intihar etmek, zor kere zor zamandır. çalışılmaz, planlanır. ben en ince detayına kadar düşündüm.

yaşantıma bakıyorumda, ardımdan insanlar bir çok neden arıyacak. zenginim, fiziğim bir çoğunun hayali. eğitim hayatım kadar yaşta sözlük yazarları dahi var.

bu olgular bu hayli ironik değerler , ölüşümü kutsallaştırmaktan çok beni bir tabut içinde ruhsuz yatan bedenden farksız yapıyor.

bu ithamlarla yaşamak, bir kutu pul biberin ağzını yakıcağını bilerek yutmak kadar acı veriyor ciğerlerime. çekmek dahi istemiyorum o yüzdelik diliminde tonla azot olan havayı.

gidişim bilinmeli. insanlar nedenini okuyarak öğrenmeli. o yüzden bu satırları; sana gelmeden önce senin hiç bilmediğin bir platforma yazıyorum yaradan.

beni bekle; belki o parçalanmış halimi beğenmiyeceksin ama; zaten sana yargılaman için ruhum gerek dimi.

elvada arkadaşlar (: