en kallavisi başıma gelmiştir.
şöyleki;
hergün yaptığım gibi dershaneye gitmek için 412 nolu
kızılay otobüsüne bindim (
ankara).
her şey her gün olduğu gibi normal, her gün aynı hattı beraberce kullandığım tanıdık tipler, ankaranın doğalgazlı otobüslerinde sakin, konforlu bir yolculuk.
taki
keçiören belediyesinin oraya kadar.
30lu yaşlarda bi herif bindi yanında da 40larında gösteren bi kadın.
bindi ama bi gariplik var herifte, yürüyüşünde, konuşmalarında, hareketlerinde derken arka koltuklara gitmeye çalışırken, şoförün ani freniyle arkasına doğru savrulup sırtını koltuklara vurdu neyse ki gene aynı koltuklara tutunarak düşmeden doğruldu.
doğrulurken soföre göndü;
- ben senin gibi soförün anasını, avradını ...
yolculardan bi kaç kişi;
- şiiiiişşş
adam yerine oturdu. soför bir sonraki durakta durdu yerinden kalkıp herifin üzerine yürüdü;
- sen kimin anasını, avradını gibiyorsun lan. ben giberim senin ananı, avradını
bu arada yolcular araya girmişti ama ön kapıda duran soförün arkadaşı çoktan gelip herifin boğazına yapışmıştı. şahsen yumruklu mumluklu bir kavga bekliyordum ancak
ananı avradını diye sayma cesaretine sahip bu garip herif hiç bişey yapmadan pıstı.
otobüsten;
özür dile sesleri yükseldi, herif özür diledi, soför yerine geçti, herifin yanındaki kadın ağlamaklı.
yolculuk devam ediyor..
orta sıranın baştan 3.koltuğunda oturuyorum, önümde kucağında 7-8 yaşlarında kız çocuğu olan bi
kadın, onların önünde benim yaşlarımda benim gibi dersaneye gittiğini tahmin ettiğim güzelce bi
kız oturuyor.
yolculuğun ilerleyen saatlerinde bu 7-8 yaşlarındaki kız çocuğu, öndeki kızın sırtından aşağı kustu. bunu gören
şoförle kavga eden herifte kustu. her taraf kusmuk içerisinde iğrenç bi kokuda kapladı otobüsün içini.
öndeki kız çantasından çıkarttığı ıslak mendille sırtını temizledi, bağırmadı, çağırmadı. ama garip olan; bu olay kızın
annesinin hiç umrunda olmadı, kızının ağzını temizledi kusmuk içinde kalan kızdan bi özür bile dilemedi.
neyse yolculuk devam ediyor..
sıhıyeye geldik bir sonraki durak kızılayda ineceğim.
kendi kendime;
allaha şükür bitti şu yolculuk derken sıhıyede otobuse binen gitarlı kız kimse tarafından uyarılmayınca minik kızın kustuğu koltuğa oturdu.
yuh dedim ya yuh..
işin garibi; bu minik kızın annesi, gitarlı kızın kızının kustuğu koltuğa oturmasına hiç aldırış etmedi, öyle izledi..
işte öyle binler biliyorum okumayacaksınız ama bunların hepsi yaşandı.
üşenmedim bunu da yazdım; (bkz:
otobüste yaşanılan inanılmaz olaylar part 2)
