1. 1.
    +1
    ya gibtir et hikayeyi al yak şu malboro yu yaslan arkana çek bir fırt. hepsi geri gelir.
    ···
  2. 2.
    +1
    152 gündür kolu alçıda beyler
    edit çok uzun diye okumamıştım son paragrafı şimdi okudum amk
    ···
  3. 3.
    +1
    1 sene geçtikten sonra da yaşıyorsun merak etme, gibtiret... ha doğum gününü kutlamak için mesaj atıp yine gibtiretmeye devam edeceğim yine
    ···
  4. 4.
    +1
    Sigaraymis amk son paragrafı okudum ehuheueuheu
    Karı kız meselesi sandim hahahah
    ···
  5. 5.
    +1
    @11 birdaha okumadan entry girme giberim seni kölemsin adam akilli takil...
    ···
  6. 6.
    0
    nasil olsa yine basliycan, eziyet etme kendine
    ···
  7. 7.
    0
    @13 aynen a.q karı kız meselesi sandım
    ···
  8. 8.
    0
    asdfghjlşi
    ···
  9. 9.
    +1 -1
    nasıl geçti, nasıl bu kadar uzun yaşayabildim? hala anlamakta güçlük çekiyorum . henüz tazeyken acısı, içimdeki nar-ı ibrahime ancak kendi canımı acıtarak su serpebiliyordum .onu aklımdan çıkardığımda geriye kocaman bir boşluk kalıyordu ve bütün diğer düşüncelerim o boşluğa akıyordu. aklımı kaybedecek gibi oluyordum.

    yaşamaktan başka herhangi bir şey yapmayan , öylece duran bi adamı oynadım ilk 1 ay .. hiçbir faydası olmadı. zihnimin yatak sarmaya başlaması yetmiyormuş gibi kendimi bildim bileli laçka olan sinirlerimin ucu iyiden iyiye açılıyordu . ufacık bi olumsuz durum, sinirlerimi küçük bi kartopundan kocaman bi çığa dönüştürmeye yetiyordu. bu gayri ihtiyari asabiyet hali tarafımdan kontrol edilemez bir hal almıştı. öyle ki olağan kendimi kaybedişlerimden birinde içinde fren izi bulunmayan bir kazaya karıştım. yüzüme tokat gibi çarpan sıcak ve leş kokulu bi hava yastığı aklımı başıma devşirmeme yardımcı olmuş olacak ki o günden sonra bir daha bu tarz hezeyanlar yaşamadım. kendimi biraz daha sakin ve mulayim hissediyorum artık . sıcaklar ve davetsiz misafirler dışında hiçbir şey kolay kolay sıkamıyor canımı. her aklıma geldiğinde beni kahreden ona bir daha dokunamayacak olma düşüncesi de artık daha az yokluyor zihnimi.

    evet.. bugün sigarayı bırakışımın 152. günü . her biri acılarla dolu koca bir yıl gibi geçmiş 152 gün. dile kolay alveollerime zor geliyor. her şey çok garip görünüyor. bazı algıları garipsiyorum mesela. denizin, toprağın gerçek kokusu bu olmamalı diyorum. sonra eğer devam etseydim birkaç yıl sonra o kokuyu istesem de alamayacak olduğum aklıma geliyor. yapacak bir şey yok. kaderin bu diyorum. yol belli eğ başını usul usul yürü şimdi.
    ···
  10. 10.
    0
    muratti içiyorum panpa ister misin
    ···
  11. 11.
    0
    okumadım ama öldüyse mezarı nerde panpa daha çürümemiştir
    ···
  12. 12.
    0
    @12 ahahhaha
    ···
  13. 13.
    -1
    @2 asdfdfg
    ···