parasızlık nedir lan ciddi cevap verin

cüzdanında uğur parası diye dolaştırdığın 1 doları dövüzcüde utana sıkıla bozdurmaktır. bozulan parayla simit alıp yemektir parasızlık sonrada kışın o soğuk günü beşiktaştan bahçelievlere yürümesi ve eve geldiğinde evin daha soğuk olduğunun farkına varıp yine isyan edip küfür etmektir parasızlık

herkesin senin ananı giberken benim param olmadığı için gibememem

parasızlık, lisede kardeşim dediğin adamın alfa romeo guilettasından inerken kardeşim bende bozuk para kalmamış, sende varsa ver de dolmuşa bineyim demektir.

parasızlık, arkadaşlarınla toplu iftar yaparken herkes iskender söylüyor sen neden almadın dediklerinde bende ülser var yaa yağlı şeyler dokunuyor diye sıçmaktır.

parasızlık, sen bir simitle karnın doyduğunda bile şükrederken gönlünü kaptırdığın kızın mini cooper'lı bir elemanla facebook'a yüklediği fotoğraflara iç geçirmektir.

parasızlık, kardeşin komşunun çocuğundan 20 puan yüksek aldığı halde; komşunun veledi bilkent'te okurken onu evden uzaklara yollamak. 3 kuruşluk otobüslerde ağlamaklı gözlerini görmemek için kafanı öbür tarafa çevirmektir.

elini pantolonun cebinden çıkardığında lan para mara düşmüş olmasın dıbına koyayım diye ikinci defa kontrole gerek duymadığın anlardır. fizik kurallarını bilirsin, olmayan şey düşmez.

ilkoklulda oturulan sitenin çocukları pikniğe çağırdığında, herkes ekmek arası köfte, sucuk vebenzeri ile gelmişken, bir tas şehriye çorbası ile gitmek, aa çorba getirmiş şeklinde alay konusu olup ağlayarak eve koşup anneye sarılmak. hem ben seviyordum şehriye çorbasını dıbına kodumun çocukları boğazım düğümlendi şimdi bak.

bal alacak paramız yoktu o zaman ekmeğin arasına yağ sürdüydüm üzerinede toz şeker serptiydim

Fakirlik aileni düşünmektir bence. kendi giyimini kuşdıbını çoktan gibtiretmişsindir zaten. Fakat ailenin sahip olduğu borçlar , faturalar , kiralar... kendinden çok bunları düşünürsün. gerçek fakirlik budur bence.

çaresizliktir.
başkaları başka işlerle meşgulken, senin çabalaman çalışmandır.
para insana hem ana hem baba olur. parasızlık bir dayanağının olmamasıdır.
bir huzursuzluktur bir güvensizliktir belirsizliktir.
istediğin şeyleri yapamamakla geçirdiğin vakitlerdir
sen adaletsizlik olduğunu düşünürsün ama söyleyeyim adalet zaten aramaman gereken bir kavram ve herkes için değişkendir.
elde edemediğin gerçekleştiremediğin şeylerin suçunu hep attığındır
nedeninide babana babasına hatta onunda babasına attığındır.

parasızlık zihninde olmak istediğin kişi
yaşamak istediğin hayatta olamayışındır

ve içinde bulunduğun durumla yetinmek zorunda oluşun.

parasızlık insanın kendine yakışanı giyememesidir

parasızlık karaciğer hastalığı olduğu için çalışamayan babanın belediye kapılarında yardım almak için sürterken memurun sorduğu "geliriniz ne kadar" sorusuna "sıfır" diye cevap verdikten sonra "nasıl yani? hiç para girmeyen ev mi olur ayol?" cevabı almaktır.

on yaşlarında sakat bir çocuğun, tekerlekli sandalye yerine, bebek arabasında taşınmak zorunda kalındığını gördüğün an parasızlığın ne olduğunu anlarsın. muhtemelen o her yeri dökülen bebek arabasını da başkası vermiştir çünkü çocuğun annesi 1,5 lira olan otobüs parasını bile zor denkleştirdi, 1 lira olsa olmaz mı? daha geri döneceğiz bide dedi. muavinin bile gözleri oldu abla hava sıcak, su alırsınız, para istemez bizden olsun dedi. bizim kampüsün girişindeki araştırma hastanesinde onlar inene kadar kimseden çıt çıkmadı. üzüntüden kalbim sıkıştı avradını gibeyim. insanların böylesi zorluklar yaşadığı bir ülkenin vatandaşı olmaktan utanıyorum...

hiç alet etmek istemezdim şu taktan facebooku ama hayatımızın parçası oldu arkadaş. yedi düvelin ne tak yediğini burdan görür bilir olurduk. yolda selam vermediğimiz insanlarını kutlayan yavşaklara döndürdüler bizi.

her neyse yaz gelince çarşaf çarşaf fotolar gördük, görüyoruz, göreceğiz. deniz kenarında masa üzerinde bir kahvaltı tabağı ya da bodrumda gece kluplerinde çekilen fotolar. bi de benim babaanne tarafından büyük dayımın torunu var. köyde atıl yetil büyüdü bu çocuklar hep. cepte para yok. facebook hesabı açmış kendine heralde köyde bile internet kafe var artık. yoksa bilgisayar nere. bilmem nerde fondü keyfi, yok roma da hayat başka como gölünün kıyısında semptaik pozlar yerine yıllardır yıkık dökük olan evinin banyosu tamir edilirken poz vermiş. demek ki bi kamera buluvermiş çocuk. bordo- beyaz kalebodurlar tam olarak döşenmemiş duvara. yanındaki kovada çimento hala ıslak. kolunu duvara dayamı ayakları da çarpıtmış artist. vallahi sizin gibik fotolarınızdan daha sıcak, daha güzel daha insancıl ama ne yazık ki daha fakir ve adaletsiz.

dersten sonra hadi yemeğe gidiyoruz dediklerinde sağol ben tokum kanka derken karnının guruldamasıdır. :(

parasızlık güzel bi kızla takılırken ondan para iteyebilicek gurursuzluğa erişme durumudur panpa bizzat yaşadım ama insanı olgunlaştırıyor böyle şeyler

Şu anda içinde oldugum durumdur
2 Aylık ev kirasi
1 ay elektirik
1 ay su
3 ay internet
bu faturaları yatıramamaktır
toplarsak
1000 tl civarı bişey
amayok işte ödeyemiyorum nolacak bilmiyorum

o zamanlar anasıfında okuyordum. işte bu rengarenk kitaplar boyalar hep bunları kullanırdık bayada pahalıydı amk aletleri. benim pastel boyalar artık iyice ufalmıştı birde ders kitabı vardı parası ödenmeyen. hoca hergün beni kenare çeker parayı artık getirmen lazım derdi bende tamam der tuvalete gider ağlardım. birgün annem babam yine beni okuldan almaya gelmişlerdi hoca sizinle konuşmam lazım dedi kitaptan vs den bahsediyordu sonra açtı dolabı hepimizin orda boyaları vardı. çıkardı benim kutuyu açtı gösterdi hepsi tırnak kadar kalmıştı resmen o an babam öyle bir baktı ki hiç unutmam annem durumu gördü. aralarında konuştular tamam hocam yerin öderiz dediler. diğer gün okula yeni boyalarla gitmitim nasıl oldu anlamamıştım annem beni almaya geldiğinde kitabın parasınıda vermişti. hoca durumu bildiği için sordu nerden buldunuz parayı diye annem parmağına baktı ağladı hocada ağladı ben birşey anlamamıştım. akşam eve gittiğimde ablam yemekte anne alyanslarınıza ne oldu dediğinde herşeyi anlamıştım.15 sene önce aldıkları alyansları satmışlardı.o zamanlar en ucuz patetes diye sürekli patetes yerdik. aradan 15 yıldan fazla geçti hala sabahları kahvaltıda patetes kızartması yemeyiz.

1 ekmeği kredi kartıyla almaya çalışırken kasiyerin ekmeğe kredi kartı geçmiyo demesiyle ekmeği bırakıp gitmektir fakirlik
arkdaşlarının hep gerisinde olmaktır fakirlik yalnızlık demektir fakirlik

ve parasızlık arkadaşların taksiye binerken senin anneme uğramam lazım siz gidin ben bi saaate gelirim yalanıyla bütün yolu yürümektir.

cepte kalan topu topu 35 kuruşla on gün idare etmektir. daha da ötesi yok dıbına koyim. hatta bu on günlük süre içinde, okuldaki fotokopiciden not mot alırken, cüzdanın içine bakarmış gibi yapıp oo abi bozuk yok sonra versem olur mu diye borç takmaktır. 35 kuruş lan. aylık akbil bitse yannan gibi yolda kaldın. 10 gün boyunca okul kartının içindeki parayla okul yemekhanesinden yemektir. yurttaki 6 liralık fişi ucu ucuna hesaplamaktır kasada "15 kuruş veriyirsiz biyfendi" diye zevzeklemesini duymamak için hikmetin(hikmet: kantinci). çamlıca tepesine çıkıldığında "beyler çok açım, ama beş kuruş param yok sevabına bi çay bi simit alın bana be" şeklinde dilencilik yapmaktır parasızlık.

cebime 10 lira girdi de ali ağaoğlu zannetiydim ya kendimi. peh peh peh.

edit: kredi kartını unuttum ben, öğrencinin en kadim dostu gibi görünür huur çocukları. arkadan yerleştirir. hele o gelen mesajlar yok mu, "bddk düzenlemesi kapsamında borcunuzun tamamı ödeninceye kadar kartınız limit artıs ve nakit çekim işlemlerine kapatılmıştır." çok pahalı amın oğlu istanbul.

gece gece sinirlendim amk.

fakirlik mi sen ailenin yaşadığı hayata üzülürken ve elinden bir şey gelmezken ailenin de sana bir şeyler verememesine üzülmesidir