neşet ertaş

türkü babası. severim.

kraldır, daşşak geçenin dıbınakorum affetmem ağalar.

yok lan ağzını hayra aç.
ölmesin daha.

kral adamdır, severiz kendisini.

bir gün yine okuldan eve dönüyorum sene 2005 lisedeyim o zamanlar bir kız deli gibi aşık olmuşum ama okuduğum okulda belalıları falan vardı kıza ulaşmak ne mümkün. bir yolunu bulmak lazımdı ama nasıl işte. bilemiyordum.

kıza öyle tutulmuşum ki onu görmediğim her anımda yanımda neşet ertaş. her an bir türküsü bir uzun havası. o gün yine umutsuzca eve geldim ve kendi kendime : bugünde olmadı neşet baba yine açılamadım dedim. neşet baba dedi ki boş ver oğlum üniversite sınavları var önünde otur onlara çalış diyor bana. ben diyorum ki o yoksa üniversite yok, yemek yok, içmek yok, nefes almak dahi yok diye düşünüyordum.

ertesi gün oldu güne öyle bir uyanmışım ki , tek amacım kıza içimi dökmek o kadar kararlı o kadar cesaretliyim ki kimse umurumda değil. giyindim üstümü çıktım evden bindim servise vardım okula girdim sınıfına sonra içeri bile bakmadan çıktım. şimdi olmaz dedim şimdi olmaz!! bir iki tenefüs geçsin öyle konuşurum dedim. fakat okulda garip bir atmosfer bir kalabalık gözü yaşlı insanlar ve sınıfına yaklaştıkça artan kalabalıklar. elimde bir demet papatya gidiyorum sınıfına.

sınıftan içeri girdim. sırasının üzerinde çiçekler ama o yok. anlam veremedim. herhalde biri benden önce davranmış ve açılmış diye düşünürken. eline çiçeği alan gelmiş. içimde dehşetsi bir korku dedim noluyor noluyorrrrrrrrrr lan noldu diye haykırırken. sırasının üzerindeki o yazı ile bende öldüm.

seni unutmayacağız duygu h. mekanın cennet olsun.

bir trafik kazasında vefat etmiş...

ve benim ölüm tarihim keşke bir gün öncesi olsaydı diye yada şu an olsaydı diye haykırdım okulun en gürültülü yeri olan kazan dairesine inip avazım çıktığı kadar bağırdım.

ve sonraki bir ay boyunca defalarca :

http://www.youtube.com/watch?v=v4ZmLXrrCOo

bunu dinledim...

beni hayatta tutan yaşama umudu aşılayan adam neşet ertaş ruhun şad olsun. keşke böyle olmasaydı be. sende bırakıp gittin bizi ya alacağın olsun...

sozlukte tek ayricaligi olmasi gereken usta lan o

neset baba, ol de olelim. hata benim suc benim...

bir gün bir konserden sonra seyrcinin biri elini öpmek için eğilir neşet ertaş der ki "niye öpüyorsun aynısından sende de var"

önünde saygıyla eğiliyorum

bu adama küfredenin gibi kopsun amk!!!

ölse oturup ağlarım

kız olsam kesin verirdim. gerçi istesin böyle de veririm babaya.

dinlediğim için kro olarak nitelendirildiğim, 21. yy batı özentisi benliğini kaybetmiş gençlerin değerini bilmediği o nacizane insandır. "nerdeyim lan ben?" şeklinde kendime sorduğum zamanlarda 'yalan dünya'yı dinleyerek hüzünlendiğim, kimi zaman kederimi alıp zütürdü, kimi zaman sevgime tanıklık etti. angara bebesi olduğum için kendisini çok kez görmüşümdür.

babadır baba. leyla diye bir karıya çok kalaylamış; ama basamamış. bu adam varken ben ozanım diyenin ismini gibim.

inci sözlükte hakkında kötü söylemeyeceğimiz belki de tek adam. misal erkan'a lahana gafalı falan diyine laf atabilirim ama neşet baba başka

Diye yazilir. Neşe, dert, aşk diye okunur. Gurban olduğum bağlama üstadi

aynen lan giberim ha. katılıyorum üsttekine. yani benim üsttekinin üstüne.

adamsın neşet baba adam sazın her teline burman beni ayrı diyarlara zütürür.

ccc neşet reis ccc

Ceketini çıkartmak için bile seyirciden izin isteyen güzel insan Neşet Ertaş.
piyasadaki salak popçuların hepsinde toplu ölüm olsa bile senin vefatın kadar üzülmezdim be baba.
hadi gidin serdar ortaç dinleyin şimdi amk salakları

tam hatırlayamasam da neşet ertaşı ilk 6-7 yaşındayken filan dinledim ilk okula daha başlamamıştım,tek kaset çalarlı bi teyp almıştı babam.böyle dandik bişey.bir de kaset doldurtmuş içinde neşet ertaşın 4 şarkısı var.türkü ağırlıklı bir kaset.ilk orada dinlemiştim. 6-7 yaşında daha çocuğum ne anlarım ben türkülerindeki derin manadan.ama etkiledi işte.hatta türkülerden biri hapishanelere güneş doğmuyor.neyse büyüdük biraz yaş 11 oldu bilgisayar alındı bizim eve harıl harıl mp3 arıyorum neşet ertaşın tüm şarkılarını.konyada eskiden fuar meydanında yola tezgah açıp cd satarlardı.bi gün ordan geçerken neşet ertaş full albüm'ü gördüm.param yoktu eve kadar koştur koştur gittim öyle yakında değil.evden para alıp yine koştur koştur gittim ve aldım cdyi nasıl mutluyum sanki peder bigiblet aldı.çocuksun amk bi çocukluğunu bil.neyse büyüdük lise dönemi yeni yeni şeyler dinlemeye başladım arada bir neşet babayı hatırlatırdım kendime sonra üniverstiye gittim yabancı müzik sevmezdim önceden, ünide ona da alıştım klagibleri filan dinliyorum yeni yeni öğreniyorum bi kaç yılda böyle gitti yine arada neşet ertaş dinlendi.sonra onun hevesi de geçti gitti.sonra farkettim hep değişik şeyler dinlemişim ama aklım erdiğinden beri neşet ertaşı hiç bırakmamışım.nefes gibiydi benim için o.bi anam demesiyle ağlatır.göğül demesiyle tebessüm ettirir.hani insanın en değerli şeyi çocukluğudur derler ya kimileri.işte benim çocukluğumdur neşet ertaş.

http://www.youtube.com/watch?v=oHLXRTNJVUk

efkarlı içkili ortamlarda herkes orhan abiden şunu aç müslümden bilmemneyi çal derken neşetten şad olup gülmedimi çal deyince suskunluk yaratmıştım, böyle bişeydir neşet ertaş, yani son nokta.
edit: favorilerimi de eklemek isterim ,niye çattın kaşlarını, şad olup gülmedim, küstürdüm gönlümü, zahide,yalan dünya, köprüden geçti gelin, açma zülüflerin yellere karşı. hepsi onun eseri değil ama hepsi benim dese kimse bişey demez.