Turan Dursun-Din Bu 1 Alıntıdır Turan Dursun kim derseniz kendisi yazar, imam,müftüdür dini hayatı boyunca sorgulamıştır ve dini sorguladığı içinde 1990'da evinin önünde suikastle öldürülmüştür.

Zeyneb Bint Cahş, muhafazid'in oğulluğu Zeyd'in karısıdır.
Zeyd'i muhafazid kendisine "oğul" edindiği için herkes ondan
"muhafazid'in Oğlu (Zeyd ibn muhafazid)" diye sözeder.
muhafazid bir gün, Zeyd'i görmek için onun evine gider.
Zeyd'i bulamaz, Zeyd'in karısı Zeyneb'le karşılaşır. Birden tutulur..
Zeyneb'e. Bir kadına muhafazid'in ilgi duyması, o kadının başka erkeğe -bu erkek kocası da olsa- uygun olmaktan çıkması ve dolayısıyla muhafazid'in olması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Bu nedenle Zeyd durumu öğrenir öğrenmez muhafazid'e gidip konuşur:
- Karımdan ayrılmak istiyorum.
- Neden? Seni kuşkuya düşürecek bir şey mi yaptı?
- Vallahi hayır. Beni kuşkuya düşürecek hiçbir şeyi olmadı.
Onun iyilikten başka birşeyini görmedim.
- Öyleyse karını bırakma, Tann'dan kork!
(( Tecrid-i Sarih, Diyanet Tercemesi, No.2040- Buhari, Müslim Hadisleri, el-Lü-lüü ve’l Mercan, No.1651-Müslim, Fedail, No.2547, Buhari, Rikak,35 )
muhafazid "karını bırakma" derken, gerçekte sevdiği
Zeyneb'in boşanmasını istiyordu. istiyordu ki Zeyd onu boşasın da kendisi alsın zaten alıcaktıda..

Ama bu isteğini ve sevgisini içinde gizliyordu.
işte bunun üzerine, Ahzab Suresinin 37. ayeti gelir. (Bkz. Taberi, Camiu'l-Beyân, 22/10-11.) "Tabakâtu Ibn Sa'd"da daha geniş olarak yer alan bu aktarmayı, doğubilimciler ele alıp eleştiri konusu yapıyorlar diye, gerçekleri örtme ya da ters yüz etme pahasına da olsa islam'ı kurtarma çabasına girişmiş görünenler "iftira" diye niteliyorlar. Bu öykü, yüzyıllar boyu "hadis" kitaplarında ve tefsirlerde yeralagelmiş olduğu halde.
Şimdi ayete bakalım. Ayetin anlamı şöyle: (Çeviri, Diyânet'in.)
"Ey muhafazid! Allah'ın nimet verdiği ve seninde
nimetlendirdiğin kimseye: 'Eşini bırakma, Allah'tan sakın!' diyor;Allah'ın açığa vuracağı şeyi içinde saklıyordun insanlardan çekiniyordun. Oysa Allah'tan çekinmen daha uygundu. Sonunda Zeyd, eşiyle ilgisini kestiğinde onu seninle evlendirdik. Ki, evlatlıkları eşleriyle ilgilerini kestiklerinde onlarla evlenmek konusunda mü'minlere bir sorumluluk olmadığı bilinsin. Allah'ın buyruğu yerine gelecektir." (Ahzâb, ayet: 37.)
Bu ayette anlatılanlar:
1- muhafazid, Zeyd'e "karısını boşamamasını" söylerken içinde bir şey saklıyordu. Bunu da sonradan Tann açığa çıkaracaktı.
Muhammet'in içinde sakladığı neydi?
Yukarıdaki öyküye göre, bu sorunun iki karşılığı olabilir:
-muhafazid'in içinde sakladığı şey, Zeyneb'e olan aşkıyla birlikte, Zeyd'in onu boşaması ve kendisinin almasına olanak
sağlanmasını istemesiydi.
Yukarıdaki öyküyü "uydurma ve iftira" diye niteleyenlerse;
muhafazid'in içinde sakladığı ayette bildirilen şey için şu karşılığı veriyorlar:
-Onun sakladığı şey, yalnızca, Zeyd'in karısının boşanması ve
onunla kendisinin evlenmesi isteğiydi.
Oysa bunlar hep içice şeyler.Çünkü muhafazid Zeyneb'e
tutul-muşsa, kocasının onu boşamasını ve kendisinin almasını
istemesi doğaldı. Bu yoldaki isteğini gizlemesiyle aşkını da gizlemiş oluyordu.
2- muhafazid'in içindekini gizlemesine, insanlardan korkup çe
kinmesine yol açıyordu.
Peki bu korkuya, çekinmeye yol açan neydi? Yani muhafazid, içindekini açığa vurduğu zaman insanların ne yapacaklarını
düşünüyordu ki, onun korkusunu taşıyordu?
Bu soruya şu karşılık veriliyor:
-muhafazid, oğulluğunun karısını almaya kalkıyor diye
dedikodu yapılmasından çekiniyordu. Çünkü gelenek, böyle bir
duruma elverişli değildi. Oğulluğun karısıyla evlenmek çirkin
karşılanırdı. (Bkz. muhafazid Ali Sabuni, Safvetu't-Tefasir, 2 /
527-528 ve öteki tefsirler.)
Öyküye göre şu karşılık da verilebilir:
-muhafazid, hem Zeyd'den, hem de öteki insanlardan
çekiniyordu. Başkasının, üstelik de "oğulluğu"nun karısına göz
koyduğu için... Bir süre bu nedenle durumu açığa vurmamıştı.
Ama sonra, "ayetin gelişi" sorunu çözmüştü.
3 - muhafazid'in, oğulluğundan boşanan Zeyneb'i alması bu
yönde herkese bir kapı açmasına yöneliktir.
Ayette ileri sürülen gerekçe bu. Yani, herkes oğulluğunun boşanan karısıyla rahat evlenebilsin diye muhafazid'in Zeyneb'le evlendirildiğini açıklıyor.
Bu açıklama karşısında da bir soru beliriyor:
- Bu evlilik olmadan da soruna çözüm getirilemez miydi? örne-
ğin, bir ayetle, herkese böyle bir yola gitmenin "helal" olduğu
bildirilirdi; sorun kalmazdı. Neden bu çözüm yolu seçilmedi de, ille de muhafazid'in Zeyneb'le evlendirilmesi gerekli görüldü?

Bu sorunun karşılığı yok.

ÖZET: AYET GELDi OĞLUM ARTIK KARIN BENiM KARIMDIR.