ormanda yaşadığım korkunç olay artı 21

sonra abi bana yaklaştı tekrar yanıma geldi . elini ver dedi bende çok korkmuştum ne yapacağımı bilmiyordum verdim elimi. sonra elini cebine zütürdü. cebinden muskaya bezneyen garip bişey çıkardı (ama şekli üçgen değil silindir gibiydi ) sonra onu elime verdi. bende bi baktım ki aslında o meğersem muska değilmiş adamın malafatıymış. şuanda beni gibiyor otel odasından yazıyorum hadi öptüm bb

sonra yukarıya doğru çıkmaya başladım ama kafamda hep o girişteki yaşlı amcanın öğüütleri vardı dedim buralardada çok kafayı çeken oluyor benimde başıma bişey gelmesin die düşündüm ama dediğim gibi babamla çok atışmıştık o yüzden çıktım yukarıya bi 10 dakika sora bayağa yukarıdaydım ve birden iniltiler duydum bir çalının arkasından geliyordu bu sesler oraya doğru tırsarak yürüyordum ve bir baktımki o yaşlı amca ve benim annem meğer bu yüzden çıkma demişti sonradan adama tam saldırıcaktım ki gece olduğu için heryer karanlık bi etrafıma baktım aman allahım oda neydi? heryer zenci doluydu:( artık oturamıyorum beyler bidaha gitmeyeceğim:(

o gün zaten moralim bozuktu. evdekilerle kavga etmişim ne olacak amk dedim bi gireyim zaten olmaz bişey. orman çok büyük ucundan takılır gelirim dedim. ama beyler siz siz olun öyle gibinize göre hareket etmeyin. adamlar tabela koymuş girmeyin demiş ne diye girersin ki dıbına koyayım. yırtıcı hayvanlar olduğunu bile bile girdim oraya. bazı andavallar aslan kaplan sanmıyodur heralde. yaban domuzu, çakal, tilki falan işte.

kendimi yere attım ağlamaya başladım. bildiğiniz ağlıyorum karanlığın içinde, sanki biri gelip kurtacakmış gibi.ama gerçekten çok çaresizdim, koşsam nereye gidecektim ki? faydası yoktu. sesler artık normal değilmiş gibi gelmeye başlamıştı bana. normalde ateist geçinen biriydim ama insan böyle bi durumda sığınak, sığınacka birini arar haliyle, içgüdüsel olarak dua etmeye, sürekli besmele falan çekmeye başladım.

beyler adama yabani atlar ve yaban domuzları tecavüz etmiş. gazeteye çıkmıştı şimdi hatırladım.

lan bu ormanda cin degil terlikle gezen senin gibi insan gorsem yine korkarim berdus mudur ayyas midir morfinman midir eroinman midir belli degil

sonra arkadan biri beni tuttu donumu indirdi anamı cagırdı grup attık

geçtim tabelayı. ulan cesaretimi gibeyim girmez olaydım diyorum şimdi. ama o zaman pek gibimde olmadı. zaten hayat zütüme girmiş , herşey berbat gidiyo. öleyimde kurtulayım triplerindeydim herhalde. yoksa yalnız başıma oralarda gezinecek kadar cengaver bi havam yok.

beyler biraz caps koyayim. internetten bunları bulabildim , eğer ilgi görürse başlık kendi çektiğim fotoğrafları da yüklerim.

http://inci.ca/uhz_z8brle
http://inci.ca/uz48cy5k8j
http://inci.ca/u9_a7e7dk9

dinleyen panpalarım sağolun..

beyler kısa kestim buraları kusura bakmayın çok kötü oldum. gece gece tekrar yaşadım size anlatıcam diye. çoğunuz şimdi taşşağa vuracaksınız ama neyse. o günden sonra kendimi toparlamam çok zor oldu. pgibolojik destek almayı bile denedim. kimseyi inandıramadım olanlara.

beyler hikayeyi asıl size açmamın sebebi fikir almaktı. düşüncelerimi paylaşıcam. bu olaydan sonra günlerce düşündüm. neden diye . o gün adamın toprağa gömdüğü şeyle alakalı olabilecegini düşünüyorum. üzerinde köpek resmi vardı ve köpekleri bedenimde gördüm, lamba yı da parlayan gözler olabileceğini düşünüyorum. her ne kadar büyüye inanmasam da acaba istemeden bi büyünün bozulmasına mı engel oldum diye düşünüyorum. sizce ne oldu? neydi bunlar? gerçekten fikirlere ihtiyacım var. kendime de açıklama yapmam gerekiyor. ama o olayla alakası olduğuna inanıyorum. internette bile saçma sapan araştırmalar yaptım.

52. mesaja baksın dikkatli okumayanlar

şimdilik bu kadar..

hala gece karanlığa bakamadığımı, uzun koridorun sonuna gözümü dikmekten çekindiğimi belki daha sonra anlatırım. daha hiçbişeyi atlatmış sayılmam. atlayabileceğimi de sanmıyorum. geceleri televizyonun çıtırtısının ürker hale geldim. bazen hiçbişey yokken ağlıyorum.
çok şükür ki biraz da olsa toparlanmaya başladım. milletin kafayı yediğimi düşündüğü günleri atlatmış sayılırım. onlara göre sadece hayal, halisünasyon ya da başka birşey. ama bana göre herşey çok fazla gerçekti. umarım kimsenin başına gelmez dostlar. rüya görmemek için uyumaktan korktuğunuz zamanlar yaşamassınız umarım.

dipnot: dinle alakam olmadığı için taşşağa vuranlar olmuş. hala da eski düşüncelerimdeyim, sadece artık eskisi kadar sert değilim.

dalga geçmemenizi, destek olmanızı umuyorum.
benim yaşadıklarımı yaşasaydınız belki benim kadar bile toparlayamazdınız.

son olarak inci ruhuna uygun olarak. seviyorum sizi dıbına koyduklarım

beyler geldim desteğiniz için çok sağolun. inanmayanlar olabilir demiştim ben. sorun değil de demiştim uzatmasınlar mümkünse. zaten son olaylara geldik. ben bile ne oldugunu tam olarak çözemedim. gördüğüm şeylere gelince o korkuyla durup incelemedim tabi ki. net olarak parlayan gözler gördüm, ama normal bi parlama değildi. hayvan görsem anlardım . baykuş değildi. küçük değillerdi . zaten birazdan olacaklar olmasa ben razıydım onları baykuş sanmaya.

destek verenler için benden bi caps geliyo kendimi ifşa etmeden ormandan bi foto atıyorum.

http://inci.ca/uackdg1l3p

olay daha ilerilerde oldu. daha sık oralar.

bu olayı sadece yakın bir arkadaşıma anlatmıştım o da fazla ciddiye almamıştı benim gibi. evet arkadaşlar kent ormanındaki garip olaylar çoğalmıştı ama o zaman ciddiye almamıştım bunları. hiç düşünmemiştim kent ormanında neler oluyor diye. sanki normal şeylermiş gibi karşıladım bu olayları. ama sonra ciddiye almadığım bu şeyler bana öyle bir cevap vercekti ki feleğim şaşcaktı. düşmanımın bile başına gelmesini istemediğim şeylerdi yaşadıklarım. ayrıca bu kağıt olayına tekrar dönücez beyler. o zaman herhangi bişeyle bağlantı
kuramamıştım.

saat 8 e doğru geliyodu. birazcıkta tepede koşayım dedim. tepe diyorum ama orman bu kadar degil cok genis tepenin arkası da var. arkadaki ağaçlar daha sık zaten oraya gitmek yasak, asıl orman deyince aklınıza gelen yer orası tabi. bi tabela var o tarafta görevliler dışında giriş yasak tırı vırı falan yazıyodu. daha önce de buraya kadar gelmiştim ama ilgimi çeksede girmedim daha önce.

bi yandan da dedim ya deli cesareti buraya kadar gelmişken biraaz daha ileriye gideyim diye düşündüm. boşuna dememiş atalarımız insanın başına ne geliyosa meraktan diye. gibeyim böyle hayatı dedim hemen koşar dönerim dedim. aslında ölürüm triplerindeyim dediğime bakmayın insan ölmeyi göze alsa bile korkuyo böyle durumlarda. ama korkmakta haklı olduğumu nerden bileyim amk. bi girip çıkacaktım zaten.

gözlerimi ağacın tepesine diktim ve dalların arasından onu gördüm. resmen bana bakıyodu. gözleri parlaktı. sadece 1-2 saniye bakabildim. o gözler beynime işlendi. istemsizce kaçmaya başladım, tüm gücümle koşmaya başladım. ama nereye kaçacaktım ki ? arkama baktım yoktu o gözler orada, tekrar önüme baktığımda karşıdaki ağaçta yine o şekli gördüm. sonra bi ağaçta daha, bi tane daha. 5 6 tane agacta o gözler vardı bana dogru bakıyolardı.

ama aklımın bi yanında da ne olabilir diye düşünüyodum. adamı görsem belki cesaret edip soracam. daha önce hiç görmediğim birisiydi o abi. birden arkadan birisinin yaklaştığını duydum daha arkamı dönemeden kafam sopayla vurdu. sonra bi baktım oyh sopa değil yarağymış adamın dayadı ağzıma arkadan bi tane de eşek geldi şuan grup gibiyolar beni adam eşeğe atıyo eşek adama atıyo böle havada bi o dayıyo bi eşek. şuan elimdeki laptoptan yazıyorum saatlerdir yorulmadı şerefsizler.

@120 özür dilerim panpa susup yalamaya devam edeyim mi?

lan iyice edebiyat yaptı dan brown eskişehir şubesi

taşak geçiyosan pmyle at söylemicem söz

sesler falan duymaya başladım, buralarda yaban domuzları çok oluyo diye duymuştum. garip garip sesler gelince aklıma ilk onlar geldi tabi. pek sevecen hayvanlar değil biliyordum. iyice zütüm tutuşmaya başlamıştı. nabzım falan yükselmişti, nefes nefeseydim zaten. koşmayı geç yürüyecek halim kalmadı. çünkü hem yorulmuştum hemde korkuyodum. orda kalcak değilim ne yapıp edip dönmem gerekiyodu. ama nereye dönmem gerekiyodu onu bile kestiremiyordum.