Halısaha çıkışıydı. bende halısahada kendimi oyuna çok kaptırırım böyle hiç durmam iflahımı giberim. yine iflahımın gibildiği bir maç olmuştu ve üstelik taştaşlarımada tekme yemiştim. taştaşlara yenilen bir tekme karında ağrı yapar ya offf onunda etkisiyle bir an önce otobüse binip bir an önce eve varıp asılarak rahatlamayı hayal ederek durağa gittim. durakta çok kalabalıktı.
sonunda otobüs geldi tabi bunlar insan değilki anasını satıyım hepsi birbirini itiyor önce ben giricem filan diye. bi şerefsiz beni bi itti anasını satıyım öyle sinirlendimki nasıl desem yüzüm şempanze popocuğu gibi kızardı kulaklarımdan duman çıkıyor. neyse binebildim sonunda otobüse ama yer kalmadı.abi taştaşlarımda ağrıyo çok kötü zaten onunda bi siniri var ben iyice kötü oldum ama kabullendim artık yapıcak bişey yok yani napıyım birisini kolundan çekip 'affedersiniz benim taşaklarım ağrıyorda bana yer verebilir misiniz ?' mi diyim mecbur ayakta gidiyorum.
neyse işte böyle sinirli sinirli giderken benim sırt çantam arada sırada arkadaki direğe çarpıyo. benimde bu direğin sırtımda yaptığı etki hoşuma gitti ben başladım bu direkle oynamaya. bildiğin direk dansı yapıyorum. sırtımla direk çok uyumluydular bunu hissedebiliyordum.
çantayı sağdan soldan zarif darbelerle,bir ressamın fırça darbeleri gibi vuruyordum, durmak bilmiyordum çünkü kendimi ressamlığa kaptırmıştım. çok zevkliydi o darbeleri vurmak .bir süre sonra çok yakınımdan, ensemde bir ses duydum(anasını satıyım fortlanıyorum sandım)
-evladım yapma yeter
+sanane be senin otobüsünmü
-vallaha otobüsü bilmemde surat benim ağzına tükürdüğümün çocuğu dedi bastı enseme tokadı.
Abi ben bi utandım bi utandım tabi o an bana vurduğu için sinirlenemedim o utançla. e yani adamda haklı anasını satıyım adamın yüzünü dümdüz ettim ehuhehe. ondan sonra ilk durakta indim.
buda böyle bir anımdır...