ilk okula yeni başlamıştım kantinde arkadaşlarım sürekli sucuklu kaşarlı tostlar yerlerdi. bir gün eve gittim anne ben de tost istiyorum okuldaki arkadaşlarım hep tost yiyor demiştim. canım anam bişey diyememişti. o gecenin akşamı yarım ekmeğimin arasına salça sürüp yatağın altına koymuş tost gibi dümdüz basılmış olsun diye. sabah geldi beslenmemi açtı al bakalım sana tost aldım dedi. ben de canım annem diye sarılıp güle oynaya okula gitmiştim. beslenme saatinde beslenmemi açtım, bezimi masaya serdim ve tost ekmeğimi çıkardım iştahla yerken sınıfın bini kubilay gelip bu ne biçim tost lan bakın niteliklinin tostuna ahahaha diye gülmeye başladılar sınıfça. arasında ne var ? ahaha salçalıymış ahaha fakirr diye tezahürat tuttular. o hışımla tostu yere fırlatıp okuldan kaçıp ağlayarak eve gelmiştim. annem, noldu oğlum niye ağlıyosun ? dediğinde, yeter ya bıktım artık arkadaşlarım benimle tostum yok diye dalga geçtiler fakir diye dalga geçtiler diyerek ağlıyordum. annem de ağzına sıçayım senin gibi çocuğun bu saatte ne işin var evde gibtir git okula geri deyip terlikle vura vura evden yaka paça dışarı atmıştı. ben de akşam ezanına kadar kömürlükte saklanıp ağlamıştım. sonra aradan yıllar geçti işe başladım ve ilk maaşımla bir tost makinası aldım. bu da böyle bir anımdır

gecti panpa sakin ol

ne güldürdü ne düşündürdü, bildiğin vakit kaybı

Eski hikayeleri çalmak . Hmm , başarılı bi huur çocuğusun .