üzücü

Güzel yazmışsın kardeşim helal olsun aklindan hikaye uydursan okurum valla

aqladım x*(

ah be . üzüldüm kardeşim . Allah kolaylık versin derdi olana dara düşene ... Ben de Mersinliyim

Güzelmiş honor

muhtarı, komşu köyden korucusu, askeri toplanıp geldiler komşunun evinin önüne..
komutan, teröre yardım yataklık etmeye utanmıyor musun deyip vurdu adama.. köyü aradılar
-sonra ne oldu? diyorum..
(yeşilçamdan kalma alışkanlık, mutlu son aramıştım galiba..)
-zütürdüler az biraz mahpus yattı geldi...
başka soru sormadım sonra. soru mu kalmadı bu anısının sonuna, arayacak cevap mı hala bilmiyorum..o sol tarafındaki camdan, bense ön camdan öylece yolu izledik hiç konuşmadan..
bazen aklıma gelir o amca..
oğlu okula devam edebilmiş midir?
öbür çocuklar da okumak isterse nasıl okutur?
kaç koyunu kalmıştır?
en kötüsü de, bu kış da sert geçerse?
ee malum..
•
versen suç, vermesen ölüm..
•
•
•
o değil de milliyetçilik kendi silahını üretmektir algısı oluşturuluyor sanki bu aralar..
fakir, işsiz vatandaşı askere, oy kapmak(?) için ölüme gönderip, (vatan sevgisinden mi mhp seçmeninin oyu sevgisinden mi bilmem!) ağlayan çaresiz o çoban, işçi,emekçi babalara, kardeşlere de başka meslek seçseydi demek nasıl bir zihniyet?
ne zamandır ölmek bir meslek oldu?
•
ha bi de bilal oğlan askerliğini nerde yapmıştı?
•
fidanlar kesilince değil, fidanlar yeşerince sağ olur Vatan...
ya hep beraber..
ya hiç birimiz...

reserved

sohbet değişiyor biraz.
'amca sizin oralar da karışık... ' diyorum..
-terörist var mı oralarda?
'ohooovv... ' diyor amca.. (biraz çekingen bi ifadeyle..)
-e rahatsız ediyorlar mı sizi ?
bi anısını anlatıyor sonra bozuk aksağanıyla..
-Türkmenistan'dan kaçıp gelmişiz zamanında.. Ruslar çok çektirmiş zamanında büyüklerimize.. aklım iyi yetmezdi geldiğimizde, çocukmuşum..
kaçabilen 4 aile gelmişiz esasında..
(duraksıyor biraz..)
(aklına ne geldiyse... )
(ses tonu biraz düşerek devam ediyor.)
-bizim köy küçük yer.. 35-40 hane var. herkes birbirini tanır.
köylü çobanlık yapar, ekin biçer..
(gülnar'ı bilmediğinden olsa gerek seçerek konuşmaya bana izah etmeye çalışıyor köy hayatını.)
-birinde terörist indi köye..kar çok düştüydü o yıl.. kış zamanı erzakları bitmiş.evi az dışarıda kalan komşunun birinin evinden erzak istemişler.. koyun, ekmek, bulgur, yağ...
-'vermiş mi?' diyorum.. çocuk aklı işte..
-tabi diyor silahı doğrultunca vermesen de öldürüp gene zütürürler..
komşu diyor, bizim gibi biri.. çok malı toprağı yok onun da..
verince gitmişler.. biri askeri aramış sonra..

Rezzak bin-i suku

Ben okudum :p

Beyler okuyan varsa yazıcam ?

2009 yazıydı..
mersinin gülnar ilçesine gitmek için otobüse binmiştim.. merkeze 3 saatlik yol... tek boş yer cam kenarında oturan 45 yaşlarında bir amcanın yanı.. kısa boylu esmer tenli.. yalan yok ismini hatırlamıyorum..
bi süre sessiz oturuyoruz yerimizde.
sonra amca bozuyor sessizliği..
-yegenim gülnar anadolu lisesi otogara uzak mı..
(yeni açılmış galiba yerinden emin olmayarak)
-yok amca diyorum gülnar zaten çok küçük bir yer. Kime sorsan yürüme mesafesiyle 15 dakikayı geçmez..
'memleket neresi' diyorum sonra..
-ağrı doğubeyazıt..
-gülnar'da ne işin var amca..
(öyle ya; işi düşmeyen gelmez bu topraklara... )
-benim büyük oğlan liseyi kazanmış kayda geldim..
-ne iş yaparsın..
-çobanım..3 koyun sattım kayda gelmek için..
'hayvan çok mu bari' diyorum..
(hayvanı çok olan ağa olur ya! bilmiyoruz tabi)
-40 tane var büyüklü küçüklü..
(yüzüm düşüyor birden.. baba yüreği işte..)
-kaç çocuk var amca..
-5 tane..en büyüğü bu okuyan..
(sessizlik çöküyor biraz. hiç tanımadığım çocuğa kızıyorum içimden.ne vardı bu kadar uzak bi yeri yazacak!)