okulu birakma konusunda akil verin beyler

Bastan uyarayim, uzun yazacagim. üsenirim okumam söverim dersen en basindan gibtirgit.

sevgili panpam, senin Yasin bana göre baya genc (girdigin entryden cikardigim) bu anlatacaklarimi nerenle istersen oranla dinle.

Ben bir sürü üniversite degistirdim. Kimini bitirdim, kimini yarida biraktim. Simdi geldigim noktadan oldukca memnun da olsam, bazi seyler icimde ukde. (Ilk biraktigim okul.)

Okulu neden biraktigima gelince; 3 iste birden calisip bir yandan da okumaya gayret ediyordum. 3 sene dayandim. 73 kilo basladigim okul hayatimi 46kiloyla biraktim. Sagligim elden gitti, ruh sagligim tepetaklak oldu. pitbull gibi gezer oldum, serseri mayin gibiydim artik kime patlarsa.. Kendimi toplayana kadar cok cile cektim ve uzun süre iyi ki kurtulmusum dedim. Simdi de iyi ki biraktim o okulu diyorum ama bir yanim da o serefsiz huur cocugu bölüm baskaninin okuldan atilisini göremedigim icin cok üzgün. Kalem tutmayi beceremeyen adamlarin mezun oldugu bir okulda, para karsiligi ödevlerini benim yaptigim picler 98-100 alip ders gecerken ben 69 (gecme notu 70ti) alip üst üste 3 defa ayni proje dersinden caktim. babam rahmetli rahatsizdi o dönem, evden para beklemiyorum ama yine de sagolsunlar disten tirnaktan arttirip gönderiyorlar falan. sonunda bir sabah kalktim, gittim bölüm baskani zütverenin yanina. sordum benle ne derdin var senin? cevap vermedi, tek dedigi; "ben hayattayken sana bu okulu bitirtmeyecegim.." giber misin sabaha mi birakirsin? bizim bölümde aynisini yasayan adamlar oldugundan mücadelenin yersiz oldugunu anladim ve 2 yillik diplomam karsiliginda 4 yillik bütün haklarimdan vazgecerek önlisans aldim gittim. O aldigim önlisansla piyasada ortaligin amina koydum ama kesmedi, hala o muallaknin yüzü gözümün önüne geldikce kendimi gibesim gelir sinirden.

Sonra baska bir bölüme aciktan basladim, derken is sartlarinin agirligindan dayanamadim biraktim. o arada kriz vurdu issiz kaldim, tekrar sinav baska üni baska bölüm falan derken cok basarili bir ögrenci oldum, dersler müthis, hocalar bana hasta, hepsiyle aram bomba falan filan tuttum yurt disina ciktim. okulu dondurdum, calismaya basladim, derken mesleki egitim aldim, evlendim falan. kaldim buralarda. Pisman miyim geldigim noktadan? hayir. icimde bitirmedigim okullarin ukdesi var mi? evet.. o son okulu birakmayip bitirsem kesin akademisyendim ama esimle tanisamamis ve evlenememis olurdum.

simdi oturup düsün, ulan ben yarin bir gün bu okulu bitirmedigime pisman olur muyum diye sor kendi kendine.. Aga olur mu olur diyorsan gib kendini en azindan benim gibi bi önlisans al okulundan. (bizim dönemimizde her ögrencinin hakkiydi ilk 2 senenin derslerini bitirip önlisans almak)

uzun oldu, kusura bakma. ama hem icimi döktüm, hem belki faydam olur dedim.

not: hepinizi seviyorum lan zütelekler