nazım hikmet

selanik doğumlu şair. hasan hüseyin korkmazgil' in haziranda ölmek zor şiiriyle gözde büyüyen adam.

memlektimden insan manzaraları' nı nasıl yazmış, hele halil' in hikayesi, hele zoe, hapistesin be arkadaş

Memleketim, memleketim, memleketim,
ne kasketim kaldı senin ora işi
ne yollarını taşımış ayakkabım,
son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
enfarktında yüreğimin,
alnımın çizgilerindesin memleketim,
memleketim,
memleketim...

Bütün dünyanın benimsediği ancak ülkemizde hala zavallı zihniyetler tarafından anlaşılamamış, vakti zamanında belki de hala vatan haini damgası yemiş dünya şairi.
Nazım Hikmet memleket,
Memleket Nazım Hikmet
Kafiye için yazmadık.
Hasret sana memleket...

huur çocuğu ?
Bakiym;
vallahi huur çocuğu

Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

türkiye gibi gibik insanlarla dolu iğrenç bir ülkeye fazla gelmiş yüzlerce insandan biri.

@9 lan mal bilip bilmeden konuşma dalyarak ... git hayatını oku öyle gel ...

en sevdiğim şayir.

oratoryo'larda konusu çok işleniyor.

yaşamayı öylesine ciddiye alacaksın ki
70inde bile mesela zeytin dikeceksin
hem de öyle çocuklara kalır falan diye değil.

ölümden korktuğun halde ölüme inanmadığın için

yaşamak yani ağır bastığından

ölümünden bir müddet sonra mezarı türkiyeye getirilmek istendiğinde. ölüsünün bile vatan haini ilan edildiği. ülkesini bir o kadar sevip bir o kadar mahrum bırakılan türk şairi.

insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

nazim hikmet

"trrrrum, trrrrum, trrrrum!
robot gibmek istiyorrrrumm!"

sen yanmazsan ben yanmazsam nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa

gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
oralarda kalbime sevda geçmiyor
ben yordum ruhumu biraz da sen yor
çünkü bence herkes gibisin

yolunu beklerken daha dün gece
kaçıyorum senden gizlice
kalbime baktım da işte iyice
anladım ki sen de herkes gibisin

büsbütün unuttum seni eminim
maziye karıştı şimdi yeminim
kalbimde yok bile sana kinim
bence şimdi sen de herkes gibisin

bugün doğum günü ve 111 yaşında , iyiki geçtin bu dünyadan mavi gözlü dev..

yaşamak bir ağaç gibi
ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine ..

Saygıyla anıyorum. Dilimizi dünyaya en şerefli düşüncelerle tanıtan devrimci şair.

sıfırın içine giren bir cadıyım ben
anlaşılmaz olan yalnızca,
sonranın ilk bilançosu
tek kişilik bandosuyum terkedişin!
sabır.
ve sabır bir coğrafya hocası gibi
terliklerini giymekte mat saadettin!

kışkırtan soylu ölümün
gitgide sıklaşan soluk alış verişlerinde
gizlenen
dünsüz bir sen
kimsenin sözünü edemediği
yılan!
serüvenin çocuk yokeden güzelliği
yakalamış seni o sokakta, bıçak çekmiş, üzerine yürümüş
titrek ateşler arasından,
kimi babaların infilak etmiştir ya oğulları
kimi yalnızlıklar boşunadır
kimi aşklar bitmesi için yaşanır
sen bunları hiç önemseme
git gülümse başkalarına
beni burkulmuş bırak
beni ısırılmış
beni emilmiş
beni intiharlardan çokca korkulan ideolojilerde bırak
biliyorsun
istanbul'un koynuna ancak şarapla girilir
benim koynuma titrek ateşler arasından,
üzerine yürünmüş
alkol kileri oğlanlardan bana ninniler getir
bana eş zamanlı kırılganlıklar, kırmızı alınganlıklar
cumhuriyet sonrası sepyalar getir
konuşan eşyalar getir bana
koku alan cisimler, takla atan hacimler
normali hiç anlatma bana
uzak dursun sistemin kalıcı terimleri
ben zamanın en tuhaf geometrik şekli olarak
bütün otellerinde sevişerek bu sonrasız kentin
bütün aynalarında tükürdüm kendi yüzüme
yüzümü ayna üzerinde boyadım
ki ben gittikten sonra kalsın orada
sahte suretim,
bu suskunlugun ortayerinde başlayan şarkılar gibi
hani o çok sevildiği halde, dinlenirken hep ağlanılan
nedensiz,
ben olanların en fuzuli yanıtı olarak
verildim bütün sorulara,
önemsemediniz

yani
bir ayrılık sonrası suçlamaları
iade edilen buz tutmuş armağanlar
iade edilen öpüşmeler, sevişmeler
çok özlediğin birinin ölümünü duymak gibi aniden
çekip giden bir sevgili
çekip giden bir düş
çekip giden bir sıfır

iççekişler, dışçekişler içinden
sana uzatılan uslu bir gül peşinden
koşarak giden sen
kimsenin sözünü edemediği
yılan!
serüvenin çocuk yokeden güzelliği
yakalamışken seni o sokakta, hafif dokunulmuş
biraz okşanmış
titrek ateşler arasından, koşarak giden sen
kimsenin sözünü edemediği
yılan!
serüvenin çocuk yokeden güzelliği
yakalamışken seni o sokaktai, hafif dokunulmuş
biraz okşanmış
titrek ateşler arasından, koşarak giden sen
kims...

insanların içinde o, seviyor insanları.

işte, şu güneşten düşen ateşte milyonlarca kırmızı yürek yanıyor!
Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini,
Şu güneşten düşen ateşe fırlat!
Fırlat!
Yüreğini yüreklerimizin yanına at!