Rezzzzzz zumqi devam et bekliyoruz

2 sene önce lisede
Ben o zamanlar 16 yaşındayım. Kemal Ağabey, bendeki geleceği fark edip sağ kolu yaptı. Ara ara yarışlara pilot olarak girip kazanıyorum artık.
Son ders boştu. Nöbetçi tanıdıktı. Katre'yi çağırttım.
K:Katre Orijin:O
K:Veli değil mi?
O:Beğenmedin mi?
K:Beğendim. Ders kafa ütülüyordu güzel oldu böyle. Dersten kaçarım bu sayede.
O:Bak sen. Akşama bir yerlere gidelim diyecektim.
K:Olur valla bana uyar.
O:O halde dersten kaç. Bende çantamı alıp geliyorum kapıda buluşuruz.
Kapıda buluşup okuldan kaçtık. Katre, eve gidip üstünü değişti. Bende onun için en güzel tişörtlerimden seçtim. Katre, benim için çok farklıydı. Bu yüzden en mükemmel şeklimle çıkmalıydım karşıma.
Ve işte oradaydı. Anlaştığımız sokağın ucunda görünmüştü.

Ben size Katre'yi anlatayım biraz. Koyu kahve saçları, çene kemikleri belli, güzel dudaklı ve kahverengi gözleri var. Uzun boylu biraz ama ilik gibi kupkuru.
Üzerinde bir tişört ve pantolon beni benden mi almıştı emin değilim fakat o kadar ilgiye rağmen okul içinde en sevdiğim, en güvendiğim ve yanında moral bulduğum tek isimdi Katre. O eşsiz güzelliğiyle yanıma geldi. Yürümeye başladık.
K:Bugün ayrı bir şıksın.
O:A evet okul kıyafeti dışında pek kıyafet giymem. Hepsi o huur evladı müdür yüzünden.
K:Harbiden ne yılışık adam ya o.
O:Yok artık. Sana da mı yürüdü? giberim lan o adamın belasını.
K:Sence?
Asıp kesmek kolay ama bu işi ben değil başkası yapacaktı.
O:giberim o huurnun dölünü.
Hava kararmaya başlamıştı. Mahallenin bakkalına girip üç beş öteberi alıp tepeye çıktık. Mahallenin en güzel yeri ve ormanlık bir alanı da görüyordu burası.

Rez alın beyler

Oturduk başladık sohbete. Konu konuyu açtı ve en son araba yarışlarına kadar geldi konu.
K:Ya bu yarışlar kazalarla dolu diyorlar.
O:Hız varsa kazalarda olur. istersen bir gün co-pilotum ol.
K:Ben korkarım kaza geçirmekten.
O:Bana güvenmiyor musun yani?
Hayatımın orgazmı geliyor!!
K:Sadece sana güveniyorum şu hayatta.
O:Bende güzel insan. Bende.
Hava iyice kararmıştı ve saat neredeyse 11 olacaktı. Bende tedirginlik yoktu Kemal Ağabey zaten izin vermişti bana fakat tedirgin olması gereken Katre iken hiç de hissettirmemişti bana. Biraz daha konuştuktan sonra...
O:Artık geç oldu. Kalkalım mı?
K:Kalkmasak?
O:Ama evdekiler.
K:Şerefsizler mi?
O:Şerefsiz? Hayır müdürü demiyorum Katre, evdekiler. Annenler falan.
Kızın gözlerine gözyaşı hücüm etti. Bana sarıldı. Birkaç saniye sonra da sümük sesi. Omuzlarım sırıksıklam.

K:Benim babam öldü. Annemde beni terk etti. Amcamlarla yaşıyorum kendimi bildim bileli ama...
Hıçkırıklarla dolu ağlamasi geçmek bilmiyordu. Tuttum kendime çektim. Sıkıca sarıldım. Çenesini omzuma koyup ağlamaya devam etti.
K:Ama...
O:Ama ne?
K:Ama...
Beni hafif itekledi sarılmayı kesmem için. Bir kez daha gözlerime baktı mutsuzluk dolu gözlerle ve koştu. Ardına bakmadan koştu. Bende peşinden koştum fakat yakalamadım. Bilerek ve isteyerek yapmadım. Rahatlıkla duygularını yaşasın diye.
Evine kadar koştu. Yani kendi zindanına kadar. Ev onun için eziyet yuvasıymış meğer.
Katre\'nin evleri gecekondu tarzı. Perdeleri çekmemişlerdi bu sefer ve ben bahçeye pusunca olan biten her şeye şahit olmuştum. Amcası, eşinin gazına gelip kızı yerde resmen tekmeliyordu. Ağza alınmayacak hakaretler ediyor ve o şıllık yengesi de bu duruma tempo tutuyor gaz veriyordu. Katre ise... Ölümlerden ölüm beğeniyordu her gece.

O gece bahçeye pustum. Kimse görmesin diye merdivenlerin altına girdim. iki büklüm olsamda Katre için değerdi. Bunu onun için yapmalıydım.
Saat 1
Hala uyumadılar evde Katre\'ye bağırış çağırış kesilmedi sokak inliyor.
Saat 2:15
Yenge hanım bağırıyor bu sefer. Amcası uykusundan uyanıp tokat atıyor Katre\'ye. Katre yine ağlıyor.
Saat 2:40
Yenge yatıyor. Amca bey küfürler ediyor Katre\'ye. Tek merak ettiğim Katre\'nin odası yok mu ya?
Saat 2:47
Kemal Ağabey\'den mesaj var.
\"Oğlum neredesin lan gece gece.\"
Saat 2:59 yanıt
\"Abi hayat memat meselesi ne olursun.\"
Anında yanıt
\"Tamam oğlum. Yardım gerekirse ara çekinme.\"
\"Eyvallah abi. Belki şu kır evi lazım olabilir.\"
Yanıt yok.
Saat 3:20
Amca da yenge de yattılar yatakta fingirdiyorlardır huurlar. Katre ağladıktan sonra yatağını açarken perdenin açık olduğunu fark edip perdeye yönelirken cama koşuyorum. Camı kapatacakken Katre\'nin ağzını kapatıyorum.

O:(fısıltıyla) Katre bağırma ne olursun bağırma.
K:Orijin? Neden yaptın? Kaçtım ben oradan.
Gözleri doldu yine. Gözlerini kaçırıyordu.
O:Dur ağlama. Ne olursun ağlama amcanlar uyanacak. Dinle beni. Gözlerime bak. Katre!
K:Ha!
O:Şssst! Bak şimdi. Evde kağıt kalem bul. Evden kaçıyormuş gibi not yaz. Biraz da para çarp. Giysilerini de bir çantaya doldur gel.
O sırada beklerken Kemal Ağabey'den gelen iki mesaj vardı.
"Ne oldu hallettin mi?"
"işin neydi olum senin lan!"
Mesaj attım.
"Abi misafir kabul eder misin?"
"Kimi olum."
"Yabancı değil. Katre'yi."
"Mahallenin kızı olan değil mi?"
"Aynen abi"
"Kır evi de onun için. At süreceksin dimi it"
"Yok abi saklamak manalı"
"Bi gibtir git amk. Neyse eve gel konuşuruz."

Rez alayım güzel bişeyler çıkıyo belli

Katre, eli ayağı birbirine dolaşmış vaziyette titreyerek evden çıktı. Sokaklarda biraz gezdikten sonra sordum neler aldığını.
O:Eee Katre. Nelerini aldın içerden?
K:Okul kıyafetimi. Yengemin zulasından 700 lira. Biraz atıştırmalık salam sosis ve bir parça ekmek. Bir de günlüğümü.
O:Nasıl ya? 700 lira. Hem bi' saniye sadece okul kıyafeti derken? Ayrıca ekmek?
K:inanmazsın ben amcamlar evdeyken hayatta yemek yiyemem. Geceleri yersemde sabah dayak yerim.
O:O ne demek ya.
K:O ne ki? Bir okul kıyafetim birde bu üzerimdeki kıyafetlerim var. Başka da yok.
O:Kirli çıkmıyor mu o evde ben anlamadım. Hem sana nasıl oluyor ya?
K:Ne okul harçlığı ne de başka bir şey. Hiçbir şey.
Şok olmuştum. Ellerimi yumruk yaptım başta. Sonra beynime Katre'nin ağlayışları hücüm etti ve tutup kendime çektim. Sımsıkı sarıldım sokağın ortasında.

Bir süre ağlaştıktan sonra el ele yürüdük ve ben sarıldığımda fark ettim Katre'nin kemiklerinin sayıldığını. Aç kaldığını ve tabii biliyordum dayaklar yediğini. Acı bir şekilde öğrendim. Telefonum çaldı. Arayan Kemal Ağabeydi.
Ka:Kemal Ağabey
Ka:Orijin neredesiniz olm?
O:Bizim sokaktayım geliyorum şimdi. Nedenki?
Ka:Bu Katre'nin gibtiğim amcası ile yengesi burada. 700 liradan bahsediyor.
O:Biliyoruz abi bozuntuya verme sen. Katre kaçarken aldı o parayı.
Ka:Bilgim yok diyorsun yani.
O:Aynen abi bozuntuya verme.
Ka:Çabuk gelin.
Telefonu cebime koydum. Katre bana neler oluyor dercesine bakıyordu.
O:O gibik amcan bize gelmiş. Seni vermeyeceğiz merak etme.

ANANIN AMI GiBi

Eve girdik ve amcası Katre'nin üzerine atılacakken kolundan yakaladım.
Amca:A Yenge:Y
O:Sen orada dur huur evladı.
A:Düzgün konuş.
Ka:Sen önce nerede olduğunu bir düşün istersen.
A:Sana mı kaldı Kemal, yiğenimi kaçırmak!
O:Eziyet etmek mi sana kaldı lan züt lalesi.
A:Kemal hatırın var yoksa parçalayacağım ben bunu.
Ka:Hatır matır yok. O kazığı unuttum sanma.
Y:Bu kız hırsız. 700 liramı çaldı.
K:(titrek bir sesle)Öyle bir şey yok.
Y:Nah yok.
O:Teyze, kız yok diyorsa yoktur. Otur oturduğun yere.
A:Sen bana baksana huurnun dölü.
O:Ne var lan ne! Rahat bırakacaksın kızı.
Ağzının ortasına vurdum yumruğu. Hafif sersemledi sonra da okkalı birkaç yumruk geçirdim. Kemal Ağabey izliyor, yenge hanım ağlıyordu. Katre'nin ne hissettiği ise umrumda değildi. Ben bu an farkettim. Katre'yi seviyorum ve şimdi tekmelediğim huur evladı ise intikdıbını alacağım bir it sadece.

içim soğuyana kadar dövdüm. Oradaki herkes şahitti. Ben o adamı öldüresiye dövdüm. Yine de şikayetçi olamazdı. Katre'nin darp olayını açacağımızı biliyordu. Şimdi ise sokağın ucundan gibtir olup gidişini görüyordum. 16 yaşında bir çocuk için biraz zordu bu durum. Aklıma Katre'nin amcası veya yengesiyle alakalı bir şey geldiğinde direkt olarak Katre'nin çığlıkları beynimi dolduruyordu. Ve şu an tek bildiğim içimin soğuduğunu bilmek ve belli bir zaman için mahalleden uzaklaşmalıydım. Katre, misafir odasında yatarken hiç bitmeyen bu geceyi Kemal Ağabey'e anlattım.
O:işte sonra ağız burun girdim zütverene.
Ka:Tamam oğlum. Doğru olan bu zaten. Hem seni yarışların başına geçireceğim unutma. Yaşın 25 küsür olsun kumara da geçince her şey sana kalacak.
O:Eyvallah abi. Kır ev...
Ka:Gidin aslanım gidin. Al şu 1000 lirayı. Geçinin orada. Hem mekana kimse bakmıyordu bakım yaparsınız. Yarın okula gidip ikiniz için izin yazdıracağım ben aklınız kalmasın. Zaten mayıs ayındayız sorun çıkartmaz o zütveren müdürünüz.
O:Abi hakkını hela...
Ka:Duyarsam zütünü giberim. Zıbar yat odana. Hade kaybol! it herif!
O:Sağol be abi.
Odama gittim ve ne yalan söyleyeyim direkt uyudum. it gibi yorulmuşum amk.

Sabah uyandığımda masamda bir not buldum. Bir de anahtar.
"Ne uykucusun ben sana nasıl güveneyim söyle. ikinci sınavlara girmişsiniz sanırım daha da okula gitmenize gerek yok. Kapıda bizim çocuklara söyle seni kır evine bıraksınlar. zütünü de giberim senin evlat. Kemal"
Ne diyeyim be abi? Adamsın. Katre'nin yanına gittim.
O:Parayı, giysini al. Gidiyoruz.
K:Nereye?
O:Kır evine.
K:Tamam.
Eşyalarını topladı. Çantasını aldı ve kapıdaki arabaya bindik. Kır evine kadar bayağı gittik. Şehrin dışında olduğunu biliyordum fakat bu kadar uzak olduğunu fark etmemiştim.
Katre bana öyle güzel gülüyordu ki sormayın gitsin. Ölümsüzlük mü deseler Katre'nin o anki gülümsemesi mi tabiiki Katre'yi seçerdim.
O:Hayırdır first lady. Keyifler zirve bakıyorum.
Hayatımın ikinci orgazmı geliyor!!!
K:Neden olmasın ki? Sen yanımdasın. Benim çocukluk aşkım.
O:Ne? Çocukluk aşkı. Sen beni seviyor muydun o şekilde.
Yanağıma öpücük kondurdu.
K:Sen ne sandın yakışıklı?
O:Wov.

Ses verin az.
5 dakika mola

Artık kır evine varmıştık. Kapının önünde sürpriz bir isim vardı. Kemal Ağabey.
Ka:Az daha geç gelseydiniz keşke.
O:iyi uyumuşuz be abi.
Ka:Biliyorum. Gençler size güzel haberlerim var.
K:Nedir abi?
Ka:Vayy. Hanımkızımız başlamış konuşmaya. Her neyse hastaneden birinde tanıdık buldum. Seneye heyet raporu, izin, normal rapor derken okulu iyi asacaksınız. Zaten Orijin üniversiteye filan gitmeyecek. Öyle konuştuk. Katre kızım sen gidecek misin?
K:Hayır ağabey.
Ka:O halde sınavlara burada çalışacaksınız. Tamam sözümüzü oraya buraya geçirebiliyoruz fakat yazılılarınıza bir şey yapamam. Orası da cefanız olsun. Ayrıca araç var arada belki fark etmişsinizdir. O araba Orijin Beyin yarış arabası.
O:Harbi mi?
Ka:Aynen Orijinim. Bende zamanında sevdim fakat olmadı. Sevenleri bir arada tutmak lazım.
Sessizlik. Boşluğa bakan Kemal Ağabey. Ve bir damla gözyaşı.

Biz eve geçtik. Kemal Ağabey ise bahçede bir şeyler yapıyordu. Başta anlam veremedim. Sonradan kavradım olayı. Mangal yapıyordu.
O:Et yemek lazım et.
K:Orijin ne diyorsun ya ahahah.
O:Dışarı bak diyorum.
Katre, eti görünce bahçeye fırladı. Bende ardından koştum.
Ka:Hanımkızım sakin hele. Daha burada çok et yiyeceksiniz. Arkada kümes var. Seri üretim gibi düşün. Tavuklar yumurt yumurt yani. Anlar mısın bu işlerden.
K:Evet. Bizim hapiste de vardı.
O:Hapis?
K:Bizim ev.
Ka:O zaman tavuğun ne zaman kesileceğini de anlarsın sen ha?
K:Elbette abi.
Ka:Olum Orijin. Az ballı değilsin ha. Neyse başka bir sürpriz daha Orijin Bey araba kullanmayı öğrenene kadar arka depoda ihtiyaçlarınızı görecek stoğum var. Siz uyurken halledildi.
O:Ya abi.
Ka:Araba kullanmayı öğren bebe boş yapma.

Ses verin la