/wiki/El-L%C3%A2t

EL-LAT PUTU, ARAP MiTOLOJiSiNDE ( kuran ) TANRININ 3 KIZINDAN BiRiDiR, SiMGESi “KARA TAŞ”TIR.

El-Lât (Al Laht) yani Lât ("Tanrıça"), islam öncesi Arabistan'daki kader, kısmet ve bereket tanrıçası. En büyük tapınağı Taif'te bulunuyordu. Mekke-Medine arasında bir yer olan Kudayd kasabasındaki tapınakta ise kendisini temsil eden bir “KARA TAŞ” bulunurdu. islam öncesi dönemde Mekke'nin üç baş tanrıçasından biridir. Bu üç tanrıça Mekkelilerin inancına göre Tanrı'nın kızlarıydı. Petralı Nabatlılar tarafından da tapınılan Lat, Nabatlılarca Yunan Athena ve Romalı Minerva ile denk tutulmuştur. Wellhausen'e göre, onlar Lat'ın Hubal'ın annesi olduğuna inanıyorlardı.

SÜMERDE KURAN https://scontent-b-cdg.xx...d428eb19e&oe=55084652

ESKiMOLAR YAZIK LAN https://scontent-a-cdg.xx...a6c107770&oe=5506BFB5

Sumerler cehennemin yedi kapısına inanırlardı. Bunu, günümüze ulaşan tabletlerden öğreniyoruz. Ancak Sumerlerde cennetin (Dilmun) kapılarından söz edilmiyor. Tam da burada şunu söylemek isterim: Kuran genelde Ortadoğu’da o zaman var olan inançların bir harmanı olduğundan, benzer mitolojik inançlar bunların birer aktarımıdır.

Basit bir örnek: Sumerlerde cehennemin kapılarıyla ilgili kesin rakam olduğu için muhafazid bunu Kuran’ına almış ve “Cehennemin yedi kapısı vardır” demiştir (Hicr 44. ayet).

Ancak Sumerlerde cennet kapılarının sayılarıyla ilgili herhangi bir bilgi vermemiştir. Bu örnek önemli bir saptamadır. Yine Sumerlerde inanna, “kur” denilen o günkü cehennemden eşini kurtarmaya gidince, halhal, bilezik ne varsa kullanır, üzerine alır. muhafazid de Kuran’da cennete girenler için “Adn cennetlerine girerler, orada altından bilezikler ve inciler takarlar” diyor (Fatır 33. ayet). Bunu derken de, muhatap olanlar erkeklerdir; erkekler kıyamet günü bilezik ve inciler takacaklarmış buna göre.

SELAMA GELELiM : https://fbcdn-sphotos-c-a...639f7a10c5b6ace91e6f84a22

BUHARiYE GELELiM https://fbcdn-sphotos-b-a...c50d06c43b7beae121f81302a

babil marduk enuma eliş yaratılış destanı :

BABiL, MARDUK, ENUMA ELiŞ (YARADILIŞ DESTANI) VE TEK TANRIYA GEÇiŞ

Marduk, tıpkı Tammuz gibi başlangıçta bitki, ağaç ve tarım tanrısı iken, Semitik ırkın etkisiyle güneşle de özdeşleştirilmeye başlanmıştır. Marduk, Babil kentinin tanrısıydı, kentin güçlenmesiyle bu tanrı da güçlendi. Çünkü o dönemde, hangi kent diğerlerinden daha güçlüyse o kentin kralı baş kral, o kentin tanrısı da baş tanrı oluyordu. Marduk, M.Ö. 20 yy.da Kral Hammurabi tarafından baş tanrı ilan edilmiş, M.Ö. 16 yy.da Kral Buhtunnasr tarafından Tek Tanrı ilan edilmiştir (bu açıdan Marduk tarihteki ilk tek tanrıdır, M.Ö. 12 yy.daki Mısırlı tek tanrı Aton ve Musa’nın tek tanrısı Yehova/Yahve/Elohim’den çok daha önce). Ancak Kral Buhtunnasr, bu tek tanrı kabulünü kendiyle sınırlı tutmuş, ulusuna yayma gücünü gösterememiştir.

Enuma Eliş (“gökyüzünde” anldıbına gelen Sümerce kelime… Destanın anlatan şiirin ilk sözüdür ve destan bu nedenle bu isimle adlandırılır) Yaratılış Destanı’na göre Tanrı Marduk, ilk kaosun canavarı Tiamat’ı (tuzlu suların da kişiselleştirilmesidir, Marduk tatlı ve tuzlu suyu birbirinden ayırmıştır, tatlı-tuzlu suyun birbirine karışmadığı Kuran’da da geçer ve Müslümanlarca “o dönem bilinemeyecek şeyler Kuran’da yazıyor” diye yorumlanır; oysa Enuma Eliş destanı, Kurandan binlerce yıl öncedir) öldürür ve böylece “yeryüzünün ve gökyüzünün efendisi” olur. Tiamat’ın yarısından gökyüzünü, diğer yarısından yeryüzünü yaratır; Taimat’ın damarlarından nehirleri, kemiklerinden dağları yaratır. Böylece dünya daha önce soyutken, somut bir hale bürünür. Marduk, tanrıların tanrısı konumuna gelir, tanrılara hizmet için insanlar yaratılır. Diğer tanrılar kendi güçlerini ve isimlerini Marduk’a verirler, böylece Marduk’un 50 kadar ismi olur (Allah’ın 99 ismi gibi). Marduk ve eşi Belti, Tammuz ve inanna’nın Babil versiyonudur, kutsal evlilik ve birçok konu benzerlik gösterir.

Asurluların bölgede güçlenmesi ile kendi tanrıları olan Tanrı Asur güçlenmiş ve Marduk önemini kaybetmiştir. Asur, Marduk’un tüm tek tanrılık özelliklerini almıştır. Asur’da da ağaç motifi karşımıza çıkar çünkü Tanrı Asur bir ağaç şeklinde tecelli ederek dünyayı yaratmıştır. Yahudilerin ataları, Tanrı Asur ile tek tanrıyla tanışırlar ve Kabala inancı başlar (Vikipedi’den Kabala için bilgi: Kabala alimleri fikirlerini Zohar'da kaydetmişlerdir. Tanrı birdir. Bütün varlıklar ondan doğmuştur. Onun varlığında anlayış, hikmet meydana gelmiştir. Hikmet baba, anlayış ise anadır. Bunlardan oğul olarak ilim doğmuştur. Akıldan, Azamet ile Kudret meydana gelmiştir. Bunlar Tanrı'nın iki kolu mesabesindedir. Tanrı, bunların birincisiyle hayatı doğurur, ikincisiyle onu yok eder. Kabala tefekkürüne göre Tanrı hiçbir çıkar düşünmeden sevmek (aşk) ve kalp nuru aracılığıyla, ruh kendi benliğinden tecerrüt eder, aslına kavuşur. O zaman Tanrı'nın irade ve tefekküründen başka kendisinin irade ve düşüncesi kalmaz. insan için böyle bir ilahi Aşka malik olmak büyük nimettir).

Böylece zamanla Yahudilik inancı gelişir, Sümer’in eski tanrıları meleklere, peygamberlere ve şeytanlara dönüşür (Tek Tanrı gene yalnız kalmaz).

muhafazid’in amcası tüccardı ve kervanlarla büyük bir bölgede gezinirken yeğenini de beraberinde zütürürdü. muhafazid delikanlılık çağında, kendisinden yaşça çok büyük olan Hatice ile evlenerek, onun sahip olduğu kervan sayesinde ticarete ve seyahatlere devam etmiştir. Bu ticaretlerde ve seyahatlerde geçmiş efsaneler ve Yahudi dini hakkında birçok bilgi edinmiş ve bunlarla islam dinini kurgulamıştır.

MÜSLÜMANLAR NEDEN 'AMiN' DER?

M.O. 14. YY’da Misir Firavunlarindan Amenofis (diger ismiyle Amenhotep IV) ve karisi Nefertiti, monoteizmi (tek tanricilik) benimser ve yeri ve gogu yaratan tek Tanrinin Aton (Aten) oldugunu kabul eder. Kendi ismini de Akhenaton (Aton’un hizmetkari) olarak degistirir. Tarihteki ilk tek tanri inancini icad etmesiyle bilinse de olumunde sonra Amon rahipleri tarafindan izleri buyuk olcude silinir. Amon rahipleri bununla da kalmaz, Akhenaten’in ogluTutankhaten (Aten’in yasayan goruntusu) ismini de Tutankhamun (Amun’un yasayan goruntusu) olarak degistirirler. Resimde Akhenaten, karisi Nefertiti ve oglu (soldan ikinci) Tutankhamun ile tek Tanri Aton’a ibadet ederken gorulur.
Acaba Akhenaton’un izleri silinmeye calisilmasa, su anda dua sonlarinda Amin yerine Atin diyebilir miydik?

Ahkenaton’un olumu (oldurulusu daha dogru bir ifade olurdu aslinda) ile Amon rahipleri tarafindan en buyuk Tanri yeniden Amon (Amun, Amoun, Amen) olarak kabul edilir ve cok tanrili dine donus yapilir. Amon’un diger tanrilardan en buyuk farki yoktan varolmus olmasi ve diger tanrilar gibi anne babasinin olmamasidir. Amun, tanrilarin krali olarak kabul edilir ve tek tanrili dine biraz da olsa vurguda bulunur. Osiris ile birlikte en cok kayida sahip oldugumuz Misir tanrisidir.

Bolgeyi gezen Yunan tarihcileri, Amun’un kendi tanrilari Zeus’un karsiligi olduguna karar verirler.

Amun onem kazandikca diger bolgelerin Tanrilariyla da ozdeslestirilecek ve nihayetinde Amun’un aslinda Ra’yi da temsil ettigine karar verilecek, ismi de Amun-Ra (Amen-Ra) olarak bilinmeye baslanacaktir. Ra, gunesin gorunen yuzunu temsil ederken Amun ise Gunesin gizemli yuzunu temsil edecektir.

Zamanla Isis ve Osiris onem kazandikca Amun’un popularitesi azalacak ama nihayetinde onlarin ogullari olan Horus’la ozdeslestirilerek tekrar eski onemini korumayi basaracaktir.

Misir disindaki bolgelerde de Amun’a benzer isimlerle tapilinacak, Amen ismiyse ‘Amane’, ‘Arkamane’, ‘Ammonia’, ‘Ammonite’ gibi formlar alacaktir. Libya’da ‘Amun’, Yunan’da ‘Ammon’ olarak tapilacak ve ugruna tapinaklar yapilacaktir. Romalilar antik Libya’daki Jupiter Amun tapinagindan topladiklari ‘Amonyum Klorid’e (NH4CI) “Amun’un tuzu” diyeceklerdir. Beynimizdeki hippocampus (hafiza bolumune)(long term memory) bolgesine sekil olarak koc boynuzunu anirdigi ve Amun tanrisinin sembollerine benzedigi icin “cornu ammonis” denilecektir.

Amen kelimesi Ibranice’de Ingilizce cevirisiyle “So be it” yani kabaca “oyle olsun” anlaminda kullanilir. Tabii orijini yukarida anlatildigi uzere, Misir’da bir zamanlar yasamis bir toplumun (Yahudiler), en buyuk Tanri kabul edilen Amen’e ibadet aliskanliklarindan kurtulamama olmalari oldukca nettir. Yahudiligin etkisiyle ve Misir inanclari senteziyle dogmus bir din olan Hristiyanlikta da pek tabii “Amen” kelimesi atlanmamis, dualarin sonunda ifade edilecek sekilde muhafaza edilmistir. Hem eski Ahitte (Tevratlar), hem de Incil’de ‘Amen’ kelimeleri defalarca kez kullanilmistir. Incil’de Isa’ya karsilik gelecek sekilde “Amen” kelimeleri gecer.

Gelgelelim Islam’a… Her zamanki gibi Muslumanlarin cok sevgili peygamberi muhafazid, dogup buyudugu bolgede inanis ve kulturleriyle hayli etkili olan Yahudilik ve Hristiyanliktan begendiklerini alir begenmediklerine “tu kaka” derken, “Amen” kelimesini de, pek hosuna gitmis olacak ki, “Amin” olarak kullanmaktan cekinmez. Ama Muslumanlarin bilmedigi bir noktaysa, “Amin” kelimesi Kuran’da bir kez olsun gecmez. Bir sonraki namazinizi kilarken okudugunuz Fatiha suresinin sonunda uzun uzun “Amin” cekerken eski Misir Tanrisi Amon-Ra’ya seslendiginizi unutmayin